Sahipsiz bir köpek yavrusu devamlı inleyerek ağlar.Sokakları yırtan çığlığı, bir sirenin sesinden farksızdır.Yardim edin!!!!
İçiniz sızlar .Mama verseniz de bakınır etrafına , korku dolu gözlerle, aranır.
Doyurmaz annesizlik. Koskocaman evrende yapayalnız,korunmasız.İçli içli ağlar.Sadece dokunursunuz başına hafifçe okşar gidersiniz.Geriye dönüp baka baka , bir de siz terkedersiniz...Nereye giriyordum, kimi takip ediyordum,kızı mı varmış? O zaman bir karısı da olmuştur. Ya da evlenmeden olmuştur. Bilemem tek bildiğim hayatında bir kadın olmuş.Bu iyi mi?Evet gibi..Adımlarım giderek yavaşlıyor. Küçük kız arkasına dönüp dönüp bakıyor, belli ki bilmiyor tanımıyor beni.Benim onu tanımadığım gibi. Gülümsesem mi derken dudaklarımda kalan yarı donuk bir tebessüm. Biraz da merhaba der gibi.Elini tutan güçlü el farkında gibi bizden hızlıca çekiyor elini kızının hızlanıyor.Bana bakmadan, beni gördüğünü hissediyorum.Bitmeyen yol... Bahçeden ev kapısına giriş.Nereye geldim?
Bu korkununda ötesinde çaresizlik, sahibimle yeni tanışan köpek gibiyim.Yavru köpek, kimsesiz terkedilmis,
sevilecek miyim burada ? Yoksa sadece bir köpek olarak görevimi mi yerine getireceğim?
Kapının açılmasıyla mutlu , huzurlu yaşanmış bir evin içine girdim.Tüm eşyalar anılarla doluydu sanki.Çercevelerdeki resimler ne kadar güzel gülümsüyorlardı . Sanki hala canlı canlı o günü yaşıyorlardı. Ne güzel gülümsüyordu , Siyah uzun düz saçlı kadın , ikisini dekucaklamis, hiç bırakmayacak gibi.Evin duvarları bir tiyatro sahnesi gibi cıvıl cıvıl dört farklı renge boyanmış. Elimdeki bavulun ellerimden kayıp düşmesiyle çıkan ses, beni gerçeklere geri döndürdü. Kendime .. Ben kimim ne arıyorum bu evde?
Ve göz göze geldik.Kızı bana bakıyordu pür dikkat. Eğildi kızına doğru çömeldi,bir eli kızın saçlarında, bir eliyle elini tuttu.
_Bu abi bizimle kalacak bir süre tamam mı?Kalacak bir yeri yokmuş. Ona bir oda vereceğiz .(Kız anlamaya çalışır gibi bana bakıyordu. Tabi ben de anlamaya çalışıyordum.)Kiracı gibi düşün.
Kız bir anda kurtuldu elinden bana doğru koşturup elini uzattı.Ne kadar da kendinden emin.Benim hicbir zaman bir insana elimi ilk uzatmaya cesaretim olamadı.
_Merhaba Ben Cunna.Senin adın ne?
Elimi uzattım sımsıkı tuttu bir anda.İçim ısındı .
_Ben Toyan .
_Toyaaan, ne demek Toyan
_Hadi Cunna odana geç bakalım şimdi.Benim abinle yapacak işlerim var..
Bir anda öleceğim zannettim.Ayaklarım titremeye başladı. Gerçek tanışma şimdi başlıyordu. Benim abinle yapacak işlerim var.Hayır hazır değildim bu eve .Bu tanımadığım adamla ne konuşmaya, ne tanışmaya hazırdım.Cunna bir öpücük gibi gülümseme attı ve babasının dediğini yaptı.Hic elim tutulmamıstı ,hiç saçım okşanmamisti babam tarafından.Hiç eğilip yüzüme bakılmamıstı sevgiyle. Ne sanslıydın Cunna..Kapı kapanır kapanmaz baş başa kaldım korkuyla.
_Geç içeri.Bir anda ses tonu da, yüz ifadesi de değişti. O baba gitti.Yerine beni sevmeyenler kulübüne bir kişi daha eklendi.Takip ediyordum usulca kendisini. Gösterdiği odaya girdiğimde bir anda kavradı kolumu bütün nefretini gücüne vermişti sanki acıyla kıvrandım.Sesi boğuk ve kısıktı.Kulağıma fısıldıyordu sanki Cunna duymaması için belli.
_Bak şerefsiz beni şimdi iyi dinle.Bu evde bir hayalet gibi olacaksın.Ne yaşadığını hissedeceğim, ne de sesini duyacağım.Ben sana bir şey demeden benimle konuşmayacaksın.Kızımdan uzak duracaksın.O kadar yakınımdaydı ki gözlerini gözlerime dikti.Kolumdan serçe parmağıma kaydırdı elini bir anda ters çevirdi.(Çığlıklarımı içime yuttum dudaklarımı ısırdım.Gözyaşlarım bir anda deli gibi akmaya başladı.Günlerdir yaşadığım korku bir anda sağanak oldu aktı
_Lütfen!!!Bırakkk
_Bana olur da dokunduğunu görürsem öldürürüm seni... elimi bıraktı çenemi sertçe tutup fırlattı beni bir köşeye.
Hoşgeldin yavru köpek yeni yuvana.....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dönüşüm
General FictionBazen yollar hiç ummadığın şekilde kesişir.Herkesin dönüm noktaları vardır. Kimi onları farketmeden yoluna devam eder.Kimi girdiği yolda dönüşüme uğrar.Acaba hangisi bu yola devam edebilecek kadar cesur olacak ?