Minamasdan kita ng di mo alam. Pinapangarap kong ikaw ay akin.
Lagi kitang pinagmamasdan sa malayo.
Lagi kitang tinitignan ng di mo alam.
Paano mo naman malalaman yun eh hindi mo naman magawang lumingon sakin?
Hanggang ganun lang naman lagi eh.
Palagi lang naman akong "Watching you from afar" ang peg sayo eh.
Sa iyong ngiti ako'y nahuhumaling at sa tuwing ikaw ay gagalaw ang mundo ko'y tumitigil.
Yang ngiti mo, alam mo ba yan yung lalong nagpainlove sakin sayo?
Hindi ko alam kung bakit, pero napapangiti ako tuwing nakikita kitang nakangiti.
Alam mo ba na yung mundo ko parang tumitigil tuwing naririnig kitang kumakanta?
Minamahal kita ng di mo alam, wag ka sanang magalit.
Gustong gusto ko nang sabihin sayo na matagal na kitang mahal, pero natatakot ako sa sasabihin mo.
Hindi parin makalapit inuunahan ng kaba sa aking dibdib.
Ang hirap magpapansin sayo. Ang hirap mong lapitan.
Paano ba naman kasi? Kung kelan ako magkakaroon ng lakas ng loob na lapitan ka, nakapalibot na agad yung mga admirers mo. Sobrang hirap.
Nawawalan na ako ng pagasa. Siguro, hanggang "Watching you from afar." lang talaga ako.
Ang lihim kong pagtingin sa iyong ngiti...
