Ben güçsüzdüm.
Yeri geldiğınde ağlardım da. Belli etmezdim sadece. İçine kapanık çocuğu oynardım.
Korkularımı bastırmak için şu ana kadar çok can yakmıştım. Bir sürü insanı ya laflarımla, ya da bakışlarımla kırmışımdır. Ve bundan hiçbir zaman rahatsızlık duymadım. Çünkü beni kamufle eden tek şey buydu. İnsanlardan uzak durmak. Ve onların da senden uzak durması için kalp kırmak.
Şu anda , böyle bir şey mümkün değildi ama. Karşımda kırılmayı hak etmeyen biri duruyordu. Gözleri pırıl pırıldı ve ne kadar mutsuz olursa olsun, asla sönmeyecek olan sevinç ışığı onu büyülü olmasını sağlıyordu. Ona baktıkça mutlu oluyordum. Ama ona karşı bir şeyler beslemek için fazla güçsüzdüm, , fazla savunmasızdım ve fazla tehlikeliydim. Böylesine mükemmel birisini ise fazlalıklarla dolu hayatıma sokmayacaktım.
-Arel
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAKLI
Genç Kız EdebiyatıBazı insanlar bulmaca gibidir. İşte o da öyleydi. Arel DUMAN. Bulmacanın insanımsı karşılığı. Zaman zaman onu çözmeyi seviyordum. O ise bundan pek hoşlanmıyordu, kendisine dair her hangi bir açıklık verince daha zor bir etaba geçmiş gibi karşımda d...
