Otobüsteki saatler işkence gibi gelmişti. Aslında babam bu işkenceyi çekmemem için erken yatırmıştı ama benim uyuyamadığımı var sayarsak bir işe yaramadı. Babamla oturup sohbet etseydim daha avantajlı olurdu herhalde. Gözlerim kapanmak üzereydi ama panik bir kişiliğim olduğu için uyuyamıyordum.
İstanbul'a vardığımızda uyumuş buldum kendimi. Gözlerimle olan savaşı yenememiş ve uyuya kalmıştım muhtemelen. Çok fazla uyuyamadım gerçi en fazla 1 saat uyuyabilmişimdir . Ama o bir saat bile iyi gelmişti. Zaten geldiğimizde sabaha doğru çıktığımız için vakit öğleyi bulmuştu. Otobüsten kırmızı bavulumu aldığım gibi telefonumu çıkardım. İlk önce babama haber verdim daha sonra amcamları aradım. Amcam garajın diğer kapısında olduğunu söyledi ve o tarafa doğru ilerledim. Doğrusu beni karşılamaya gelmesini beklemezdim. Gerçi amcam beni -tek yiğeni olduğumdan- çok seviyor ama şaşırmıştım işte. Eve gittiğimizde yengemin asık suratı tabikide kapıda tablo gibi beni bekliyordu. Aldırmadan samimi bir şekilde sarıldım . Ne de olsa büyüğümdü . Ama sarılmama bile uyuz olduğu belliydi . Sonuç olarak amcamla biraz oturduktan sonra yatağa kavuşmuştum. Gözlerimi sıkıca kapadım ve yeni okulumda beni bekleyeceklere doğru hızla ilerlemeye başladım.
Sabah az yemeye dikkat ederek yengemin dikkatini çekmeden karnımı doyurdum , yatağımı topladım ve evden çıktım. Eşyalarım azdı ve ev bulma umuduyla bavulumla çıkmıştım. Belki şanslı günümdür ve bir ev arkadaşı bulabilirim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karşılaşmalar
Short StoryBen bir Beni Böyle Sev fanıyım. İlk bölümler dizi üzerinden ama daha çok kendi seneryom üzerinden gidicem.
