Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- ˏˋ o n e s h o t: human!monokuma x reader ˊˎ -
type: smut, spicy, slight degradation kink
⏜⏜⏜⏜⏜⏜⏜⏜⏜⏜⏜⏜⏜⏜⏜
łapajcie shota z okazji tego, że już blisko do 17k wyświetleń!!!
dzięki wszystkim <3
♥ ♡ ♥
Legenda:
Y/n – twoje imię
h/c– kolor włosów
e/c – kolor oczu
Od ostatniego spotkania z Monokumą minęło kilka dni. Dość zatrważająca ilość czasu, zważając na to, że wcześniej dręczył Y/n regularnie i intensywnie. Każdej nocy dziewczyna podstawiała krzesło pod kamerę i zarzucała zapasowe prześcieradło na jej czarne obiektywy, niemal słysząc jak Monokuma, pełen furii miota się po swoim gabinecie, wpatrując w martwą czerń monitora. Czy czasami miał ochotę go roztrzaskać, czy może po raz ostatni widząc jej twarz na ekranie rozmyślał nad tym, czy nie wejść do jej pokoju i nie zrobić tego samo z jej policzkiem. Raz na zawsze nauczyć e/c oką, że nie lubi się powtarzać...
Tej nocy jak każdej innej zakryła kamerę, wyłączyła światła i zbliżyła się do łóżka, wiedząc, że nie zaśnie dopóki nie padnie ze zmęczenia po kilku, przerażających godzinach w kompletnej ciemności. Wtedy, w gabinecie czuła ogłupiające podniecenie, coś czego wcale czuć nie powinna. Dotyk dyrektora pozostawił na jej ciele gorąc, ale i strach, strach który nie chciał z niej zejść nie ważne ile razy szorowała dłonie gąbką, stojąc pod niemal wrzącą wodą, od której parowało wnętrze prysznica. Bała się. Była przerażona. A przynajmniej taka być powinna. Powinna kulić się ze strachu, nie wychodzić bez Naegiego albo chociaż Kirigiri, a jej strach powinien przyprawiać ją o obłęd. Dlaczego więc jej przerażenie nie pozostawiało po sobie tylko chłodu i bólu, ale i przyjemność?
Ten dreszcz gdzieś na granicy bioder za każdym razem gdy wydawało jej się że ktoś otwiera drzwi... To jak zamykała oczy, pozwalając by woda spływała jej po twarzy, tak aby nie była w stanie się opierać gdy ktoś wejdzie i chwyci ją w pasie... Wiele razy miała ochotę sobie przywalić na tyle mocno, że się opamięta. W końcu znajdowała się w miejscu w którym czujność była konieczna. Nikt nie wiedział kto będzie następny w morderczej wyliczance. Nie miała gwarancji, że tym razem jej tajemniczym prześladowcą nie będzie Monokuma, który najwyraźniej miał do niej ewidentną słabość, ale morderca...
