**✿❀MALING AKALA ONE-SHOT❀✿**
The first time he lead his eyes to me as I do the same. I thought he had a secret feelings to me. I just smile secretly when he look at me again. Yesh, he's my crush a while ago. He's cute and handsome. But those eyes never lies that he haved already like someone else. And it will never be me.
I soft sobbed skip at my mouth. Kailan ba ako titigil kakainlove? I promise to myself that I stop being inlove because it is just a barrier of my study. But look at me now, inlove... At natatakot akong mahulog nang malalim at di na kayang umahon pa gaya nang dati.
Wala lang naman 'to. Alam 'kong love at first sight lang ang naramdaman 'ko pero lintek, ang sakit kapag nakikitang may umaaligid sakanyang babae. Humahawak sa kamay niya, nakipag-asaran sakanya. Wala akong lakas nang loob upang lapitan siya. We're just a complete stranger.
He knows my name. But not my feelings.
Ayokong makita siyang masaya siya sa iba. Pero wala, wala akong magagawa.
Ni quizzes ay lagi akong bagsak dahil siya lang naman ang laman ng isip 'ko. Tuwing may oral recitation ay hindi ako makapagsalita dahil na-out of world ako kasi, iniisip 'ko siya pero siya? Wala lang, ngiting-ngiti habang kasama ang tropa niyang babae.
I hate it, kasi alam 'kong isa sa tropa niya ay may gusto sakanya. Hindi siya mahirap mahalin kasi palangiti siya, hindi siya masyadong bad boy. 'Yong tipong minsan lang niya ipinapakita ang bad side niya at worst nang-aasar siya. Pero hindi nakakasakit kundi matatawa ka.
Minsan inisip 'ko tuwing magtatagpo ang aming tingin ay piling 'ko gusto niya ako, na ako ang gusto niya sa section namin... pero nagkakamali ako.
Nalaman 'ko nalang na may girlfriend na pala siya for four months na sila, mula sa kabilang baitang. Mas bata sakanya ang gf niya nang 2 years. At nakikita 'kong patay na patay sila sa isa't-isa. Maganda ang girlfriend niya, maputi at makinis ang balat. Eh ako? Wala kasing itim nang gabi ang balat 'ko. Kailan niya kaya akong mapansin?
Pero nakapaimposible na.
Until there fourth monthsarry come at nakita 'kong nagpost ang gf niya na sobrang swerte niya raw na naging sila. Sakit, parang ayaw 'ko nang pumasok sa skwela dahil tuwing nakikita 'ko siya ay naalala 'kong pagmamay-ari na siyang iba.
At ang mahirap pa ay tuwing iniiwasan mo siya ay parang lagi kayong pinagtagpo nang tadhana? Tuwing may reporting, groupings at role play sa school ay lagi kayong magkasama kasi nga magkagrupo kayo.
Inisip 'ko nalang na kunwari gusto niya ako, para naman maging masaya ako kahit saglit pero... naalala 'ko may jowa na siya.... Minsan sinabi 'ko sa sarili 'kong makakamove-on din ako pero lintek, mas nahulog tuloy ako.
Dumating sa point na hiniling 'ko na sana magbreak nalang sila nang jowa niya pero naisip 'ko tuloy kahit magbreak pa sila ay hinding-hindi magiging kami kasi never akong lumandi sakanya. Ni tuwing lalapit siya dahil hindi sa malaman na dahilan ay umiiwas ako, I'm afraid to be inlove because if your inlove kasama na ang sakit doon. Ika nga nila, once you inlove, you are ready to be hurt...and yet I am not ready but I am already hurt.
Ang sakit-sakit talaga magkaroon nang feelings sa isang taong nasisiguro mo'ng walang pag-asa. Gaya nang pag-eexpect na meron pero wala pala. Kasi hindi mo alam na may patutunguhan ba ang naramdaman mo, may pag-ibig ba siya sa'yo..
Pero hindi... Ba't siya laging tumitingin saakin at ganun din ako? Sadyang pinagtagpo lang ba ang aming tingin pero hindi ang puso o landas? Kasi ako hirap na hirap na akong mag-ooverthink. Lagi akong nagkukunwari sa isip na, what if mahal niya ako? Crush niya ako? Ako jowa niya, tapos mahal namin ang isa't-isa. Pero....wala isa lang 'yong malaking storya na kailanman hindi magkakatotoo.
Akala 'ko... At akala 'ko lang pala.
His smile makes made feel a thousand of butterflies in my stomach...
His laugh make me comfort..
His personality made me out of world..
And his eyes....
made me fall inlove with him deeper.
'Yong tipong wala kanang pake sa mundo mo, at siya lang ang laman nang puso't isip mo. Halos lahat nang sistema mo'y sinakop niya na.
Walang araw na hindi magtagpo ang aming mga mata. Wala akong maisip 'kong bakit tumitingin siya saakin basta ako may pagtingin ako sakanya, sa bawat minutong lumilipas ay parang lumalala ang sitwasyon. Gusto 'ko nang kalimutan ang feelings 'ko sakanya pero ayaw nang puso 'ko.
Tuwing mawawala siya sa classroom ay hahanapin siya nang mga mata 'ko hanggat magtagpo uli ang aming mata at oo, aaminin 'kong ako ang unang iiwas. Kasi hindi 'ko kayang sabayan ang mga titig niya.
He never say something and its a none. He just stared at my eyes.
Ang tanong 'ko bakit? Bakit siya tumitingin saakin kung gayon wala lang naman? Isa akong simpleng babaeng patagong... nagmamahal sakanya. I stalk his old photos and he is cute than I saw him now. He's quite tall than previously.
Isang araw, nagtagpo ang aming mata at do'n 'ko narealize at nakitang wala... Wala siyang pagtingin saakin kundi wala.. All of his stare are just nothing. Ewan basta bigla 'ko nalang naramdaman ang ganun bagay. He didn't say anything I just realize that if he really likes me he will choose me.
And all of my thoughts turn into regrets and wish that starting now, I will never laid my eyes on his. At iiwasan 'kong magtagpo uli ang aming mata upang maiwasan ang pag-aakala na sa una palang ay maling-mali na.
**✿❀END❀✿**
This is a work of fiction. Names characters, business, events and incidents are fictitious, unless otherwise stated. Any resemblance to actual person living or dead, or actual event is purely coincidental.
A short novel written by yσυrcrαʑygнυrℓ
#ACollectionOfOneShotStories
BINABASA MO ANG
Maling Akala (One-Shot)
Short StoryAng akala ko'y... Akala lang pala talaga.. [ONE-SHOT STORY💫]