KARABORSA

4.Bölüm - Güven Bağları

Kapıyı zorladılar ve beni olduğum durumdan çıkardılar. Son hatırladığım bayılmış olmamdı.

Uyanmamdan on dakika geçmişti ve herkes başımdaydı. Ben yatakta uzanmış onları gözetliyordum.

Bu insanlar kim? Ben neden buradayım?

Aklıma mutfakta yaşanan o an geldi. Sarah'ın benim geçmişimde ki yara olduğunu anımsadım.
Bir insan neden arkadaşına bunu yapardı?

Bu cevap Sarah'a aitti ama onunla konuşmak dahi istemiyordu. Şimdi ise başımda durmuş beni endişeli gözlerle inceliyordu.
" Sen hala nasıl yanımda kalabiliyorsun?"
Herkes Sarah'a bakıyordu.

Tuna bir adım öne geldi ve Sarah'ın önüne geçti.
" Siz tatlı bir atışmadayken beni duvarda asılı bir şekilde unuttunuz. Ama tabii ki de Kaanitom beni kurtardı değil mi Senyor Kassız Beyin? "
Tuna Kaan'ın yanına geçince ona sataşmaya başladı. Kaan sanki ona vurmamak için kendi içinde savaşıyordu.

" Biliyor musunuz Tuna aslında-"
" Hey kapat çeneni Işıl ! "
" Ne oldu? Bunu söylemem herkesin hoşuna gidecek."
" Işıl sus dedim sana ! "

Işıl Tuna'yı Kaan dan uzaklaştırıp duruyordu.
" Arya. Tuna varya-"
" Kızım sussana ya ! "
" Arya beni dinle Arya."
" Arya sakın dinleme ! Şu kafanı kattıpın yastığın içinde ki pamukları kulağına tıkıştır."

Bu ortamı yumuşatan iki kişi olmuştu. Tuna ve Işıl. İkisi resmen enerji doluydu.
Tuna ve Işıl didişirken Pınar araya girdi.

" Sanırım ben söyliyeceğim. Arya, siz tartışırken Tuna korkudan-"
Tuna hızlıca Işıl'ı bırakıp Pınar'ın arkasına geçip eliyle ağzını kapattı.
" Kızım bak bu cümle sana elektrik su faturası olarak geri gelir unutma ! "

Pınar Tuna'nın elini ısırıp Kaan'ın arkasına geçti.
" Tuna sen bayılınca korkudan bayıldı ! "
Tuna artık yapacak bişi bulamayınca bu sefer Hint filmlerinde ki gibi perdeyi dönerek boğazına sardı.
" Elveda dostlar."
Herkes Tuna'nın haline gülerken Emre ve Sarah gülmüyordu. Onlar ortamı yumuşatmak için bizi güldürmeye çalışıyorlardı ve biz üçümüz bunun farkındaydık.

" Tuna yeter. Bırak şu oyunculuğunu."
Tuna Emre'nin sert sesine karşı gülümseyerek perdeyi boynundan çıkardı ve onun yanına yanaştı.
" Peki sen söyle şuan ne yapılmalı ? Yarım saat önce Arya'nın intihar etmeye çalışmasını mı konuşalım? "

Sarah ile ilgili olan o kısmı atlamıştı. Hepimiz Tuna'nın Sarah'tan hoşlandığını biliyorduk. Bu yüzden onun üzerine gitmiyordu.

" Arya. Neden intihar etmek istedin? Bunu kendine nasıl yaparsın? "
" İhanet.."
Görkem bunu söylerken ona net cevabım buydu. Gerçekten arkadaşım dediğim kişi geçmişimde bana ihanet etmişti. Dostluğuna ihanet etmişti.
Gözlerim dolmaya başlamıştı. O ânı anımsadım..

Bir sabah annem evde kahvaltı hazırlıyordu ve bende merdivenlerden aşağı kahvaltı etmek için koşuyordum.
Mutfağa varınca babamı görmemiştim ve yanlışlıkla ona çarpmıştım.
Babamın elinde ki çay üstüne dökülmüştü ve canı yandığı için sinirlenmişti.
Annem beni kurtarabilirdi, ama yapmadı.
Annem babamı durdurabilir di, ama durdurmadı.
Annem babamı bana karşı sevgi dolu yapamazdı ama o bana şiddet uyguladığı da durdurmak için bir şeyler yapabilirdi.
O kahvaltı zamanında dayak yemiştim.
Bana küfürler ederek vuruyordu.

Babam benden hep nefret etti..

Babam en çok da saçlarımı köklerinden çekercesine tutmayı çok severdi.
Bana acı çektirmek ona zevkli gelirdi.
Beni bir çok kez yetimhane köşelerine atardı ve annem beni sadece izlerdi.