😎CHAPTER 01😎

926 122 73
                                    

ඉර බැහැගෙන යන හවස් වරුවේ දේවස්ථානයේ විදුලි බුබුලු දල්වනකොට සමහර මිනිසුන් තමන්ගේ ලෝක වලින් තනි වෙමින් එහේ මෙහේ ඇවිදින හැටි බන්කුවක වාඩි වෙලා බලාගෙන හිටිය අවුරුදු විසි හතරක විසි පහක තරුනයෙක් දෙවියන් ඉදිරියේ සන්සුන් ව දණ ගසා යාච්ඤා කරේ තමන්ගේ ජිවිතේ ඉදිරියට තියන්න හදන්න හැම පියවරක් ම සාර්ථක වෙන්න කියලා ඉල්ලමින්.

යාච්ඤාව අවසන් කර ඔහු බන්කුව මත තිබුන බෑගයද රැගෙන දේවස්ථානයෙන් එලියට එනකොටම පොන් එක රින්ග් වෙනකොට කලිසම් සාක්කුවෙන් පොන් එක අරන් කොල් එක ආන්සර් කරේ හිනාවකුත් මවාගෙන.

ඔම්මා.....

යා...ටේ හියුන් කොහෙද ඉන්නේ

පල්ලියට ටිකක් ආවා ඔම්මා ඉක්මනින් එන්නම් ඔම්මා කන්න ආස රයිස් කේක් අරන්.

ඉක්මනින් එන්න ලොකු දෙයක් කියන්න ඕනේ.

මොකක්ද ....ඔම්මා....ඔම්මා..

සාමාන්‍ය පවුලක ජිවත් වන ඔහු නමින් කිම් ටේ හියුන් දැනට පෞද්ගලික ආයතනකය ගිණුම්කරන අංශයේ රැකියාවක් කරන ටේ හියුන් ට තිබ්බේ එකම එක හීනයයී ඒ දකුණු කොරියාවේ ප්‍රසිද්ධ ම ව්‍යාපාර ආයතනයක් වන SK Jeon ආයතනයේ රැකියාවක් කරන්න.

සුදුසුමක් තිබුනත් තරගකාරීත්වය නිසා ටේ හියුන් ගේ අයදුම්පත අවස්ථා අටකම නිෂ්ප්‍රභා වුනේ ටේ හියුන් ගේ සිහිනය සිහිනයක්ම කරම්න්.

නමුත් වරදින්න හෝ හරියන්න කියලා හිතාගෙන ටේ හියුන් නමවන වතාවටත් අයදුම්පතක් යොමු කරේ මේ ලැබෙන අවසන් තීරනය දෙවියන්ට හා දෛවයට බාර කරමින්.

පොන් එක ආයෙත් කොට් එකට දාගෙන ටේ හියුන් හරි සන්සුන් විදිහට සෝල් වල කඩ වීදියේ ඇවිදේ තරගකාරී සමාජයක් ඉදිරියේ තමන් ජිවත් වෙන්නේ කොහොමද කියලා කල්පනා කරමින්.

මට රයිස් කේක් දෙකක් දෙන්න.

ටේ හියුන් කඩ වීදියේ එක් කඩයක් ලග නැවතිලා රයිස් කේක් දෙකක් අරන් එයට මුදල් ගෙවලා යන්න යනකොට ටේ හියුන් දැක්කේ පාරෙන් එහා පැත්තේ තමන් ගත්ත කෑම දිහා කදුලු පුරවගෙන බලාගෙන ඉන්න අවුරුදු පහක හයක පොඩි දරුවෙක්.

❤MY PARADISE ❤Where stories live. Discover now