Good Day Bad Human -Minsung

1

"BABA!HAYIR OLMAZ,BABA.YAPAMAM HAYIR"

Ellerinden tutulan adam yarı baygındı.

Jisung elindeki silahı bırakmak istesede çok korkuyordu.Çünkü her halükarda onun yüzünden biri ölücekti.

"Korkusuz ol Jisung.Ya öldürürsün ya-"

"HAYIR İSTEMİYORUM" dedi böyle birşeyi asla istemezdi.

"NE CÜRETLE BENİM SÖZÜMÜ KESERSİN LAN UKALA."
"Sana düzgün davranmamak lazım"

Han Yuloe boşta kalan adamlarına bakıp küçük çocuğu işaret etti.

"Bazı şeyleri sana öğretmeme ne dersin minik"

Adamlar Jisung'u tuttuğu sırada acımasızca karnına bir yumruk geçirdi.Jisung aldığı darbeyle sarsılırken kurtulmak için debeleniyordu.

"Yapıcan tek şey tetiğe basmak ve BUM! merminin ucundaki insan ölür"

Ağlamaya başlayan çocuğa bakmış ardından eğilip biraz önce yere koyduğu silahı almıştı

Silahı Jisung'un alnına yaslayıp iç çekti.

"Soğukluğu hissediyor musun Jisung?"

Jisung korkuyla başını sallamış ve Bay Han'ın elindekine bakmıştı.

"Peki bunu o adama hissettirmelisin anlıyor musun?Yoksa... tüm aileni öldürürüm"

"Zaten onları sen öldürdün daha ne,kimi öldüreceksin başka" dedi ağlamaktan boğuk çıkan sesiyle

"Bbama,hani şu anne ve abinin ölümünden sonra sahiplendiğin it.Onu da ailen olarak görmüyor musun sonuçta"

Jisung'un gözleri korkuyla açılmış ve ilk başta Bay Han'a sonrada yarı baygın adama bakmıştı.

"Onu neden öldürmek istiyorsun?Sana birşeymi yaptı" gerçekten neden öldürmeyi bu kadar çok istiyordu ki bu adam

Yuloe bir süre durdu ve sonra sinirli bir yüz ifadesiyle konuştu.

"Benim olanı aldı.Tüm bu mal varlığı aslında benim olcaktı Jisung ama herşey ona verildi.Siz haketmiyordunuz yani...şimdi öldürecek misin yoksa öldüreyim mi"

Bişeyler düşünmeye çalıştı ama ölüm kelimesi onu dahada korkutmuştu.Korkuyla ağlaması tekrar şiddetlenirken yaşlı gözlerle karşısındakine baktı

"Dokunma,yalvarırım dokunma...n-ne istiyorsan yapacağım ama dokunma"

Yuloe sinsice gülümsemiş ve ardından Jisung'u kolundan çekip tekrardan eski durduğu yere getirmişti.

Elini dolduran ağırlık ile ne yapcağını düşünüyordu.Bir insanı kolay kolay öldüremezdi.Sonuçta onunda bir canı vardı ve yaşamayı hakediyordu...

Silahı yavaşça doğrulttu.

Köpeği Bbama ile arkadaşlık kuruyordu babası şirkete işe gittiği zamanlar henüz altı yaşındaydı o alındığında, şuan ise on yaşına basmıştı.

Acaba sadece yaralasa nolurdu.Bunu bile yapabilirmiydi ki?

Ve yada Bay Han'ı öldürebilirdi tabi sonra da adamları onu vururdu.

Gözlerini kapattı sıkıca.

İçinden yavaşça saymaya başladı.Bbama'yı düşündü,annesini,abisini...

3

2

1
BUM!

Tam gözlerini açıp silahı konumlandıracağı zaman Yuloe sabırsızlanmış ve elini Jisung'unkinin üzerine koyup tetiğe basmıştı.

Silah sesinin ardından yerde yatan bedene döndü gözleri,o ölmüştü.Kurşun alnının ortasından delmiş ve yere yığılmıştı aynı diğer iki aile üyesine olanlar gibi

Yaşadıklarının ağırlıyla bedenini yere saldı

"Soğukluğu hissedebiliyor musun...şimdi o hissediyor...başardın Jisung aferin.Şimdi gitme vakti"

Burnuna tutulan bezle bayılmış ve Bay Han'ın adamları tarafından kucağa alınıp odadan çıkarılmıştı.

Yerde yatan bedene baktı Yuloe

"Görüşürüz..."

"Abi"

Jisung'u şu zamanlarda pek öldüreceğini düşünmüyordu kendi yararınada kullanabilirdi sonuçta

Yüzündeki mutlu gülümsemeyle o da diğerlerinin arkasından odadan çıktı.Tüm servet artık Yuloe ve Jisung'un üzerine kalmıştı.

=========================================

Kendi uydurduğum karakterlere sövmeyi bırakmalıyım