Vol/3

587 57 3
                                    

Araba ilerlerken poşetten ne aldıysam çıkarmıştı. Teyipte çalan şarkıyla sürekli dalga geçiyordu ve taklit etmeye çalışıyordu. Ah, Tanrım hiç çekilebilir bir yanı yoktu! "Eddie, susacak mısın?" Gülümsemesi sırıtışa dönerken plakları poşete geri yerleştiriyordu.

"Hadi ama bebeğim," Diye şarkıya devam ettiğinde ölmek istedim. Teyibi sinirle kapayıp tüm aldıklarımı geri koyduğu poşeti sertçe ondan çekip yanıma koydum. "Ailen dünyanın en zenginlerinden falan mı?" Diye sordu aynadan kendine bakarken. "Neden?" Elleri durdu ve bana döndü. "Altında dünyada yalnızca dört tane üretilen  1954 Oldsmobile F-88 model bir araba olduğu için olabilir mi?!" Diye bağırdığında istemeden sırıttım.

"Eğer çok istiyorsan sana verebilirim. Kendime alacak yeni araba buldum." Büyümüş gözlerle bana baktı. "Ordan bakınca dalga geçebileceğin birine mi benziyorum?" Küçük bir kahkaha attım ve yüzümde aptal bir gülümsemeyle kafamı salladım.

"Ciddiyim. Binmek istediğim şey daha güzel." Diye ona imada bulunduğumda aptal aptal suratıma baktı ve gülmeye başladı. "Yine de D&D'de anlatıcı olamazsın." Tip tip ona baktım. Anlamamıştı.

"Sana burada bedava F-88 sunuyorum ama sen bana bunun karşılığında bir kerelik bile olsa D&D anlatıcısı olamayacağımı mı söylüyorsun?" İnanamaz gibi ona baktım. Eğleniyor olmalıydı. Sürtük. "Ona demedim!" Gaza bastım. "Neye dedin o zaman?" Yolum Hawkins dışınaydı ve o buna katlanmak zorundaydı. Arabama bindiğine onu pişman edeceğim. "Diğerine." Sessizce mırıldandığında hızla ayağımı gazdan çekip frene bastım ve yolun ortasında büyük bir sesle durduğunda Eddie dengesini kaybetti.

"Delirdin mi sen?" Bağırışına karşın yüzümü ekşittim. "Sadece bu gecelik yapsam? Lütfen!" Sondaki harfi uzattığımda yüzüme aptalmışım gibi bakıyordu. "Uh, hayır?" Ofladım ve arkama yaslandım. "Neden? Yerinde gözüm yok. Sadece birileri ile iddiaya girdim ve kazanmam lazım. İstersen bu arabayı verebilirim, cidden." Aklında tartar gibi bana baktı. Her anımı izliyordu. "Bana bak, tek şartım var. Bu tek oyunluk olacak. Ve asla bununla bana laf sokmaya kalkışmayacaksın." Ona yandan bir bakış attım. Ciddi olup olmadığını anlamaya çalışıyordum. Siktir, ciddiydi! Hızla ona döndüm ve aptal bir sırıtışla elini sıktım. "Teşekkür ederim!" Ama bir anda fark ettiğim şeyle kaşlarımı çattım. "Ne istiyorsun?" Gülümsedi ve omuz silkti. "Borcun olsun. Sonra ödeşiriz." Üstelemedim ve işlerimi hallettikten sonra Hawkins'e geri döndüm. Yanımda oldukça sessiz ve insaniydi. Arada laf sokuyor, Ozzy ile ilgili konuşuyor ve metal hakkında düşünce alışverişi yapıyordu.

"Seni karavanına bırakayım mı? Ben eve gidip üstümü değişeceğim. Sonra okula geçerim." Cıkladı ve olduğu yere biraz daha sinip Mama, I'm Coming Home açtı. "Bekliyorum." Kafamla onayladım ve hızla arabadan inip poşeti de alıp eve geçtim. Odama çıkıp dolabımı açtığımda hemen önümde duran hazır kombini aldım. Hellfire tişörtümü kafamdan geçirdim ve puslu gri renkteki şortumu giydim. Siyah eski zamandan kalma deri kemerimi bağladıktan sonra hemen kısa bir makyaj yaptım ve aşağıya inip ayakkabı dolabına bakmaya başladım. İnce topuklu parmak arası siyah terliğimi giydim ve evi kitleyip arabaya koştum. "Vov, çok kısaydı." Omzumu silktim. "Saçımı yolda hallederim."

Arabayı tekrar çalıştırdığımda arabayı Dustin'in evine sürdüm. Kapısına geldiğimizde uzunca kornaya bastım ve beklemeye başladım. Bu esnada tokayla saçımın üstünü aldım ve arkada birleştirdim. Açıkta kalan saçlarımı tarafla hızla tarafım ve küpemi taktım. "Dustin hadi!" Sertçe bağırdım ve aynayı açıp kendime baktım. "Güzel oldun işte dur artık." Eddie yanımda ofladı ve müziği biraz kıstı. Ona bakmadım ve evden çıkan Dustin'e baktım. "Geldim!" Hızla arkaya atladı ve kemerini taktı. "Bir daha sakın arabama öyle davranma budala şey." Gaza bastım ve sesini bastırdım. Yine de söyledikleri hafiften kulağıma geliyordu.

Herkes yerlerine oturmuş pür dikkat ikimize bakıyordu. "Ne bakıyorsunuz? Açın arayı oturmam lazım." Diye Eddie sonunda kararını resmi olarak beyan ettiğinde herkes bana baktı. Gülerek omzumu silktim ve onun yerine oturdum. "Pekala, başlıyoruz."

Arkadaşlar D&D çok uzun süren bir şey olduğu için diğer bölüm biraz uzun sürecek.   O yüzden şimdiden bekleme için üzgünüm!

Kendinize iyi bakın, bayss!!

SCARED • Eddie MunsonHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin