3.BÖLÜM

53 7 3
                                    

Yaklaşık iki saattir oturuyorduk.Sohpet çok koyuydu tam o sırada babam;

"Ee çocuklar düğün için salı uygun mudur?"

ben hemen atlayıp

"Bu gün cumartesi baba farkında mısın?"

"Evet kızım beklemenin bir anlamı yok bence hemen olsun bitsin bu iş"

"Bencede babacım ipek'te isterse hemen salı günü yapalım düğünü."

"İyide baba"

"Uzatma kızım."

Birşey diyemedim zaten çırpınmamın hiç bir anlamı olmadığını biliyordum. Yemeğimizi yedikten sonra tatlılarda bitti sohpette benim açımdan sıkıcı olmaya başladı.Bende daha fazla dayanamadım ve hafif yüksek bir sesle babama

" Babacım size affiyet olsun ben eve gideceğim"

dedim ve ayağı kalktım Yusuf'ta benimle ayağı kalkıp söze atıldı.

" Bende kalkacaktım zaten seni bırakıp eve gideyim." masaya dönüp " Size affiyet olsun iyi geceler"

dedi ve elini belime koyup benimle ilerledi.

Kapıya gelince elini hızla çekti ve bana dönüp "Kendini çok fazla bu evcilik oyununa kaptırma " dedi ve arabasına bindi. şöfor koltuğunun yanındaki koltuğun kapısını açıp

"Beni bırak mıyacak mısın eve?"

"Bin arabaya bırakayım"

dedi bindim mecburen ev uzaktı baya yürüyecek takatim de yoktu zaten bindim arabaya.

Sanırım on beş dakikadır aynı arabadaydık ama ses seda yoktu ve çok sıkıcıydı.Sesizliği bozan taraf ben oldum.

"Bir şey sorabilir miyim?"

"Sordun zaten"

ona ters ters saçmalama der gibi baktım.

"Neyse Hani sen bu evliliğe karşısın ya"

"Eee ne olmuş?"

arabayı durdurmuş bana bakıyordu.

" O zaman neden babamlara sanki istiyormuş havası yarattın?"

"Canım öyle istedi."

"Senin canın istedi diye üç gün sonra evleniyoruz farkında mısın?"

"Evet"

Bunu söylerken yüzünde hiç bir duygu belirtisi yoktu,soğuk bakması dışında.Tekrar bir cesaretle sordum;

"Bu evlilikten mutlu olmayacağımızı bile bile evleniyoruz,istemiyorsun ama herkese sanki can atıyormuşsun havası yaratıyorsun bunu neden yapıyorsun?"

"Kapat çeneni "

"Sorumun cevabı bu değil "

Yusuf biraz bağırmıştı ben ise onun sesinden daha yüksek bir sesle cevap vermiştim ve sanırım bana kızmıştı.

"Bak ne kadar çabalarsan çabala benim babamda senin babanda bu düğünden vazgeçmeyecek yerinde olsam benimle iyi geçinirdim aksi taktirde..."

Diyip susmuştu, merakla ne diyeceğini bekliyordum ama bir şey söylemeden arabayı çalıştırdı,bende dururmuyum hemen sordum;

"Aksi taktirde ne, ne yaparsın?"

"O zaman görürsün ama yerinde olsam bunu asla denemem"

O ne biçim bir bakıştır ya korkudan ölüyordum ama benim bu tabi ki Yusuf'a belli etmedim. Zaten yakında evlenecektik onu kızdırmamak şimdilik en iyisi.

***********

Multimedyadaki Yusuf :)

NEFRETTEN DOĞAN AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin