Beren Arslan

1. Bölüm

Acı

Hani bir an vardır ya o an hiç var olmak istemezsin. İşte o zaman Beren'de var olmak istemiyordu. Yüreği sıkışıyor. O çok sevdiği adam sırf ağa ola bilmak için kuma getirmişti.

O bozkır gözlü kadının kara saçları her yere dağılmış. Ağlamaktan gözleri şişmiş. Kabullenmek istemiyordu. Kocasının onu aldattığını kabullenmek istemiyordu. Sırf mal mülk için.

Yine her zaman gibi bir terk ediliş...

Hiç mi bir yaşanmışlık yoktu?
Hiç mi birbirlerini sevmemişlerdi?
Yada Beren yanılıyordu?
Toygar onu belki sevmemişti?

Sevdiği adam için evini herşeyini terk edip gitmişti. Baygın baygın gözleri ile tavanı izliyordu. Artık ağlamaktan gözlerinden yaş gelmiyordu.

Yalvarmıştı ona. Yapma , etme kıyma bize diye ama ona kıymıştı. Beren'e kıyılmıştı. Kuma istmemişti. Ama kabul görmedi. Sahi ya kabul etse ne olur. Burda kadınların söz hakkına sahip değil ki.

Yavaş yavaş davul zurna sesi yakınlaşması başlamıştı. O küçücük elleri ile kulaklarını tıkamıştı. Hiç biseyi duymak ,görmek istemiyordu. Yok olmak istiyordu. Ona kıyanlara kıymak istiyordu.

Ayakta kalmalıydı Beren. Güçlü olup bu durumu yenmek zorundaydı.

Ayağa kalkıp pencereye baktı. Düğün şeyleri yaklaşmıştı. Süslenmiş arabayı gördü. Ve içersen tahmin ettiği gibi o sevdiği adam çıktı. Ve hemen yanımdan beyaz gelinlikle duran kuması. İkisinden de nefret etti Beren.  İkisinde ah etti.

Sırf çocuğu olmuyor diye bide mal mülk için kuma getirilmişti üstüne. Kabul etmeyecekti bu durumu.

Bekli kapısına 100 yada 1000 defa geldiler aşağı in diye ama Beren inmemişti.

Niye inecektiki ?
Kocasının sevdiği adamın aldatmasın izleyecekti?
Beren bu kadar yüzsüz degildi.

Kapıdan içeri girdiler. Herkes oynamaya başlamıştı ve o iki yan yana idi. O ikisinden de nefret ediyordu.

Demek ki sevmekle olmuyormuş bu. Karakter gerekirmiş bazı şeylere. Toygar ise bu karakteri ortaya koydu.

Beren üstüne gelen ilk kuma değildi evet. Ama ilk o bu durumu kabul etmeyecekti.

Herkes hesabını ödeyecekti. Beren'nin kalbini kıran herkes.

O iki kişi yan yana Durul halay çekiyorlar. Bu goru türden dolayı Beren'nin midesi bulandı. Kusmak istiyordu her şeyi tüm kini bu iki kişinin üstüne kusmak istiyordu.

Düğün bitmiş herkes odalara çekilmişti.  O iki kişi ise aynı odada idi. Bere'nim canı çok yanıyordu. Çünkü sevdiği adam onu bu gece aldatmıştı. Beren ayağa kalkıp lavaboya gitti. Soğuk su ile yüzünü yıkadı. Bunları  gerçek olmadığını inanmak istiyordu. Toygar şu an gelip 'gel beraber kaçalım' deseydi kaçardı.  Ama bu gece gelmese herşeyi selecekti. Tüm yaşanmışlıkları...
Kendi yatağa attığında uyku onu alıp götürmüştü.

Gündüz bir takım sesler ile uyanmıştı. Bunlar evet sizde bildiniz ZILGIT. Heryerde çalıyorlardı. Dilek bilerek Beren'nin odasının önüme gelerek
zılgıt çalmıştı. Bere'nin canı yansın diye. Bir süre sonra sesler kesildi. Bir kişi gelip kahvaltını  hazır olduğunu söylemişti. Beren tamam demiş ama inmemişti.

Bere'nin ailesinin konağı

"Ben kaç kere demiştim ona şerefsize gitme diye ama beni dinleyen kim?"

"Baba gidelim şu Toygar denen şerefsizin alnının çatısının ortasına vurup geleyim."

Ahmet ağa arkasına dönüp:
" vurunca ne olacak? Hemen olup gidecek. O şerefsizin xan çekişmesi gerek. Yoksa benim içim rahat etmeyecek."

"Beren kendisi etti kendisi buldu. Kendisi haletsi."

"Abi sen ne diyorsun?"

"Cemal sen ne diyorsun?"

"Baba diyorum ki. Beren burdan giderken  herşeyi göze alarak gitti. O zaman bu kumayı kabullenmesi gerek"

"Seni essek sudan gelsiye döverim. Çık git gözüm seni görmesin. Sinir gecesine gelme yanıma!"

Cemal sinirli bir şekilde başını çevirerek gitti.

Beren gittiği gün silmişti Cemal. Böyle gittiyse kumayı kabul edecektir mecburen.

Toygar'ın konağı

Toygar sakince içeri girmişti. Bozkır gözlü sevdiği kadın yatakta baygın baygın yatıyordu. Ona dokunmaktan korkuyordu çünkü kırılacak diye korkuyordu.

Yatağa girip arakadan ona sarıldı. Saçlarının kokusunu içine çekti.  Lavanta kokusunu. Onun olduğu her yer lavanta kokardı.

Yüzünü çevirip baktığında, gözleri şişmiş bir halde duruyordu. Gözlerini öptü. Onun ağlamasına gram tahammülü yoktu ama onun yüzünden ağlıyordu.

Ayaklarına gelip kapanmıştı "yapma kıyma bize "diye ama Toygar buna mecbur kalmıştı.

Eğer Zişan ile evlenmeseydi orta da kalacaktı. Mecburen yaptı.

Evet arkadaşlar yeni kitap hayırlı olsun 🥳🥳🥳

Sınır :
 
15 vote
20 yorum