~ეხხ პაკ ჯიმინ ასეთი შტერი როგორ ხარ ღემრთო ტელეფონი როგორ დამრჩაა აიშშ~
ჯიმინი ავტობუსის უკანა რიგებში იჯდა და თავის თავს ესაუბრებოდა
ავტობუსი თითქმის ცარიელი იყო მარტო წინა რიგებში ერთი მოხუცი ქალი და კაცი იჯდნენ, შავთმიანი ბიჭი ავტობუსში ამოდის და ისიც უკან იკავებს ადგილს,ჯიმინს თვალი მისკენ გაურბის და ღმერთმანი ეს რა სიმპატიური არსებააა
პირი ღია რჩება როცა ბიჭს ხედავს თეთრი კანი დაკუნთული სხეული ყელზე ლამაზი ყელსაბამი
თითებზე ლამაზი ბეჭდებით შემკული
ქათქათა კანი რა ლამაზიაა გულში ფიქრობდა ბიჭი, და როცა უბეზე დაინახა მიხვდა რომ მაგარი ამდგარი ქონდა
ბიჭის ყურებით ისე იყო გართული ვერც კი შეამჩნია მისი უბე ჩქარა აიღო იქვე დადებული ჯინსის ჟაკეტი და ზედ დაიფარა მაგრამ ამდგარი ორგანო მაინც ნათლად ჩანდა
შავთმიანს ეს არ გამოპარვია
ჩაეცინა ბიჭს ახლო მიუჯდა
-ჰეი გაიწიე
-ჰმმ დახმარებას ვცდილობ
-რა?
შავთმიანი ჯიმინს ჟაკეტს ართმევს და წინა სკამის მისაყუდებელზე კიდებს შარვალს უხსნის და ხელს შიგ უცურებს
-რ...რა ჯანდაბააა
-ნუ ყვირი აქ ადამიანები არაინ
-რა ჯანდაბას აკეთებ
უფრო დაბალი ტონით განაცხადა თავისი სათქმელი
-ბოლობოლო ჩემზე აგიდგა და არ დაგეხმარო პატარავ?
-პატარავ?შენი პ...აჰჰჰ
პაკმა მოულოდნელად წამოიკვნესსა
როცა შავთმიანმა პენისზე მოუჭირა და დანძრევა დაიწყო ჯიმინს შერცხა თავისი საქციელის გამო და თავისთვის იფიქრა
"პაკ ჯიმინ ის არგეყო ვიღაცაზე აგიდგა
და ახლა გინძრევს და კიდევ მის ქცევაზე კვნესიიი შეგირცხვეს ნამუსი დებილოოო"
-იკვნესე პატარავ ნუ გცხვენია
-ხელი ამოიღე
პაკი შავთმიანის ხელს ეცა მაგრამ ბიჭის ხელი ვერ ამოიღო იმაზე ძლიერი იყო ვიდრე მას ეგონა
