The coach

Κεφάλαιο 20ο

Αχιλλέα's pov

Έφυγα από το σπίτι του Τάσου και πήγα στο αυτοκίνητό μου για να πάω σπίτι. Μάλλον έκανα χαζομάρα που πήγα μαζί τους αλλά τουλάχιστον έδωσα κάτι καλές στον χαζό να μάθει να μου μιλάει έτσι. Και κάποιες επειδή εξαιτίας του γίνετε ένα μπάχαλο.

Μετά από λίγο έφτασα σπίτι. Πως θα πω στη Πολυξένη τη κατάσταση; Ελπίζω να κοιμάται...

Ανοίγω την πόρτα και την βλέπω δίπλα από το παράθυρο του σαλονιού να έχει ανάψει κεριά και να κάθεται να διαβάζει Ήσυχα. Όταν με είδε με κοίταξε με βλέμμα περιέργειας.

Π: Γεια σου Αχιλλέα. Τι ήθελε ο Τάσος;
Είπε όπως σηκώθηκε να με πλησιάσει.
Α: Εμ... λοιπόν άκου. Απλά δεν θέλω να θυμώσεις μαζί μου-
Π: Πες το δεν υπάρχει θέμα.
Α: Εντάξει... Και που λες ήθελε να πάμε σπίτι του πρώην της Μαρίας και τέλος πάντων πήγαμε σπίτι του μαλωσαμε σκοτωθηκαμε επειδή ο Στίβεν είχε πάρει την Μαρία τηλέφωνο και ο Τάσος τσαντίστηκε και ήθελε να του δώσουμε ένα μάθημα...

Σήκωσα το βλέμμα μου να την κοιτάξω και δεν ήταν πολύ χαρούμενη. Ίσα ίσα απογοητευμένη...

Π: Σε ανάγκασαν να το κάνεις; Δεν μοιάζει για εσένα αυτό...
Α: Εγώ νόμιζα ηθελαν να μιλήσουμε αλλά τελικά το είχαν προγραμματισμένο... το μετάνιωσα από τη στιγμή που βάλθηκα να το κάνω... νιώθω άσχημα.
Ακούμπησε το χέρι της στον ώμο μου.
Π: Κοίταξε... μπορεί να ήταν χαζομάρα αλλά σκέψου ότι... του έδωσες δύο τρεις καλές γιατί εξαιτίας του γίνετε χαμός!

Άρχισε να γελάει συγκρατημένα. Πως της λεω αυτό που είπα στον Τάσο;;

Α: Ισχύει... αλλά μετά πήγαμε σπίτι του Τάσου και... κάπως βγήκε τέλος πάντων και του είπα ότι δεν αξίζει να είμαστε μαλωμένοι.

Αμέσως το χαμόγελο που είχε εξαφανίστηκε. Ναι ενταξει έκανα χαζομάρα το ξέρω!

Α: Το ξερω δεν έπρεπε αλλά-
Π: Δεν υπάρχει αλλά! Μα είπαμε ότι θα κρατάμε αποστάσεις για το κοινό καλο! Ξες τι; Δεν θα αναλάβεις τίποτα εσύ! Εγώ θα πάω να βρεθώ με εκείνους και τελείωσε η υπόθεση, ας κανουν ότι θέλουν! Έχω αγανάκτηση με αυτή τη κατάσταση! Αυτό δεν ειναι συμπεριφορά, είναι απανθρωπία!

Τα έλεγε σχεδόν φωνάζοντας... κοιταζομασταν για λίγο ώσπου αρχίσει να πηγαίνει στον επάνω όροφο.

Α: Πολυξένη περίμενε! Σε παρακαλώ θα βρούμε άκρη, δεν κατάλαβες τι εννοούσα!

Φτάσαμε στο δωμάτιο της.