itin biri bana rakip olmuş 2 / Jisung'un evi yanıyor

•}[07]{•

10062022 ~ 1156

~~~

"Birkikte oturalım mı en sevdiğim kaptan hazretleri?"

Hyunjin güneş gözlüğünü hafifçe indirip çantasını kollarımı açmış ona sarılmak için koşan Jisung'a fırlatırken genç gülerek çantayı havada kapmıştı.

"İtleri otobüse almıyorlar ki. Takım arkadaşlarıma saldırırsın falan."

Hyunjin çoktan dolan otobüse kısa bir bakış atarken Jisung gencin dediğine kahkaha atarak tam yanında durmuştu.

"Takıma alındım bende haberin olsun."

"Sadece yedeklere alındın Jisung."

"Bu takımda olduğum gerçeğini değiştirmez?"

Oldukça eğlenmiş görünüyordu. Maça değilde tatile gider gibi hazırlanmış gence çantasını geri verirken otobüsteki tek boş olan yere geçip oturmuş ve Hyunjin'e gülümseyerek el sallamıştı.

Gülmüştü Hyunjin. Bu çocuğun onunla derdi neydi bilmiyordu ama tuhaftı. Dün son radyosunda söylediği gibi. Varlığı ve hissettirdikleri tuhaftı. Ona karşı iyi ya da kötü duygular beslemiyordu. Sadece Jisung ve aniden hayatına giren anlaşılmaz kişiliği vardı.

Cebinden telefonunu çıkarıp sayım yapan koçuna selam verirken Jisung'un yanına oturarak kafasını geriye doğru yaslayıp uyku moduna geçmiş telefonunu hırkasının cebine atmıştı.

"Benimle muhatap olma."

"Sormam gereken şeyler var uçak moduna daha sonra geçersin."

Kollarını göğsünde birleştirerek bayık bakışlarını sunmuştu ona soru soracağını söyleyen bedene. Bekliyorum der gibi bakmıştı. Hafif uzun saç tutamları kafasının hareketiyle alnında dağılırken Jisung mırıldanmıştı.

"Neden maç yarınken şimdi gidiyoruz?"

"Sahaya ve ortama yabancılık çekmemek için koç her maç zamanı erkenden götürür bizi."

"Antrenman olacak mı?"

"Gider gitmez."

"Neden saçların konusunda bu kadar hassasın?"

Hyunjin ciddi olup olmadığını kontrol etmek istercesine kafasını kaldırırken hafifçe dudaklarını aralamıştı.

"Ne?"

"Merak ediyorum."

"Kimden duydun bilmiyorum ama hassas falan değilim. Yakın hissetmediğim insanların genel olarak benimle temasa geçmelerinden hoşlanmıyorum."

Saçlarını geriye doğru taradı Jisung'un kafasındaki şapkayı alıp kendi kafasına takarken Hyunjin'in ani hareketiyle irkilmişti Jisung. Şimdi gerçekten güzel olduklarını düşündüğü saçlar görünmez kılınmıştı.

"Ve saçlarım bu dünyadaki gelmiş geçmiş en iyi saçlar olduklarından, dokunulmazlığa sahipler."

Kafasındaki şapkayı işaret edip çatık kaşlarıyla konuşmuştu Jisung'un içten içe onu onayladığını bilmeden.

"Sana güvenmediğimden bu burada kalacak."

Jisung gülerek dönerken önüne söylenmişti sessizce.
Sonrasında varana kadar uyuyan Hyunjin'i izlemekten alıkoyamasada kendini.

"Ne halin varsa gör."

~~~
10062022 ~ 1243
Syglr
Svglr