DAHA İLK KİTABIM VE EĞLENCESİNE YAZIYORUM
Daha 4 yaşındaydım ailem beni terketmişti o günden sonra halam beni yanına aldı ve bakmaya başladı.Ama onun yanında kalacağıma sokakta yaşasaydım daha iyiydi bana hergün ev işi yaptırırdı yaptırdığı yetmiyor begenmezse bir daha yapıyordum hergün dayım tarafından şiddete maruz kalıyordum,odaya kilitliyordu,ellerime odun ile vuruyordu,beni aç bırakıyordu.
Ben hepsine karşı gelmeye çalışıyordum ama nafile her karşı gelişimde daha çok dövüyordu.Onlara beni ailem neden terketti diye sorduğumda:"senin gibi iseyaramaz bir çocuğu ne yapsınlar,hiçbir işe yaramıyorsun,beceriksiz..."ve böyle daha birçok söz.Yani daha çocuğum ne yapmış olabilirim sizlere ve sevgisiz bir şekilde büyüyen bir çocuğun ne hayata karşı tadı kalıyor ne de sevgiye...5 yaşıma geldiğimde dayım bir gün elinde hediye paketiyle gelmişti ve ben de doğal olarak bir yandan korkuyor bir yandan da merak ediyordum.Dayım odama girdiğinde elinde hediye paketiyle gelmişti ve ben de sevinmiştim ama paketi vermek yerine beni o paketten çıkardığı bıçağı ayağıma geçirdi ve orada bir çizik oluşup kanamaya başladı.Ben o günden sonra diğer şeyler gibi insanlara da nefret ve intikam duymaya başlamıştım.Dayım ve halama içimde günden güne alevlenen bir nefret olduğunu fark ettim,ve yine bütün yıl bir eziyet içerisinde geçti.Diğer yıl halam ve dayım tarafından düzenlenen bir kumpasa düştüm gelip bana ailemin bir kaza sonucu öldüğünü söylediler ben de bütün gün doğal olarak ağlamıştım en çok da benim yerime geçen kardeşime onu çok seviyordum ama yerime geçtiğini fark ettiğimde ona sinirlenmistim ama bu farklı bir durum dayım ailemin öldüğünü öğrenince zil takıp oynayacaktı.
Ben bu işkencelere iki yıl daha dayanıp 8 yaşımda evden kaçmıştım iyi ki de kaçmışım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geçmişin izleri
ChickLitgenç bir kızın ailevi sorunlardan dolayı küçük yaşta evden kaçması ve kaçtıktan sonra kaldığı,yaşadığı hayata uyum sağlaması ve bir grup ile tanışıp onlara dahil olması ama başına gelenleri hesaba katmadı
