Kayıp Snape'in Kızı

O Hala Peşimde

Geriye son 6 gün kalmıştı. Kurt olmama 6 gün. Acaba kurt olduğum zaman uluyabilecek miydim? Babam kurtboğan iksiri hazırlıyordu. Ona bu merakımı giderip gideremeyeceğimi sormak istiyordum. Tavana bakarak ellerim başımın altında düşünüyordum. Draco........ Ne haldeydi. Voldemort bir hamle yapmış mıydı? Gözlerimi kapatıp düşündüm. Abim ve babam yine dışarıdaydı. Benim çıkmam yasaktı. O sırada bir rüzgar esmeye başladı. Tüm camlar kapalıydı ama? Gözümü açtım. Siyah bir duman hızla birleşiyordu. Voldemort..... Yorganı başıma kadar çektim ve gözümü kapattım.
Voldemort : Benden korkmadığını sanıyordum Diana. Kafanı çıkar.
Başımı çıkardım ve ona korkak gözlerle baktım.
Voldemort : Neden böyle davranıyorsun?
Kağıdımı ve kalemimi alıp yazdım : Diğer öğrenciler gibi görmüyor musun beni?
Voldemort : Ben keyfiyen öğrenci öldürmem Diana.
Yaklaştı.
Voldemort : Sesin için bir şey getirdim.
Elini açtı ve bir şişe belirdi.
Voldemort : İçtiğin zaman eskisi gibi olmayacak ama bir sesin olacak. Gelmesi tam olarak kontrol etmen zaman alabilir.
Yazdım : Bunun için sana dönmemi mi bekliyorsun?
Voldemort : Bu kadar kaba olma Diana. Dediğin gibi işimiz bitti. Bu kadarmış. İksir senindir. Borcum da kapandı.
İksiri önüme koydu.
Voldemort : Elveda Diana Crouch Snape.
Elveda Lord Voldemort.
Voldemort bana anlamadığım bir ifadeyle baktı ve aynı şekilde karanlık bir bulut halinde kayboldu. İksiri alıp açtım. Kokladım. Kötü kokuyordu. Ama içmek zorundaydım. Burnumu tuttum ve şişeyi kafama diktim. Tadı berbattı. Son damlasına kadar içtikten sonra şişeyi kapatıp başucumda asılı duran çantama attım. Yatıp yeniden gözümü kapattım. Derken yatağıma birisi çıkmaya başladı. Sağ gözümü açıp baktım. Riddle. Hızla doğruldum ve gülümsedim.
Tom : Keyfin yerinde demek?
Üstüme kadar emekleyerek geldi ve başı baş hizama gelince gülümsedi. Yavaşça eğilip boynumun yara olmayan bir yerine öpücük verdi.
Tom : Nasıl gidiyor?
Elimi "idare eder" şeklinde salladım.
Tom : O zaman onu güzel yapalım.
Eğilip boynumun acımayan her yerini öpmeye başladı. Güldüm. Devam etti. Tam o sırada kapı açıldı. Babam ve abimin sesi geldi. Riddle hızla başını kaldırıp baktı ve el sallayıp yok oldu.
Barty : Hanımefendiye bak. Keyifler yerinde ha?
El salladım. Abim ayaklanmıştı. Zırh giymiyordu ama öyle bir fantezisi oluşmuştu. -Ve bence aşırı yakışıklı oluyordu zırhla beraber- Bi tanesini odama koydurduğunu söylemişti. Kendi odasını kullanmamak için resmen direniyordu. Yanıma gelip yattı. Babam da başımdaki sandalyeye geçip bileğini dizinin üstüne koydu. Geriye yaslandı ve başını geriye doğru yatırdı.
Barty : Başın mı ağrıyor baba?
Snape : Hayır. Düşünüyorum....
Elime kağıt kalem aldım. Yazdım : Artık korkmamıza gerek yok. Voldemort benim peşimde değil artık. Her şey bitti.
Barty : Bundan ne  kadar eminsin. Karanlık Lord'dan her şey beklenir.
Yüzde seksen.
Snape : Yani yüzde yirmi geri dönebilir. Sizi her an düşünmek zorundayım çocuklar. Ve biraz daha geniş bir eve taşınmam gerekli.
Barty : Bir çocuk odası yeter.
Snape : Barty!
Barty : Seni masraftan kurtarıyorum baba?
Snape : Hayır çok kaşınıyorsun.
Bişey yapmaz daha çok kaşın. Bu gözler neler gördü neler.
Barty : Ne gördün?
Snape : Diana. O neden bir sır olarak kalmasın?
Barty : Evet 3'ümüzün sırrı.
Yazmaya başladığım sırada babam hızla kalemimi kaptı.
Snape : Hayır.
İnledim.
Snape : Yazacak mısın?
"nolur" anlamına bir bakış attım. Babam kalemimi vermeyip elinde döndürmeye başladı. İçimden haykırmak geldi.
Diana : Babam seni kucağına aldı!
Babam şaşkınlıkla bana döndü abim ise babama.
Barty : O kadar gücü nerden buldun baba? Demek beni o kadar seviyorsun.
Snape : Diana. Sesin....
Barty : Bi dakika! Az önce konuştun! Diana yeniden konuş.
Snape : Sesi çok cılız....
Diana : Sesim.... Döndü! Ama....
Sesim çok inceydi. Hırıltılı bir şekilde çıkıyordu. Çok hastaymışım gibi.
Barty : Yakında düzelir belki! En azından sesi var!
Snape : Haklısın bu da bir şey.
Babam eğilip alnımı öptü. Abim ayağa fırladı. Babam geri çekilince gidip kucağına oturdu.
Snape : BARTY NE YAPTIĞINI SANIYORSUN!?
Barty : Kucak istiyorum Babacık! (dirty mind.... ~yazar)
Kahkahaya boğuldum.
Snape : Gülme Diana komik değil.
Abim kollarını babamın boynuna dolamıştı. Babam onu atmaya çalışıyordu. Ayağa kalktı. Abim babama koala gibi yapışmıştı. Babam abimi atmak için zıplıyordu.
Snape : BARTY! İN ÜSTÜMDEN!
Barty : Neden şimdi kucak yok?
Snape : SEN Bİ İN BEN SANA KUCAĞI GÖSTERECEĞİM!
Abim kayarak yere düştü ama anında fırladı. Babam peşinden ilerledi. Abim hızla kendini yanıma attı ve üstüne yatırıp sarıldı.
Barty : DİANA VAR! DOKUNMA DİANA VAR!
Snape : Sana göstereceğim Barty. Göreceksin.
Barty : Neyi göreceğim Babacık? ( DİRTY MIIIIND! ~yazar)
Snape : Barty Diana var!
Daha çok kahkaha attım.
Snape : Offff! Yordunuz beni.
Babam gidip diğer yatağa yattı.
Snape : Bir kaç saate uyandırın.
Barty : Yanına gelebilir miyim Babacık?
Snape : Barty öyle bir şey yaparsan canına okurum.
Barty : Peki Babacık.
Snape : Barty!

