Dönüşüm

Kukla

Gözlerini açtı, kapadı,açtı. Alçıları dökülmüş bu tavan.. Bu bir ayağı kırılmış sallanan sandalye. Etrafa bırakılmış içi dolu kutular. Burası neresi? Perdenin kenarından içeri sızan ışık gözünü kamaştırıyordu. Ve bir anda bir iç sızısı. Bu yaşananlar gerçek mi ? Hayal olmaya ne kadar yakın. Bu ev ne kadar yabancı. Kendisine ait hiçbir parça yok.Başını kaldırdı.
Pencereyi farketti.Penceresi ne kadar güzelmiş. Direk yıldızları görmek için yapılmış sanki . Çatının eğimine sıkıştırılmış küçücük sevimli bir pencere. Kim düşündüyse iyi düşünmüş.Eminim gece harika bir manzarası olur.
Offf parmağım şişmiş mi evet şişmiş. Uykudayken unutulan ağrı. Uyanınca tekrar devam ediyor. İlginç haftalardır uyuyamıyordum.
Hele ki yabancı bir evde ilk defa uyudum.Neyin rahatlığıydı ki tam tersi olmalıydı.
Keşke bir banyo yapabilseydim.Kendini kokladı. Bavulundan diş fırçasını ve macununu çıkardı.Banyoya yöneldi. Of ne kadar da pis .Belli ki uzun süredir kimsenin buraya uğradığı yok.Suyu açtı hiçbir yere dokunmamaya özen göstererek yüzünü yıkadı, dişlerini fircaladi.Koltuk altlarını yıkadı.Bavuluna yöneldi.Yeni bir gömlek ve pantolon çıkardı,giydi.
Asağıdan hiç ses gelmiyordu.İnmeli miydi? Karnı çok açtı neredeyse birgündür hiçbir şey yememişti.Parmak uçlarında merdivenlerden indi ve bir anda olduğu yerde dondu kaldı.Hiç ses yoktu halbuki.Adam da kızı da masada oturmuş yemek yiyorlardi.Nasıl da sessizler.Aşağıda kimsenin olmayacağına o kadar emindi ki.Bir baş selamıyla ürkekçe
_Günaydın,dedi.
Cunna :
_Günaydın Toyan,nasıl iyi uyuyabildin mi?
Nasıl da bir büyük gibi konuşuyordu.Halbuki en fazla altı yaşındaydı. Gülerken gözleriyle gülüyordu. Aynı fotoğraftaki kadın gibi.
_Evet teşekkürler. Çok iyi uyudum.
Olduğu yerde kalakalmıstı.
Nereye gitmeliydim ? Masaya davet edilmemiştim. Hiç bir planı bilmiyordum.Tanımadığı bir evde istediği gibi hareket edemezdi. Ve işe nasıl gidecekti? Cunna eliyle davet etti:
_Gel bizimle ye, acıkmışsındır.
Adam başını bile kaldırmamıştı.Sanki hiç yokmuş gibi davranıyordu.Ona yapışacak değildi. Bir şey deseydi ne olacağını bir bilebilseydi
_Yok , sağol ben iş yerinde yerim.
Bunu dememi bile daha bitirmeden huzursuzca masadan kalktı.
_Hadi Cunna, çantanı al odandan. Vakit geldi , gidelim.
Hiç beklemediğim bir anda bana döndü:
_ Sen de hazır mısın?
Cunna 'yı kreşe bıraktıktan sonra seni de iş yerine bırakacağım.
İşte bu hiç beklemediğim bir şeydi.Kekeleyerek sanki çantam yanımdaymış gibi etrafıma bakındım.
_Çantamı alayım,yukarıda kaldı.
Suratıma bakmadan kendi evrak çantasını aldı. Kızının odasına yönelirken:
_Çabuk ol .Çantanı al, bahçede bekle beni.
Bir anda koşturdum yukarı . Parmağımın sızısı gittikçe çoğalıyordu.Çantamı koluma zar zor taktım ve koşturarak bahçeye ulaştım.
Siyah bir Honda Civic'ti evin önündeki. Ön kapısı hafif içe göçük ve boyası hafif çizilmiş. Küçük bir kaza mı geçirmiş? Cunna arabanın arka tarafında çocuk koltuğuna oturmuş bekliyordu.Baba ve kız düzenli bir hayatları var gibi.Annesi nerede acaba?
Neden annesinde değilde babasında kalmış? Bir çocuğun annesiyle büyümesi daha uygun değil midir?
Bir anne çocuğunun kendisinde kalmasını istemez mi ? Yoksa terk mi etti onları?
_Binsene.
Şoför koltuğuna geçerken sertçe uyardı.Hemen oturdum.Ön koltuğa geçtim ama bir taraftan da kızar mı diye baktım.Neyseki birsey demedi. Tanımadığım bu ailenin, bir üyesiymişim gibi hissettim.Nedense bu iyi geldi.Hosuma gitti.Cıvıl cıvıl renklerle boyanmış bir binanın önüne gelince durduk.Kapının önünde bir sürü veli çocuklarını görevlilere teslim ediyorlardı.Cunna' nın elinden tuttu babası.Uzun boylu oldukca zarif bir bayanın Cunna' ya doğru yönelip onu sıkıca kucaklamasiyla kızını bu bayana teslim etti.Kızını öptü ve hızlıca geri döndü.Arabaya bindi,is yerimi sormadı bile ama yolu doğru gidiyordu ne demeliydim,bilmiyordum .
Sadece yola bakıyordum. Onun yanındayken öyle geriliyordum ki nefes almayı bile unutuyordum.
_Yedide işten çıkıyorsun Yedi buçukta evde olursun.
Cunna' yı bakıcısı alacak.Onlar beşte evde olacaklar.Kadına söyledim.Sana evde her yeri tanıtacak .Yapılması gerekenleri söyleyecek.
Temizlik maddelerini alıp bugün çatı katını düzeltirsin.Yarın da yavaş yavaş ev işlerine başlarsın.Ben 20.30 gibi evde olurum.Bakıcı ara öğün yedirecek Cunna ya. Ama 20.30' da mutlaka sofrada hazır olsun. Bakıcı kadın
bu hafta sana mutfakta yardım edecek.Haftaya herseyi kendin yapacaksın.Akşam sofrayı hazırlayıp kaldırdıktan sonra odana geçersin.Ben gelmeden önce yemeğini ye . Seni sadece sabah işe bırakırken , bir de akşam yemeğini kaldırırken göreceğim.Başka hiç bir şekilde karşıma çıkma.Ben sormadığım sürece konuşma. Sesini bile duymak istemiyorum.İş yerinden çıkıp eve geldiğinde sadece bir mesaj atacaksın.Eve kaçta girdiğini göreceğim.Sakın yanlış bir şey yapmaya kalkma. Seni yaptıklarına pişman ederim.Evimde olduğun sürece yaptığın her hareketle beni temsil ediyorsun.Yoksa en ufak bir şeyde anlaşma dinlemem babana sepetlerim.
Araba bir anda işyerimin önünde durdu.Nerede çalıştığımı biliyordu.Herseyi planlamıştı.Babamla ne konuşmuşlardı. Anlaşmalarında neler vardı.Off hiçbir sey bilmiyordum.Yine kendi hayatımın kararlarını başkaları alıyordu. Ben sadece bir kukla gibi ipi nereye çekerlerse oraya yöneliyordum..