4

107 2 0
                                    

Είμαι στον δρόμο προς το σχολείο και περπατάω μόνη μου και ακούω μουσική όταν νιώθω διό χέρια να με αγκαλιάζουν από πίσω

(ζωή) :"καλημέρα σου" λέει και μου δίνει ένα φιλί στο μάγουλο

(μυρ) :" καλημέρα"

(ζωή) :"ποιος σε πείραξε;; γιατί είσαι έτσι;; έκανα κάτι;;"

(μυρ) :" ηρέμησε όλα καλά απλά είναι πρωί ακόμα και για να λέμε την αλήθεια δεν πολύ γουστάρω που θα δω κάποιες μάπες στο σχολείο " λέω αναφερόμενη στον Μιχάλη

(ζωή) :" μάλιστα... Ελα δώσε μου ένα ακουστικό θέλω να ακούσω και γω " λέει ενώ της δίνω ένα ακουστικό καθώς περπατάμε ήρεμα δεν χρειάζεται πάντα να λέμε κάτι η ησυχία που υπάρχει ανάμεσα μας ήταν κάθε άλλο από άβολη

Φτάσαμε στο σχολείο και καταλαβαίνουμε πως έχουμε αργήσει οπότε ειναι τζαμπα κόπος να τρέξω να προλάβω να μπω έτσι και αλλιώς δεν πολύ ψηνόμουν

(ζωή) :" πάνε να φύγουμε πάμε να πιούμε έναν καφέ έτσι και αλλιώς ξέρουμε και οι δύο ότι με το ζόρι ήρθαμε"

(μυρ) :" καλά πάμε θα στείλω και στην κρις όταν βγει για διάλειμμα να φύγει και να έρθει να μας βρει" ναι δεν ήθελε και πολύ να με πείσει από ότι φαίνεται

Ήμασταν στον δρόμο λέγαμε χαζομάρες και γελαγαμε όταν στο απέναντι πεζοδρόμιο ήταν ο Μιχάλης και καταλαβαίνω πως η Ζώη χάνετε και κοιτάει μόνο αυτόν ένα κύμα ζήλιας με διαπέρασε αλλά ταυτόχρονα νευρίασα κιόλας έτσι αποφάσισα να προχωρήσω πιο γρήγορα αφήνοντας της στον κόσμο της... Έλεος δηλαδή είναι που δεν τον θέλει

(ζωή) :" ρε Μυρτώ γαμω τι τρέχεις περίμενε"

(μυρ) :" ναι δεν ήξερα να κάθομαι να κοιτάω τον Μιχάλη και την παρέα του σαν χαπατο αλλά είναι που δεν τον θες" λέω γεμάτη νεύρα και ειρωνεία

(ζωή) :" ποιο είναι το πρόβλημα σου;;"

Δεν της απαντάω συνεχίζω να προχωράω νιώθω ότι αν ανοίξω το στόμα μου θα πω πράγματα που δεν θέλω όχι ακόμα τουλάχιστον

(ζωή) :" σου μιλάω ρε πουστη μου " λέω ενώ φωνάζει και μου αρπάζει το χέρι και με γυρνάει προς αυτήν

(μυρ) :" δεν σου αξίζει ρε φίλε σου έχει κάνει τόσα και εσύ τρέχεις πίσω σαν σκυλάκι λες και δεν μπορείς χωρίς τον Μιχάλη θα χαλάσει ο κόσμος, σου αξίζει κάτι καλύτερο παρτο χαμπάρι αλλά τζάμπα τα λέω στο ένα αυτί μπαίνει στο άλλο βγαίνει"

Απλά με κοιτάει δεν μιλάει όταν αποφασίζει να σπάσει την σιωπή

(ζωή) :" εισαι το τελευταίο άτομο που θέλω να τσακωθω " μου λέει αλλά μπορώ να διακρίνω πως έχει ακόμα νεύρα

different directions Where stories live. Discover now