Eve geldiğinde hevesle hazırladığın kıyafetleri çıkarttın ve yatağa atladın. Randevu gününüzü iple çekmiştin ve şimdi günün bok olmuştu. Bir süre sonra whatsapp'ran bir arkadaşın yazdı.
Hey Yuki! Bu senin sevgilin ve arkadaşın değil mi?
*fotoraf*
Uzun süre fotorafa baktın. Öpüşüyorlardı. İç çektin ve telefonu kenara attın.
Yuki:Aldatıldım yani? Oysa bu sefer doğru kişi sanmıştım. Olabildiğince iyi davranmıştım.
Itachi:İnan bana güzelim bazen ne yaparsan yap yeterli olmuyor.
Gerildin ve yanda ki koltukta oturan kişiye baktın. Elin otomatikman telefona gidecekken telefonunun onda olduğunu gördün.
Itachi:Polis?
Yutkundun.
Yuki:N-Nasıl içeri girdin.
Itachi:Aşağı giriş kapıdan.
Yuki:Nasıl, kapıyı içeriden kitledim.
Anahtarları gösterdi.
Itachi:Anahtarım var.
Ceplerini yokladın. Anahtar sendeydi.
Yuki:Ama-
Itachi:Kopyası.
Ayağa kalktı ve yanına oturdu. Gerildin ve geri çekildin. Seni belinden tuttu ve geri çekti.
Itachi:Shh sakin ol.
Bağırmak için ağzını açtığında ağzını kapattı ve seni göğüsüne yatırdı. Endişeliydi.
Itachi:Lütfen sakinleş biraz, canın yanacak.
Kurtulmaya çalıştın.
Itachi:Yuki dur.
En sonunda iç çekti.
Itachi:Bunu yapmak istemiyordum çünkü daha sonra başını ağrıtabilir ama yapacak bir şey yok.
Ardından ağzına ve burnuna ilaçlı bir hez bastırıldı, gerisi karanlık.
