Constantly Recurring (Perpetually Series #3)

Epilogue

Epilogue

"Magtatanim ka ba ng sama ng loob sakin kapag sinabi kong oo nagsisi ako?" Tanong ni Mama.

Kinabahan ako for some reasons

"Bilang babae, alam mo.. alam natin na mas apektado ang buhay natin pag nag asawa tayo at anak. Ganun talaga e. Madaming adjustments.. madaming pag sisisi na hindi ako naghanda para sa pag aasawa at sa kinabuksan niyo" she said "Sana pala ginawa ko muna ang gusto ko.. at sana mas nag focus ako sa pangarap ko"

Natahimik ako

"Hindi yan ang sagot na ineexpect mo 'no? Pasensya anak" she smiled "Sana wag sumama ang loob mo. Malaki ka na. Siguro naman maiintindihan mo na nagsisi din ako nung buntis ako at nalaman ko na kambal"

Nanghina ang loob ko

"Pero alam mo na realize ko 'nak? Normal lang maramdaman ang pagsisisi" she smiled at me "Sa lahat ng choice mo, kahit anong piliin mo may kaakibat na pagsisisi yun. Lahat ng consequences.. mayroong masamang side.... Oo nagsisi ako kahit papaano pero alam ko sa sarili kong mas lamang ang pagmamahal ko sainyo kaya kinaya ko at nagpatuloy ako. So... regret should just be a feeling.. it shouldn't be your atmosphere"

I looked at her eyes

"Sa pag aanak, wala pala talagang totoong handa. Kahit yung sobrang nag prepare... sobrang nag sakripisyo.. mahihirapan at mahihirapan din sila. Though nakakatulong naman talaga ng lubos ang paghahanda.. but it doesn't guarantee you'll be a great parent. Ganun din sa pag aasawa, may right age depende sa kung gaano ka ka stable pero walang right timing.."

"Kaya anak" she looked at me "Kung gugustuhin mo talaga... Hindi mo maisasapuso ang pagsisisi"

————Calvin————-

"I think we should stop being live-in partners"

I literally froze. What? Did she want to move out? Why is this all of a sudden? May nagawa ba akong mali?

"What do you mean love?"

"I——" she bit her lips "I think—" tumigil siya and looked me in the eyes "Let's get married"

By then.. the world literally stopped. I could only see her pure eyes. Her very beautiful face.. and her symmetrical hair I was in love the most when we first met.

Hindi ko napigilan. A smile formed to my face pero nag iwas din ako ng tingin because I don't really want to give reactions.

Damn

Naunahan ako... pinaplano ko na e.

"Are you proposing to me right now?" Tanong ko

Kumunot noo niya. I love how innocent Charlotte could be. One of the million things I like about her is her reactions and responses.

"I guess I am?"

I just knew how amusement formed in my eyes. I'm really captivated by this girl. How the hell could she be cute with everything she do?

"Asan ang singsing?" Tanong ko

She looked up at napaisip "Bibili ba ako?"

I let out a small laugh "Ngayon?"

"Gabi na" inosenteng sagot nya "Dapat sumagot ka muna kung yes or no para malaman ko kung bibili ba ako ng singsing. Para practical... sayang pera pag hindi ang sagot mo"

Unbelievable. San ka makakakita ng map-propose na una muna dapat ang sagot kesa sa singsing?

Tumayo ako "Follow me"