ÜVEY KARDEŞİM

ÜK•1

Bir hazırlık telaşı evi sarmıştı. Annem ve babam valizleri akşamdan hazırlamış. Bu sabahta arabanın bagajına yerleştiriyordu. Ben tüm eşyalarımı bi hafta öncesinden hazırladım.

Sabah gürültü patırtıyla uyanmıştım. Yataktan doğrulunca biraz affalladım silkinerek ve yüzümü ellerimle gererek kendime gelmeye çalıştım. Pencereden aşağı baktım. Herkes bi telaşla evin içine giriyor, elinde eşyalarla dışarı çıkıyordu. Annem odaya girerek:
- Uyandınmı İremm ?!
- Hayır anne uyanmadım.
- Dalga geçmeyi bırakda aşağı in!!.

Dilgi giçmiyi birik di issigi in. Off bu evden ve içindekilerden bıktım. Hepsinden nefret ediyorum. Şimdide beni anneannemin yanına yollayacaklar. Of kendimi bildim bileli anneannem benim için itici bi yaşlının tekiydi. 17 yaşındayım ve en son onu 6 yaşındayken gördüm. Düşünün 6 yaşımdaki aklım, o küçük aklım bile o kadından nefret ettigimin farkindaydi. Annem ve babamın uzun zamandır anlaşamdıklarının farkındayım. Kavgalar bitmek bilmiyor. Ben anneannemin yanına gidince birbirlerini yiyeceklerinden eminim. Ve açıkçası anne ve babamın benden sakladığı birçok şey olduğunuda biliorum. Ne bilim geçimsizlik durumu yani maddi sıkıntılar belki manevi şeyler de olabilir. Kim bilir belki evlatlığımdır. Hayır böyle birşey imkansız. Herneyse gideceğim yer konusuna geçelim. Aslında anneannemin yanına gideceğimden memnunumda denilebilir. Evde onu çekmek bi yana okulda istediğimi yapabilicem. Nede olsa okula velim olarak gelemicek. Bu yönden şanslı gibi görünüyorum. Aslında gideceğim evi tam olarak hatırlamıyorum da. Bu şanslar bir yana oraya alışmak kolay olacakmı bilmiyorum. Okulum nasıl olacak ,arkadaşlarım, komşularım...

Kısa olduğunun farkındayım ama olayı biraz kavramanız için böyle bi bölüm yazdım. Devamında harika şeyler olucakk.