Son Mektubunda

Sonucunda bu Kahverengi Gözleri Görmek Var.

X:Günaydın jeongguk. İyi uyudun mu bu akşam.

  Her zaman duyduğum ve iğrendiğim o sesle gözlerimi açtım gene bana aynı şeyleri soruyor yemeğimi ve ilacımı bırakıp gidiyordu bu adam.
Hiç bir şey söylemeden yataktan doğruldum ve üzerimde ki iğrenç beyaz kumaş parçasını çıkarmalarını bekledim ki yemek yiyebileyim.
  Üzerimdekini çıkardıktan sonra bay soobin tekrardan konuştu;
Soobin:Jungkook? Bir soru sormuştum cevap vermeyecek misin?
 
  Zaten her gün bu soruları soruyordu tekrardan cevaplamanın ne mantığı vardı diye düşündüm ama eğer cevap vermezsem beni tekrarda o ağır ilaçlara mahkum edeceklerini bildiğimden konuştum:

Jeongguk:Her zaman ki gibiydi bay soobin. Gene gece boyu bu hapishaneden nasıl kaçabileceğimi düşündüm.

Soobin:Ah jungkook.. Bizi hiç anlamıyorsun. Biz senin iyiliğin için buradayız
Burası bir hapishane değil.
Ruh ve sağlığı korumak için yapılmış bir rehabilitasyon merkezi.

Hah!.. Rehabilitasyon merkeziymiş yok daha neler canım!

Jeongguk:Rehabilitasyon merkezinde de hastalara deli önlüğü giydiriyorlar ya!
  Burası deliler hastanesi ve o ailem dediğim insanlar beni buraya deli olduğumu düşündükleri için tıktılar!
3 YIL 15 GÜNDÜR BURADAYIM BEN!
HALA ACI ÇEKİYORUM, GÖZLERİMİN ÖNÜNDE ÖLDÜĞÜ İÇİN ACI ÇEKİYORUM!!

   Gene olmuştu.. Sinir krizi geçiyordum, doktorlar ve hemşireler beni yatağa oturtup sakinleştirici vereceklerdi ve onlara göre her şey biticekti.
Ama ya ben.. İlaç verilince içimde ki yangında sönücek miydi..
O geri gelicek miydi.. Gelmiyecek,asla geri dönmeyecek..
  Şimdi izin verin size ne yaşadığımı anlatayım ve hikayeme ortak olun..

               =3 YIL ÖNCE=

12 Ocak 2019:
"Annee!! Ben çıkıyorum!"

"tamam oğlum dikkat et! Yeni okulunda bol şanslar!"

  Annemin vıcık vıcık sulu öpücüğünden sonra gülerek evden çıktım. Bugün çok mutluydum çünkü yıllardır hayalini kurduğum okula sonunda gelebilmiştim.
  Koşa koşa okula vardığımda daha ilk günden okula geç kaldığımı fark ettim ve hemen sınıfıma doğru yol aldım.

"12-B...12-B.. Hah! Işte buldum seni!!"
  Sınıfımı bulduğum gibi hemen kapıyı tıklattım ve içeri girdim.
MÜKEMMEL! Şimdi herkes bana bakıyor..
Dikkat çekmeyi seven biriyim ama bu kadar da değil yahu!!

Jeongguk:Iıı.. Şey.. Kusura bakmayın, biraz geç kaldım..

X:Sorun değil tatlım.Sen yeni gelen öğrencisin değil mi?

Jeongguk:Evet. Bayann...??

Maria:Maria jungkook.. Maria.

  Dedi sıcak gülümsemesiyle bayan maria;

Maria: evet jungkook.ortalarda şeyin yanına oturabilirsin.. Iı şey.. Pardon tatlım adın neydi. O kadar sessizsin ki adını unutuyorum canım.

  Bayan Maria'nın ortada ki benim üzerimden gözlerini ayırmayan çocuğa bakmamla hemen gözlerini yere eğdi. Anlaşılan utangaç bir tip.

   Moon: Adım Moon. Herkes bana böyle seslenir

  Maria: Oh.. Moon! Hatırladım tatlım. Evet Jeon Moon'un yanına geçebilirsin
 
Jeongguk: Pekala.