36.BÖLÜM|FİNAL

5.7K 146 25
                                    

21 ARALIK SALI

Gözlerimi yavaş yavaş araladığımda Kerem'in bana vermiş olduğu odada olduğumu gördüm. Başımı sağa çevirdiğimde ise sandalyeye oturmuş beni bekleyen Gece'yi görmeyi ise hiç beklemiyordum.

"Seni çok özledim...Niye beni almadın oradan ? Hiç yanımada gelmedin "

Gözlerim dolmaya başlamıştı. Hayır hayır hayır halisülasyon görüyor olmalıydım. Bu... bu çok saçmaydı neler oluyordu ?

Hemen yatakta dikleşip komidinin üstündeki telefonumu elime aldım. Saat 10.25 idi. Nasıl sabah mı olmuştu ?

Zar zor Gece'ye gülümsemiştim.

"A-aşağıya inelim mi tatlım"

Bir anda sandalyeden indi.

"Olurr"

Yataktan kalktığım sırada hemen elimi tutmuştu. O minicik elleri şuan benimkileri tutuyordu... Eskilere gittim bir an... O çok özlediğim günler aklıma geliyordu... Bunları düşünürken Gece'nin sesi ile ona döndüm.

"Aşağıda gördüğüm kişi hazırlıyor kahvaltıyı. Kendisi her şeyi çok bildiğini sanıyor. Çok sinirlendim ona."

"Aşağıdaki kişi derken ?"

"Hani vardı ya dağ ayısı gibi biri. Simsiyah giyinmişti. Hayır dracularaya mı özeniyor anlamadım ki"

Bu dediği beni kıkırdatmıştı açıkçası. Merdivenlerden inmeye başladığımızda ise devam etti.

"Kahvaltı için yardım edecektim ama izin vermedi. Sinir şey... Bende senin yanına geldim."

Ona bakıp gülümsedikten sonra beraber mutfağa girdik. Kerem içeriye girdiğimizi gördüğü anda gülümsemişti.

Göz altları şişikti... Gece hiç uyumamış mıydı acaba ? Ya da ağlamı- hayır hayır ağlayacağını sanmıyorum.

"Hoşgeldiniz hanımlarr"

Kendini zorlayaraktan gülümsüyordu ve tahminim üzerine Gece için eğlenceli biri olmaya çalışıyordu.

"Anne ona söylesene ben de yardım edebilirim"

Önce Gece'ye sonra ise Kerem'e bakmıştım. Kerem'e baktığımda gördüğüm tek duygu ise acıma idi. Fakat hayır. Kimsenin bana acıma duygusuyla bakmasını istemiyordum. Hemen kendimi toparladım ve yüzüme gülücükler kondurdum. Gece'yi kucağıma alıp tezgahın üstüne oturttum ve Kerem'e döndüm.

"Benim kızım tatlı olduğu kadar hamarattır da. Yani onu işlerden uzak tutmana gerek yok. Hadi bakalım Gece sen tabakları falan taşı dışarıdaki masaya bizde geri kalanlara bakalım neler yapılabilir diye."

Ellerini iki havaya açıp 'tamam' diye bağırdığında onu tutup aşağıya indirdim. Gece hemen tabakları eline alıp mutfaktan çıkmıştı. Gözhizamdan çıktığı anda Kerem'e dönmüştüm. Zaten bana bakıyor olduğundan göz göze gelmiştik. Karşımda bana acıma duygusuyla bakmaya devam ediyordu. Bana doğru yaklaşıp tam karşımda durduğunda ellrini yanaklarıma koymuştu.

"İyi misin bebeğim ?"

Yüzüme zorlama bir gülümseme ifadesi takınmıştım.

"E-evet"

"Hemen tezgaha doğru ilerledim. Bu hareketim ile elleride yanaklarımdan ayrılmıştı. Göz göze gelmemeye çalııyordum. Çünkü nereye kadar kendimi tutabilirdim hiç bilmiyorum. Üst rafdan bardakları çıkartıp Gece'nin balkona taşıması için masanın üstüne koyuyordum. Kerem ise olduğu yerde beni izliyordu. Üstten açtığım kapağı kapatıp arkamı döndüm. Kerem'in bir anda beni ellerinin arasına alarak tezgahı tutmas üzerine afallamıştım.

MAFYA AŞIK OLURSA | BİTTİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin