Karanlığın Efendileri : Vampirler ve Kurtadamlar

KEVVK <> B"10

"Evet. Bunu istiyorum."

"Emin misin?"

Komisyoncu önce bana sonra Damon'a baktı.

"Ben sizi yalnız bırakayım. Elbette."

Bizi evli falan sanıyordu galiba. Bütün odaları tekrar dolaştım. Zaten küçük bir evdi. İki katlıydı. Şirin bir verandası ve muhteşem bir arka bahçesi vardı. Parası da iyiydi. İki yatak odası ve iki banyosu vardı.

"Evim diyebileceğim bir yer."

"Beğendiğine sevindim."

"Senin evine çok uzak değil."

Bir şey demedi. Yere bakıyordu.

"Öyleyse tutuyoruz?"

"Biz?"

Gülümseyip adamın yanına gitti. Anlaşmayı yaptık. İki aylık kirayı peşin verdik.

"Eşyaları almak için de gelmek zorunda değilsin. Sıkıcı olacak."

"Zevkle."

Çok fazla şey almadan küçük evim için alışveriş yaptık. Ama eşyalar gelmeden evin boyanması gerekiyordu.

"Ben yapabilirim."

"Gerçekten mi?"

3 gün içinde bütün evi boyadı. Tertemiz olmuştu. Eşyaları yerleştirip evi iyice temizledik.

"Güvenlik sistemi gerekiyor."

"Bunun için param yok."

"Olmalı. İyi bir güvenlik sistemi olmadan rahat uyuyamazsın. Güven bana."

Güvenlik sistemi çok pahalıydı ama Damon'ın ısrarlarına dayanamayıp taktırdım. Çok pahalı olduğu için beni biraz zorlayacaktı ama Damon'ın teklif ettiği parayı da almadım. Başımın çaresine bakabileceğimi anlaması gerekiyordu.

Ben yemek pişirirken o salonda gazete okuyordu. Çoğunlukla bende kalıyordu. Birlikte yemek yiyip film izliyorduk. Ev arkadaşı gibiydik. Yalnız olmamaktan memnundum.

Bir gün internette dolaşırken gözüme bir şey takıldı. Tatil ilanıydı. Uzun zamandır tatile gitmemiştim. Şöyle 2 haftalık bir tatil muhteşem olabilirdi.

Arkamda olduğunu hissetmemiştim. Konuşunca irkildim.

"Tatile mi gidiyorsun?"

Dönüp anlamlı anlamlı baktım.

"Henüz karar vermedim."

"Bu yaz tatil için çok fazla seçenek var. Yerinde olsam Karayip adalarını düşünürdüm. Muhteşem bir denizi var."

"Oraya gittin mi?"

"Elbette. Dünyanın görmediğim çok az yeri kaldı."

"Bu kadar çok gezdiğini bilmiyordum."

"Her yaz 3 ay boyunca dünyayı dolaşırım. Aklıma gelen her yere."

"Ailen zengin olmalı."

Yüz ifadesi sertleşti. Cevap vermeyecekti. Ben de konuyu değiştirdim. Ne zaman ailesiyle ilgili bir şey sorsam hep aynı şeyi yapıyordu. Kaçıyordu.

"Benim gerçekten de sıkı bir tatile ihtiyacım var."

"Dediğim gibi. Karayip adaları. Tam sana göre."

"Hiç yalnız başıma seyahate çıkmadım."

"Artık büyüdün. Bence idare edersin."

Yani o gelmeyecekti. Beraber gidersek daha eğlenceli olacağını düşünmüştüm.