Benim En İyi Arkadaşım

42 1 0
                                    

- Bir-

Küçük bir çocukken, karikatür koyunlarının vücutları gibi görünen bulutlar çizerdim. Güneş mükemmel sarı bir daireydi. Kuşlar küçük, siyah sürülerinde uçarlardı... Ve tabii ki her zaman bir gökkuşağı olurdu.

Gökyüzünün aslında böyle görünmemesi çok kötü. Bir bakıma, gerçek bir hayal kırıklığıydı.

"Emily?"

"Evet?" Başımı havlumun altından kaldırıp güneşin parlak ışınlarından korunmak için gözümü kıstım. Meg başının üzerine yerleştirilmiş koyu renk kocaman güneş gözlüğü ile kendi tarafında yatıyordu. Bana bakıyordu. Bir şey söylemesi için birkaç saniye verdim ama dudakları birbirine sıkıca bastırılmış halde bekliyordu. "Ne oldu?"

"Seni mohavk ile hayal etmeye çalışıyorum." dedi ileri doğru eğilerek.

Güldüm. "Neden?"

"Ah, bilmiyorum." Bikini altının kare desenli iplerini yeniden bağlamak için durdu. "Bahse girerim sanat okulunda mohavklar havalı olur. Ama bence sen buna pişman olursun. Belki hemen değil ama kesinlikle eylülde." Meg Hindistan cevizi yağına uzandı ve düz karnına fışkırttı, sonra sevimli görünmek için benimkine de bir tane püskürttü. "Sadece unutma, uzayana kadar saç bandının altına saklayabileceğin kaküller ya da katlar gibi değil. Mohavkı uzatmanın zarif bir yolu yok."

Nemli saçlarımdaki düğümleri parmaklarımla taradım. Birkaç koyu sarı saç teli parmaklarımın etrafına dolanarak döküldü. Zayıf saçlarımın omuzlarımı geçecek kadar uzaması on birinci sınıfın hemen hemen tamamını almıştı. "Ben mohavk yaptırmıyorum." dedim, muhtemelen ihtiyacım olandan daha ciddi bir şekilde.

"Tamam, tamam." Sessizce kıkırdadı. "Yine de, yaptığını hayal edebiliyor musun? Cherry Grove'un diline düşersin." Meg güneş gözlüğünü takıp yattı. Ama etrafında dönmeden, havlusunun köşelerine asılmadan, başarısızca rahat olmaya çalışmadan önce sadece bir dakika için hareketsizdi. "Yarın burası sensiz çok garip olacak."

Aramızda cam, mozaik masanın üzerinde kesilmiş limonla dolu bir kase vardı. Sulu bir yarım bulmak için arandım ve başımın üzerinde sıktım. Her zaman saçımın sarının en sıkıcı tonu olan, bazı insanların kahverengi bile dediği koyu bal rengi yerine çarpıcı platin rengi olmasını istedim. Suyun bir parçası gözüme damladı ve deli gibi yaktı. "Rick var." diye hatırlattım. Gerçi unuttuğundan süpheliydim.

Kamu telah mencapai bab terakhir yang dipublikasikan.

⏰ Terakhir diperbarui: Apr 25, 2015 ⏰

Tambahkan cerita ini ke Perpustakaan untuk mendapatkan notifikasi saat ada bab baru!

Benim En İyi ArkadaşımTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang