Bilmiyorum neden böyleyim ama bildiğim tek şey var olmam. Herkese çok uzağım , yaşamdan korkuyorum sanki şahsi ben negatif insanım hem de olması gereğinden fazla gözlerim hep dolu olur asla normal olduğunu görmedim. Pozitiflik kelimesini tanımlayamam bile çünkü hiçbir şeyi pozitif düşünemiyorum her şeyde bir negatiflik arıyorum. Kardeşimle beraber yaşıyorum , annemi 2 sene önce kaybettim küçük erkek kardeşim 12 yaşında babam bizi terketti daha ben 5 yaşındayken annemle büyüdüm ve onuda kaybettim ondan kalan sadece erkek kardeşimdi ve ona zarar gelse kendimi asla affetmezdim. Ben ise 18 yaşındayım lise son öğrencisiyim ve inanırmısınız bilmiyorum ama sınav umrumda bile değil. Gece olmasını ve hiç bitmemesini istiyorum çünkü her şeyi o zaman farkediyorum , sorguluyorum gerçeklere biraz daha yaklaşıyorum ve yıldızlar..
onlar benim zaaflarım.
Bazen bişey olur ve onu araştırmaya başlarsın benimde yıldızlara ilgim var mesela neden havada bu kadar yıldız var ve biz onları sayamıyoruz bile şuan bir yıldız olsam ne hissederim.
Okulun ikinci haftasındayız ve karşı sınıfımızda bir çocuk var o kadar tuhafki onu tanımlamak bile çok zor ve ilginç olan kısmı içimden bir ses onu tanımamı söylüyor uzaktan bakınca araştırılması gereken biri gibi duruyor ve hayır böyle işe kalkışamam çünkü becerememekten korkuyorum. Bunları düşünmeden eve gittim , kardeşim hala okuldaydı ve çıkmasına yaklaşık 1 saat kalmıştı güzel bir yemek hazırladım ve üzerimi değiştirip okula yürüdüm ve onu gördüm çocuğa o kadar tuhaf bakıyordum ki farketmiş olacak göz göze geldik bir süre bakıştıktan sonra kendimi toparladım ve Denizi beklemeye başladım o sıra telefonumla ilgileniyordum. Sonra çocuğun gözlerinin mavi olduğunu farkettim kafamı tekrar kaldırıp ona bakıcağım sırada Denizle bişeyler konuştuğunu gördüm ve bir hışımla kalkıp yanlarına gittim.
Deniz- Abla bende yanına geliyordum ya
Derin- Tanımadığın insanların yanına durmaman için seni kaç defa uyarıcam Deniz
Adını bilmediğim çocuk bana dönüp
Çınar- Şey kızmana gerek yok kardeşimin sınıf arkadaşı sadece neden hala sınıftan çıkmadığını sorucaktım... kardeşimin
Derin- Tamam sorun yok hadi gidelim biz iyi akşamlar.
*akşam yemeğinden sonra*
Telefonumu alıp yatağıma geçtim , led ışıklarımın rengini kırmızıya çevirdim ve kulaklığıma uzandım sevdiğim müziklerin olduğu playlisti açtım ve gözlerimi kapatarak dinlemeye başladım ama iki üç kere ard arda bildirim sesi geldi kafamı kaldırdım oflayarak bildirimlere baktım yabancı numaradan geliyordu.
0590**** - başka bir evrende
0590**** - en guzel halinle
0590**** - sen hayata karıs ben dahada bitecegim..
- of
- kimsin sen
0590**** - gelecekteki kocan
- cok komik sakaydi sevdim
0590**** - sevdinmi
- o manada soylemedigimi sende biliyorsun.
