MY ABNORMAL CRUSH

Chapter 10: Problems

Atynah's POV

Hayyyyy. Long weekend ngayon, sunday to be specific. Ang tahimik, paano 2 days hindi nagparamdam ang mga kaiibigan ko. Miski text wala. Tapos parang ang lungkot ni Universe. Well ako din L

Makapag-GM na nga lang.

[ Hi!! J

 

Yow! How's life? Haisst! Kung akok tatanungin, ewan. :3 Feeling ko ang lungkot ni Universe. Parang ang daming malungkot. Aigoo!

Nga pala... if you need someone to lean on,PM me or kita tayo sa SeaSide.

Text?

Grp.]

Sending...

Send.

Makapagbihis na nga lang.

—————-

(SeaSide)

It seems na ako lang may problema L Nakatulala lang ako the whole time. Nakatingin sa malawak na dagat.

"Atynah."

"Huh?"

Agad kong nilingon yung tumawag sa akin. Mamaya may multo pala ditto :3

"May problema ba?"-Louise

"Huh? Wa-wala no.."

Ang sinungaling ko L

"Eh bakit k umiiyak?"-Isabel

Ako umiiyak? Teka.. oo nga basa pisngi ko eh. Hala!

"Wala ito. Haha! By the way... bakit andito kayo? Kayo ang may problema no?"

Agad naman silang tumabi sa tabi ko. Una walang umiimik like tulala sila. Hanggang umiyak na si Keysha.

"Key-keysha..."

Tinakpan na niya yung mukha niya gamit ang kamay niya. Humihikbi na rin siya.

Yung iba naman...teary eye na. Tulala na rin.

"Guys......uhmmm.Ganito,open forum tayo. Isa-isa nating sasabihin problems natin. Call?"

Eto lang kasi naiisip kong paraan para gumaan ang loob ng bawat isa. Ang ma-voice out yung agam-agam nila. So call sila sa suggestion ko dahil tumango sila.

"Keysha..."

"M-me?"

Lumingon-lingon pa siya. Parang naghihingi ng assurance. Nginitian na lang naming siya.

"Ah..ok. Remember, I went here coz I wanted to join the sportfest and as I've told you, Dad is still not okay.And now..."

Nagsimula na rin siyang umiyak. Minamanage niya lang na makapagsalit kahit hirap siya.

"Now?.."

"..He needs to undergo another operation. And that can cause...h-his... de...death. Huhuhuhu!"

Lahat kami nakatingin lang sa kanya. Everyone is speechless. Walang makapagreact. Kahit ako... hindi ko alam ang gagawin ko.

"Hush... Now... Louise?"

"Ahhh.yeah! Ano kasi... you know how I love music right?"

Tumango kami.

"So... gusto na kasi akong patigilin ni Mommy sa pagkanta. Wala daw mangyayare sa buhay ko kung kakanta lang ako. Ang akin lang... minahal ko na ito eh... L Sa pagkanta ko na nga lang nailalabas ang nararamdaman ko, sa music na nga lang ako tuluyang nacocomfort. Tatanggalin pa nila sa akin. Ang unfair! Parang ayaw tuloy nila akong maging masaya. L"

After ni Louise.. Nagtuloy-tuloy na yung pag-oopen nila.

"Ako naman, nag-away kami ni Lola. Misunderstanding na umabot sa pisikalan. I...I admit sobrang sakit kasi bukod sa sinaktan na ako physically, na-nasabi niya pa yung mga bagay na nakasakit ng damdamin ko. L Mahal na mhal ko siya dahil si Lola na lang ang maaasahan ko. Ang hindi ko lang maintindihan ay kung bakit kami umabot sa puntong magkakasakitan kami L."-Michael

"I NEED A FRIEND."

Napalingon kami sa nagsalit. Mukhang kadarating lang ni Fatima.

"You don't need a friend because you already have it. What you need is someone who can help you overcome such thing that bothers you."

Ewan pero yan ang lumabas sa bibig ko.

"Tama... can you guys be that 'someone'?"

"Why not!"-Mari

Agad ding umupo si Fatima.

"Ang laki ng problema sa bahay ngayon. Actually,simula kahapon pa. Parang may possibility pang maging broken family na kami dahil kay Papa. Ayoko ng broken family! Nagsorry naman na si Papa sa akin dahil nga nasaktan niya ako kaso hindi ko siya pinansin. Sabi k okay Mama... kung pupunta siyang Maynila sasama ako sa kanya."-Fatima

Yung mga kaibigan kong laging Masaya, nakangiti at nagcocomfort sa akin... may mga problema rin palang dinadala. Lagi na lang sila andyan pag down ako... ngayon kahit down na down ako, iaangat ko sila dahil alam kong sobrang sakit ng nararamdaman nila ngayon.

"Miss ko na si Mama... Ilang taon na rin ng mawala siya L"-Czarina

"Si a-ano... Si Tao injured!"-Isabel

"Hindi lang siya... pati ibang member ng EXO. Naaawa na ako sa kanila kasi... sinisiraan sila at hindi nirerespeto ng iba. Nagtatrabaho lang din naman sila dahil may mga pangarap silang gustong matupad at may pamilyang sinusoportahan tapos ganyan pa yung ibang tao mag-isip! Tao din sila! Nasasaktan!"-Mari

"Oo nga... Badtrip!!"-Jessica

"Uhmmm...Mac ikaw?"

Tanong ko kay Mac kasi parang wlaa rin siya sa sarili niya.

"Huh?"

"Anong problema? Lalim kasi ng iniisip mo kanina pa. Go lang... Sabihin mo J"

"All I need is trust, love, and care... from my family."

Okay, Kahit hindi na niya sabihin pa, alam ko na problema niya. Paniguradong hindi pa rin siya pinagkakatiwalaan ng mga magulang niya.

Siguro para sa iba, mababaw lang ang mga problema naming pero para sa amin napakahirap i-overcome nito.

"Can I be that 'someone'?"