Μέχρι το τέλος(GW15)

Με ένα απλό μήνυμα

Λίγο πριν τα Χριστούγεννα εκείνου του χρόνου ξαναμίλησαν. Κάτι η μελαγχολία των ημερών, κάτι η μοναξιά του στρατού, κάτι οι αναμνήσεις της προηγούμενης χρονιάς ο Άκης δεν κρατήθηκε και ένα βράδυ την ώρα που ήταν στην σκοπιά της έστειλε μήνυμα.

«Μου λείπεις...σε αγαπάω.» τίποτα πιο απλό ή πιο ιδιαίτερο, τίποτα πιο βαθύ και πιο συγκεκριμένο. Ήξερε καλά πως αν έλεγε αυτό που ένιωθε θα τον καταλάβαινε εκείνη, αν τον αγαπούσε ακόμα τρεις λέξεις θα ήταν αρκετές.

Η Νάνσυ πέταξε στα σύννεφα όταν είδε το μήνυμα του, το περίμενε πως και πως τόσους μήνες αφού είχε ορκιστεί στον εαυτό της πως όσο και αν τον ήθελε αν εκείνος δεν έκανε την πρώτη κίνηση, αυτή δεν θα έκανε τίποτα. Πήγε να απαντήσει αλλά το μετάνιωσε. Έτρεξε μέχρι την κουζίνα και πήρε το τηλέφωνο, σχημάτισε τον αριθμό του κινητού του και χώθηκε κάτω από το τραπέζι για να μιλάει χωρίς να την ακούνε. Αυτό έκανε πάντα όταν μιλούσε μαζί του τις ώρες που οι υπόλοιποι στο σπίτι κοιμούνταν.

-Και εμένα μου λείπεις...και εγώ σε αγαπάω..., ψιθύρισε αμέσως όταν απάντησε ο Άκης.

-Τι κάνεις τέτοια ώρα ξύπνια;

-σε σκεφτόμουν...

-Τόσο έντονα που με έκανες να σου στείλω μήνυμα;

-Κάπως έτσι...τι κάνεις;

-Φυλάω σκοπιά...

-Πότε θα έρθεις;

-Σε τρεις μέρες...

-Στις 23 δηλαδή;

-Ναι λίγο πριν τα Χριστούγεννα...

-Την ημέρα που είχαμε επέτειο όταν...

-όταν;

-Όταν ήμασταν μαζί...

-Ε...να μην έχουμε και φέτος;

-Τι εννοείς;

-Τόσους μήνες μετά και δεν μπορώ να σε βγάλω από το μυαλό μου...σε λατρεύω ρε γαμώτο... δεν μπορώ χωρίς εσένα. Δεν έχει τίποτα νόημα αν δεν είμαστε μαζί, και τώρα με τον στρατό είναι χειρότερα...δεν αντέχω χωρίς εσένα...

-Να τα πούμε από κοντά καλύτερα;

Έκλεισαν το τηλέφωνο μια ώρα μετά αφού αναλύσανε τα νέα των τελευταίων μηνών, υπενθύμισαν ο ένας στον άλλο πόσο αγαπιούνται, πόσο ανάγκη έχουν την σχέση τους και πόσο πονάνε που είναι χώρια. Ήταν γεγονός, ήταν και πάλι μαζί. Αυτήν την φορά ίσως διαφορετικά, συμφώνησαν να προσπαθούν να μην τσακώνονται, να μην έχουν παράλογες απαιτήσεις και να κάνουν τα πάντα για καταφέρουν να κρατήσουν την σχέση τους. Πραγματικά, όντας και οι δύο πιο ώριμοι είχαν αλλάξει.

Ο Άκης απολύθηκε από τον στρατό και έπιασε δουλειά ενώ η Νάνσυ συνέχιζε αδιάφορα τις σπουδές της, είχε φτάσει στο τελευταίο έτος. Ήταν μαζί τρία χρόνια και δεν είχαν χωρίσει παρά μόνο ελάχιστες φορές για δύο μέρες το πολύ.