Babam uyuyalı 45 dakika olmuştu. Abim saçımı seviyordu. Bende üstünde yatıyor. Beni yavaşça yatağa bıraktı ve ayağa kalktı. Gülmemek için kendimi zorladım. Abim sessizce yürüdü. Babam bana dönük yatıyordu. Abim yorganı yavaşça açtı. Babam hareket etti.
Diana : Baba yanına yatsam?
Snape : Mmmmhmm. Gel hadi.
Gözü kapalı yorganı açıp önünü gösterdi. Abim oraya yatıp kıvrıldı. O an babam elini beline sardı. Abim sırıtıyordu. Diliyle dudağını yaladı. Babam gözünü açtı. Beni karşısında görünce sarıldığı kişiye baktı. Gördüğü şey sarı saçlı bir kafaydı.
Snape : BARTY!
Babam fırlamadan abim fırladı ve odadan çıktı. Babam hızla peşinden koştu.
Snape : ŞİMDİ ÖLDÜN SEN BARTY! DİANA BİLE ELİMDEN SENİ ALAMAZ.
Bana arkalarından kahkaha atmak kaldı. O an camlar patladı. Çığlık atıp yorganı kafama çektim. Yine rüzgar geldi. Bu defa çok daha güçlüydü.
Voldemort : Bu büyünün bunu yaptığını da öğrenmiş oldum.
Gelen tabi ki Voldemort'tu.
Voldemort : Ah merhaba Diana? Nasılsın?
Diana : Biraz daha iyiyim Voldemort.
Voldemort : Sesin gelmiş. Biraz cılız ama hiç yoktan iyidir. Yakında hırıltısı kaybolur.
Diana : Neden hala buradasın?
Voldemort : Olmamamı mı istiyorsun?
Diana : Peşimi bırakacaktın.
Voldemort : Ah. Diana...
Yaklaştı. Yatağımın kenarına oturdu.
Voldemort : Seninle bir anlaşma yapalım.
Diana : İstemiyorum.
Voldemort : Dinle lütfen. Sadece yardımını istiyorum. Seni güçlü kılmak. Sana söz. Tek tehdidim bu. Eğer bana katılmazsan abin ya da...
Diana : SUS! SUS! SUS!
Voldemort : Diana!
Eliyle ağzımı kapattı. Gözümden yaş akıyordu.
Voldemort : Abini ya da babanı öldürürüm.
Başımı iki yana salladım.
Voldemort : Sadece bana katıl ve dediklerimi yap.
Dondum. Yaşlı gözlerle kırmızı gözlerine baktım. Elini ağzımdan çekti. Yanağıma koyup göz yaşlarımı sildi.
Voldemort : Her şey iyi olacak Diana. İnan bana. Sana zarar vermeyeceğim.
Eğildi. Geri çekildim.
Voldemort : Pekala. Bana alışman için sana zaman vereceğim. İstemediğin davranışlarda bulunmam. Çabucak iyileş Kara Melek.
Voldemort buhar olup gitti. Gözümden yaşlar boşaldı. Kapı açıldı. Abimin kahkahası ve babamın bağrışı duyuldu. Bir kemerin bir yere çarpma sesi geldi. Abim beni alıp üstüne yatırdı. Öylece kaldım.
Barty : Diana var! Ahahaha! Babam beni kemerle kırbaçlayacaktı.
Babam elinde kemerle geldi. Beni görünce yanına indirdi.
Snape : Diana. Noldu?
Hızla atılıp yüzümü tuttu. Sadece başımı salladım. Abim de doğruldu.
Diana : O hala peşimde.....

Kitap 50 bölüm oldu lna?