Bir gece, babam yatak odasından bana seslendi;
''Hey! Azumi kalk.'' '' Oh, ne oldu?'' '' Ne mi oldu?'' ''Gel buraya hemen!'' ''Tamam.''
O gün her şey normaldi, ta ki annem bugüne ölene kadar. Babam ile sabaha kadar uyuyamadık.
Babamın tedirginliğini görebiliyordum.
Odamdan bir ses yükseldi:
-Baba annem nerde?
Babamın gözünden bir damla düştü, Babamın:
-Burada, uyuyor.
Babamı bunu derken göz yaşlarını tutamadı
Ding dang dong!!
Hemen kapıya koştum, anneannem vardı. Anneannem;
-Azumi, selam.
-Merhaba, anneanne.
O gün anneannemin burnunun iyi koku aldığını öğrendim. Anneannem:
-Azumi, bu kokuda ne?
O soru karşısında dona kaldım. Koku evi o kadar da sarmamıştı. Hemen yapıştırdım yalanı;
-Şey, babam yemeği yaktı. Anneannem yalanı hemen anlar. Anneannem;
-Ama Azumi baban bu kasabadaki en iyi aşçılardan biri.
Büyük sıçtım. Anneannem hemen içeri gitti, arkasından ben geliyordum.
Babam anneannemi farketi , hemen durdurdu. Babam hem bana hem de anneanneme baktı. Benim yüzümdeki ifadeyi anlayan babam;
-Ah Tomoko Anne hoş geldin. Anneannem;
-Bu kokuda ne? Babam;
-Ne kokusu anneciğim? hemen lafa atladım;
-Anneannem, Sakura bize kahvaltı hazırlamaya çalışıyor, yemeği yaktı sanrım dimi baba? Babam;
-Evet, evet. Babamla durumu düzeltmiştik derken, ahmak Sakura durur mu;
-Baba sizin oda ceset kokuyor. Anneannem tedirgin bir ifadeye büründü ve ''ceset mi?'' dedi.
Kapı çaldı. Kapıda polisler vardı. Komşu kokuyu almış ve polisleri aramıştı.
Polis evi aradı hepimizi sorguya çekti.
1.BÖLÜM SONU
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bulutlu Havada Buluşalım
FantasySelam, ben Azumi. Belki ismim size biraz garip gelebilir. Annem ismimi kiraz ağcının altında, bulutlu bir havada kız kardeşim ile beni dünyaya getirdiğinde koymuş. Belki sizde ismim kadar garip, hayat hikayemi okumak istersiniz.
