Benim eskiden sadece ailem vardı.Ama yıllar geçtikçe sorunlar büyüdü,bununla birlikte sorunlar,ihtiyaçlar ve elde edilen kazançlar da büyüdü.Bu sayede kaybedecek daha fazla şeyim oldu.
Benim ilk aşkım üniversite öğretmenimdi gerçekten o benim için özenle yaratılmış bir varlıktı.Ama üniversiteden mezun olduktan sonra onu bir daha hiç göremedim.
Şimdi bir atölyem ve ailem var.
Kapının tıklatılmasıyla bu düşüncelerimden arındım ve cevap verdim.
"Gir."dedim kuru sesimle.
Sekreterim Zeliş ürkek adımlarla masanın önüne gelerek ağzını konuşmak için açtı.
"Masal Hanım,Nazlı hanım geldiler.Sizi bekliyorlar."dedi tek bir nefeste.
"Tamam, geliyorum."dedim.Sesimde çıkması için bir uyarı vardı.hafif kafasını sallayarak arkasını döndü ve çıktı.İstemiye istemiye oturduğum koltuktan kalktım ve dışarı çıktım.Yüzüme sahte bir gülücük yerleştirip prova odasına geçtim.Nazlı benim annem gibi bir kadın,60 yaşında var yada yoktur.Oturduğu yerden otuz iki diş sırıtarak kalktı ve elindeki kahveyi beyaz ahşap sehbaya bıraktı.
"Ah tatlım, iki gün sonra oğlumun nişanı var ve ben ne gideceğimi gerçekten bilemiyorum."dedi telaş içinde ellerini ovuşturarak.
"Merak etme Nazlı'cım..Elbet bir şey seçeceğiz."dedim yanına oturarak.
"Ha birde oğlum Ömer'de birazdan burada olacak, onun içinde bir takım elbise dikebilirsen..?"
"A tabi, tabi."dedim.Nazlı sıkıntıyla nefesini dışarı verdikten sonra, gözlerini bir yerde buluşturdu ve heyecanla ayağa kalktı.
"İşte oğlum Ömer'de geldi."
Bu sözünden sonra kapının girişine baktım ve gözlerime inanamadım.Bu benim bütün ihtişamına hayran olduğum üniversite hocam...Kesinlikle tesadüf diye buna derler.Aklımda deli sorular...
*Ömer Nazlı'nın oğlu mu?
*Ömer nişanlanıyor mu?
*Acaba şu an ağzım yarım metre açık mı?
OY VE YORUM LÜTFEN...
Birde ben kapak konusunda çok kötüyüm kapak tasarlayıp Wattpad hesabımdan atarsanız sevinirim.
NOT:Bu bölüm Tanıtım olduğu için bu kadar kısa ilerki bölümler daha uzun olucak...
