MIGUEL'S POV
"bakit kaya nagmamadali siya umuwi, baka inisip niya na wow mali....." "ano nga ulit pangalan niya.... ayun BRENDA.. di man lang ako nakapag thank you."
(kinakausap yung sarili)
I'm miguel, artist with a heart. graduating next school year, im having my vacation here in sandiago village at may na meet ako na girl, she's brenda, maganda namn kaso medyo chubby..
gusto ko siya makita ulit para makapag thank you, for sure nandito lang siya sa village na to.
"Miguel why dont you play basketball sa court, may bola ako oh"
"Tito nakakahiya , may mga naglalaro eh"
"why dont you make friends with them"
"dito nalang ako"
"ano bang dahilan mo at nagbakasyon ka dito? ha. masaya naman maging artista, nagbabakasyon sa ibang bansa"
"Tito artist pa rin naman ako , pero gusto kong maiba , tsaka di pa naman ako nadadayo dito"
Haissstt, ang bored na, tama si tito, makapaglaro nga muna...
oHhhhh! andaming tao, pano ako mag mamake friends,
may biglang kumalabit sakin
"Hi miguel pa picture"
"sure"
May fan din pala ko dito sa executive village na to
parang kilala ko yun ah , ohh tama si brenda...... papunta na sana ko pero may biglang umakbay sakin..
"Oy pare, bago ka dito, parang kilala kita , tama tama si miguel , remember me?"
Siya si john. nung bata pala ko , dinadala ako ng parents ko dito , so siya ang friend ko dito, buti nalang dumating siya, para naman may makasama ako
"Oy musta na john, gwapo mo ah"
"Tara migs laro tayo"
"sa-sa-glet nakakakahiya eh, wait john kilala mo ba yung naka black?"
"ahhh si Brenda, oo naman , dati pa naka tira yun dito eh"
"tulungan mo ko , mag tha thank you ako sa knya"
"sus , yun lang pala, hirap ka?"
napaka di tlga mahiyain tong si john.... hala andyan na...
"Uhhm Brenda thank you nga pala kanina, umalis ka kasi agad"
"Okay lang yun maliit na bagay"
"Uhhh Bbbb-ren-bren!!"
pala hila talaga tong si john, di pa nga kami tapos magusap ni brenda..
"naka pag thank you ka na tara na migs"
"oo na"
.
.
..
BRENDA'S POV
Grabe ang pogi niya , hindi ko alam kung anong naramdaman ko kanina, at ngayon nakikita ko siya naglalaro , parang isang panaginip pero sobrang tunay.....
Nako pawis na siya, grabe yung pagkaka hawi ng buhok niya!!! grabe talaga!!!!
BOOOOM! ahhhh ang sakitttt!
sinong walangya ang nakatama sakin ng bola!!
"nako sorry"
"uuuuuhhmm , okay lang yun , di naman masakit miguel"
pero hinawakan niya yung ulo ko at tinignan kung may bukol!
and i was like, ako na ata ang pinaka maswerteng babae sa balat ng lupa!!
"uuhm miguel im okay now....., no need to worry"
"sorry di ko talaga sinasadya"
-
-
-
-
-
keep reading! dont forget to vote!
