ပြိုင်ဘက်ကင်းအသန်မာဆုံး သခင်ကြီး

အခန်း ၁၄ လူငယ်တွေကြိုးစားရမယ်

[Unicode]
အခန်း ၁၄ လူငယ်တွေကြိုးစားရမယ်

“လူတိုင်း အိပ်မက်ရှိဖို့လိုတယ်လေ။ မဟုတ်ရင် ငါတို့က ငါးဆားနယ်တွေနဲ့ဘာများခြားတော့မှာလဲ?”

“ဟမ်း… မင်းအဆုံးထိ ဆက်ကြိုးစားနေရင်တောင်မှ ငါးကငါးပဲဖြစ်နေဦးမှာပဲကို။”

လီတောက်ယန် ပြန်ပြောသည့်စကားတွေက အတော်လေးအညှာအတာမဲ့လှ၏။ ဒါပေါ့ လုရှောင်ယန်ကတော့ ဘယ်ဂရုစိုက်လိမ့်မလဲ။ သူ့ရဲ့ကျင့်ကြံဆင့်ကို ဖုံးကွယ်ထားတယ်ဆိုကတည်းက တခြားလူတွေနဲ့ယှဉ်ပြိုင်ဖို့စိတ်ကူး သူ့မှာမရှိလို့ပေါ့။

တကယ်တော့ သူကြိုးကြိုးစားစား ကျင့်ကြံနေသည်ခြင်းသည် ဟန်ဆောင်နေခြင်းသာဖြစ်မှန်း သူကိုယ်တိုင်သာသိပေသည်။

လင်းကျဲ့ကတော့ ဒေါသထွက်သွားကာ လုတောက်ရန်ကို ဆိုက်ကြည့်လိုက်သည်။

“အဓိပ္ပါယ်မရှိတာတွေ ပြောမနေနဲ့။ ရှောင်ယန်က သိုင်းပညာကို ရိုးရိုးသားသားနဲ့လိုက်စားတာ။ နင်ကျတော့ကော၊ နင်က အမြဲတမ်း ပျင်းရိပြီး ဂရုကိုမစိုက်ဘူး။”

လီတောက်ယန် ချက်ချင်းလက်ကိုမြှောက်ကာ အရှုံးပေးလိုက်လေသည်။

“ဟုတ်ပါပြီ၊ ဟုတ်ပါပြီ၊ ငါကိုက မင်းရှေ့မှာ ရှောင်ယန်မကောင်းကြောင်း မပြောလိုက်သင့်တာပါ။”

လင်းကျဲ့က ခေါင်းညိတ်ကာ လုရှောင်ယန်ဘက် ပြန်လှည့်သွားပြီး၊ “ရှောင်ယန်၊ တောက်ယန်ရဲ့အဓိပ္ပါယ်မရှိတဲ့စကားတွေကို နားမယောင်နဲ့။ သိုင်းပညာရှင်တွေဆိုတာ ကြီးမြတ်သောတာအိုလမ်းစဉ်ကို လိုက်ဖို့ ကျင့်ကြံခြင်းကို သေချာအာရုံစိုက်ပြီး အမြဲကြိုးစားနေသင့်တယ်။”

လုရှောင်ယန် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ “ငါသိပါတယ်။”

“ဒါနဲ့၊ ဂိုဏ်းက ဘာလို့ ငါတို့ကိုရုတ်တရက်ကြီး စုခိုင်းတာလဲ သိကြလား?”