წვეულებაზე მივედი და ლიზას ძებმა ყველგან დავიწყე. კარგი შესაძლოა ზედმეტები მომივიდა და გაბრაზდა, ამის უფლება ჰქონდა, ამ ბოლო დროს ისედაც კიმზე გაბრაზებული სხვებზე ვიყრი ჯავრს. ჩემსკენ ღიმილით პატარა ბიჭი მოდის, საიდან მეცნობა ეს ბიჭი ვფიქრობ და მალევე მახსენდება დილით ვნახე იუნგისთან ერთად, მიღიმის და სასმისს მაწვდის.
- მადლობა.
- როგორ ხარ? მეგონა არ მოხვიდოდი?
- არც ვაპირებდი.
- ოო.
- შეგიძლია დამეხმარო აქ ჩემი შეყვარებული უდნა ყოფილიყო.
- აქ უამრავი ადამიანია.
- ჰო მესმის.
- კარგი გაერთე.- ამბობს და მიდის.
სასმის ვცლი და სახლს თვალს ვავლებ, რომ ლიზა მოვძებნო, მაგრამ არა მარტო ლიზა იდიოტი კიმი მინდა ვნახო და ერთი კარგად მოვდო რომ არა ის ახლა მე ჩემს შეყვარებულთან არ მექნებოდა პრობლემები. კიდევ ერთ ჭიქას ვსვამ, ოთახში დავდივარ და ყველაგან ვცდილობ მის ნახვას.
- ოოო ჯანქუქ შენც აქ ხარ.
- მეც.
- ჰოცა ცოტა ხნის წინ ლიზაც ვნახე.- ამბობს ღიმილით ბაექი.
- ჰოო?
- ჰო სვამდა და ვიღაცას ესაუბრებოდა.
- ვიღაცას, სვამდა?
- ჰო არ ვიცი ის ბიჭი ვინ იყო მაგრამ ფაქტია ლიზა იცნობდა ძალიან თავისუფლად ესაუბრებოდა.
- სად წავიდნენ.
- არ ვიცი ეგ არ დამინახია.
- კარგი.
ეზოში გამოვდივარ და იმის გაფიქრებამ რომ შესაძლოა ეს ვიღაც კიმია ცუდად გამხადა. არა ვიცი რომ ვერ მიტანს მაგრამ არც ასეთი სულმდაბალია რომ ასე მომექცეს. ან შესაძლოა ასეც მომექცეს რატომაც არა ყველაზე მარტივი ხერხით გამანადგურებს. სახლში შევდივარ და ლიზას მეგობარი მხვდება ვერ ვიტან ამ გოგოს. საშინლად უნდოდა ჩემთან ურთიერთობა, რამდენჯერ ცადა ჩემთვის თავგზის აბნევა, მაგრამ არაფერი არ გამოუვიდა მე ლიზას ვენდობოდი.
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Lovely Enemies. / Completed / ✔️
Фанфик- ჯეონ შენ? - პატარა გაკვეთილს ჩაგიტარებ პატარავ, შენთვის არ უსწავლებით რომ წიგნი ყდით არ უნდა შეაფასო. - რაა? - რა გეგონა? გეგონა რომ შენს ძუკნად მაქცევდი? შეცდი პატარავ, როცა გეუბნებოდი რომ მთელს ძალას არ ვიყენებდი არ ვტყუოდი. - შენ მთელი ეს დრო...
