Yengen Kızar / bxb ✅✔️

28.

******

Yaman

"Babaa" İsis, ayakkabılarını çıkartıp Kayra'nın bacaklarına sarıldığı zaman  onun bu tatlı haline gülümsemiştim.

"Bebeğim." Kayra, eğilip küçük kızı kucağına alıp saçlarını öptüğü zaman içim sıcacık olmuştu.

Kayra bakışlarını karşıdaki kadına odaklarken yavaş yavaş kaşlarını çatmaya başlamıştı.

Aralarında ne geçtiğini merak ediyordum ve onun evli olma olasılığı resmen benim canımı okuyordu.

"Geldiğimi nereden haberin oldu?" Kayra sert bir biçimde konuştuğu sırada Mari denen kadının gülen yüzü birkaç saniye donsada kendini hemen toparlamıştı.

O kadının kim olduğunu bilmesem de Kayra'nın kadından haz etmediği apaçık ortadaydı.

Acaba eski karısı mıydı?

Gerçi doğru düzgün evlenip boşandığını da bilmiyordum ki...

Askeriyede Kayra hakkında ne kadar araştırma yaparsam yapayım yine de elimde elle tutulur bir bilgi yoktu ve onun gizemli olması beni daha çok ilgimi çekiyordu.

"Deniz söyledi." Mari çekingen bir ses tonu ile konuştuğu zaman kadının ne kadar gerildiği baştan aşağı aşırı derecede belli oluyordu ve Kayra da gerilmişti.

"İsis bebeğim, ellerini yıka da Yaman abin ile kahvaltıya otur ben geliyorum." Kayra, kızını kucağından indirip bana bakış attığı sırada birkaç adım geri adım atmıştım.

Bu bakışın anlamı ayak altından çekilmem için uyarı niteliğindeydi ve onu daha fazla kızdırmak istemiyordum.

Bir şey demeden İsis'in gittiği banyoya ellerimi yıkamak için yöneldiğimde kulağıma dış kapının kapanma sesi gelmişti.

Deniz ismini duyunca Kayra'nın nevrinin döndüğünü hissetmiştim ve bu beni daha çok meraklandırmıştı ama bunu ona belli edersem beni boğardı ve benden anında uzaklaşabilirdi.

Bunu göze alabileceğimi sanmıyordum.

İsis, ellerini kurulayarak banyodan çıktığında beni görünce gülümsemesi yüzünde büyümüştü.

Yanımdan koşarak mutfağa geçtiğinde banyoya girip acımın izin verdiği sürece elimi yüzümü yıkayıp ıslaklığı peçeteye ile kurulayıp çöp tenekesine atmıştım.

İsis'e fazlası ile kanım ısınıyordu ve bu sadece Kayra ile alakalı değildi. Evet Kayra'ya daha yakın olmak istiyordum ama onun hayatına daha fazla burnumu sokmak istemiyordum.

Kayra'nın ve Mari denen kadının evli olup olmadığını elbetteki İsis'e sorabilirdim ama nedense aptal bir şekilde çekiniyordum...

*****

"İsis güzelim, hadi sen koş odana gidip eşyalarını al askeriyeye gideceğiz orada birkaç işim var sonra da seni annemlere bırakacağım. Yaman sen de salona geç otur bulaşıkları yıkayıp etrafı toparlayacağım, ayağımın altında dolanma sonra da üzerini giymen için yardım ederiz ve çıkarız." Kayra konuşup ayağa kalktığı zaman kalbim çok hızlı atmaya başlamıştı ve onun yemek yemediğini bildiğim için üzülüyordum.

O kadın ile ne konuştuysa daha çok sinirlenmişti ve ağzına sudan başka bir şey sokmamıştı.

Öhöm, burada sapıklık yapmak istesem de ortamda ciddi bir mesele dönüyordu ve şimdilik libidom uykuda kalmalıydı.

İsis bir şey demeden sofradan kalkıp mutfaktan çıktığı zaman üzgün bakışlarımı Kayra'nın güzel yüzüne çevirmiştim.

Evet, yemek yemediği için moralim bozulmuştu ve ufacık bir şeye bile böyle bozuluyorsa ileride kesinlikle iliğim kemiğim kururdu.

Oysa ben duygusuz pezevengin tekiydim...

aşık olamayacak kadar meşgul olmam lazımdı yoksa duygusallığım beni paramparça edecek bir seviyedeydi ama şu an karşımdaki adamın aç kalması nedense beni daha çok ilgilendiriyordu.

Arkadaşlar sanırım ben onu yatağa atmak isterken ayvayı yemiştim...

"Sen yemek yemedin..." İstemsizce sesim üzgün çıktığı zaman Kayra bana bakıp gülümsemişti.

Eh sabahtan bu yana sinirliydi ve çatık kaşlarını görmem beni üzüyordu...

"Hazırlarken atıştırmıştım, aç değilim merak etme." Masadaki kahvaltılıkları tezgahın üzerine alırken konuştuğu sırada dediği şey ile kaşlarımı çatmıştım.

"Kapı çalmadan önce, kahvaltımızı yapalım demiştin. Yemediğini biliyorum, lütfen bana yalan söyleme hoş olmuyor." Kayra kafasını bana döndürüp bana baktığı zaman dilimi ısırmıştım.

Ona günde yalandan taklalar attıran ben, şimdi kalkmış koskoca adama bana yalan söyleme diyordum.

O da bunu biliyordu ama bir şey demeden tezgahtaki kahvaltılıkları buzdolabına yerleştirmeye başlamıştı.

"Sadece canım istemiyor Yaman, hadi git salona otur." Bana dönmeden konuştuğunda yavaş bir şekilde oturduğum yerden kalkıp onun arkasına yaslanmıştım.

Benim yaslanmam ile onun bedeni yay gibi gerilirken sert bir harekette bulunmadan olduğu yerde durmaya başlamıştı.

"Kucağına oturmayı tercih ederim komutanım." arkasından omuz bölgesini öpüp cilveli bir tonda konuştuğunda Kayra iç çekmişti.

Ona yaklaşmalarıma bir şey demiyordu ama onun hakkında pek bir şey bilmemem kötü bir olaydı.

"Sapıtma Yaman." Kayra boğuk sesi ile konuştuğunda gülümseyerek sertliğimi ona bastırmıştım.

Evet arkadaşlar benimki sürekli Kayra'ya kalktığı için artık alışmıştım.

"Hoşt koyduğumun abazası." Kayra, kalçası ile beni ittirmek için hamle yaptığı sırada bana daha çok sürtünmüştü ve ortaya çıkan yanlış kıvılcım ile ikimizde sesli bir biçimde yutkunmuştuk.

Şu an ikimizde Birbirini gösteren Spiderman gibiydik.

Hiçbir duygumu saklayamıyorum ne hissediyosam suratımda ledler halinde yanıp sönüyordu ve benim ufacık bir işim çıkmıştı...

******
♡