36. Bölüm

130 10 0
                                    

3 HAFTA SONRA

O gece 2. Kez birlikte olduk. Ve benim evimde yaşamaya devam ettik. Günler sonra elanın ve abimlerin benden bir kaç gün önce Barkın'ın ölmediğini öğrendiğini öğrendim.

Şu an ise Barkın ile birlikte abimler ve masal'lar  kahvaltıya gelcekleri için kahvaltı hazırlıyorduk.
Ben kendimi pek iyi hissetmesem de Barkına söylemedim. Gözüm salatalık doğramaya çalışan ama aslında salatalığı telef eden Barkına değdi, kendimi gülmemek için zor tutsam da başaramadım.

Ve küçük bir kahkaha attım. Barkın şaşkınca bana baktı
"Ne oldu?"
"Barkın, o salatalık öyle mi doğranır sevgilim?" Dedim gülerek
Sinirle bıçağı elinden bıraktı ve sitemle
"Ya bu salatalık doğranmıyor. Bozuk bu." Dedi daha çok gülerek yanına gittim.

Yanağına küçük bir öpücük bırakıp geri çekildim.
"Tamam sen şunu karıştır ben doğrarım" dedim yumurta kırdığım kaseyi göstererek Barkın da hemen kasenin başına geçti ve karıştırmaya başladı.

Odun yemin ederim bu adam odun. İnsan bir öper.

Bıçağı alıp doğramaya başladım ama koku ağır geldi ve birden midem bulandı. Karnımı tutup hemen lavaboya koştum. 
Kapıyı kilitleyip kusmaya başladım. Arkadan gelen Barkın'ın seslerini duyabiliyordum
"Cemre iyi misin?"
"Güzelim ses ver!"
Zorlukla nefes nefese konuştum.
"İyiyim." Elimi yüzümü yıkayıp kapının kilidini açtım.

Barkın hemen içeri girdi ve kafamı ona bakmam için kaldırdı.
"Kimliğini al hastaneye gidelim" kafamı yavaşça hayır anlamında salladım.
"Gerek yok, iyiyim." Dedim gülümsemeye çalışarak
"Güzelim bembeyaz oldun. Bak zaten bu aralar kokuya falan hassaslaştın. Gidip bir baktıralım sana işte" diyip ikna etmeye çalıştı.

"Barkın senden bir şey isteyeceğim. Ondan sonra gerekirse gideriz hastaneye" dedim elini yanağıma koydu
"Söyle" dedi merakla
"Bana eczaneden hamilelik testi alır mısın?" Hiç bir şey demeden şok olmuş bir şekilde yüzüme baktı.
"Barkın?" Kolundan dürttüm ama hâlâ ses vermedi.

"Barkın" dedim omuzundan sallayarak, kendini toparlayıp
"İhtimal var mı?" Dedi
"Yani, var gibi" dedim hemen lavabodan çıkıp arabanın anahtarını aldı ve evden çıktı.

Derin bir nefes alıp ben de çıktım ve içeri gidip oturdum.
Ya hamileysem diye düşünmeye başladım.

Hamileysem güzel bir anne olabilirmiydim ki? Ya ondan sevgisini mahrum bırakan bir anne olursam?
Hayır olmayacağım. Bunu kendi çocuğuma yapamam. Yapmam.

10-15 dakika sonra kapı çalınca hemen gidip kapıyı açtım. Barkın içeri girip elindeki poşetleri bana uzattı. Aldım ve lavaboya yeniden gittim.

Yapmam gerekenleri yaptıktan sonra testi bir kenara koyup beklemeye başladım. Dakikalarca bekledim, ordan oraya dönüp durdum.
10 dakika sonra elime alıp baktım.

Çift çizgi, yani pozitif, yani HAMİLEYİM. Büyük bir çığlık atarak içeri koştum.
Barkın hemen ayağa kalktı ve yanıma geldi. Gözümden akan yaşlarla testi gösterdim, tek hareketle kucağına alıp döndürmeye başladı.

"Barkın!"
"Barkın kusucam!" Dedim sitemkarca Barkın beni kucağından indirmeden olduğu yerde durdu.
"Hamilesin!" Diye bağırdı
"Sanırım" dedim fısıltıyla çıkan sesimle
Barkın kaşlarını çatıp bana baktı
"Ne demek sanırım? Kızım düzgün söylesene şunu ya" dedi aniden ciddileşip

"Ya bazen doğru göstermiyor olabiliyormuş bu testler. Yani çoğunlukla doğru gösteriyor ama yine de doktora gidip öğrenmemiz gerekiyor" dedim
"Tamam. Gidip öğrenelim o zaman"  dedi tam kapıya doğru gitmeye yeltendi onu durdurup
"E abimler?"
"Onlar gelsin biz yarım saate geliriz zaten" dedi

"Tamam da kimliğimi alayım bari" dedim
"Aldım ben" dedi ben de ki 'e' yi uzatarak

Hastaneye vardık ve doktor muayenesi için numaramızın gelmesini bekledik.
Numara geldikten sonra içeri girip ne olduğunu anlattık, doktor ultrasyon makinesi ile karnıma bir şey sürüp bakmaya başladı.

Karnımın üstüne aleti biraz gezdirdikten sonra gülümseyerek ilk bana daha sonra Barkına baktı ve yeniden gözleri beni buldu.
"Tebrik ederim, hamilesiniz" dedi

Barkın bana baktı. Güven verircesine baktı. Gözümden yavaşça süzülen yaşlar aldırmadan ben de ona gülümsedim. Kulağıma eğildi,
"Çok güzel bir anne olacaksın." Dedi ve boynuma küçük bir öpücük bıraktı.

Ardından Barkın'ın telefonu çalması ile cebindeki telefonu çıkartıp açtı.
"Efendim poyraz?....siz eve girin biz de birazdan geliriz" dedi ve kapattı.
"Ne oldu?" Diye sordum
"Kapı açık, evde siz yoksunuz diyo"
"Sen kapıyı kapatmadın mı Barkın?" Dedim merakla ve gizleyemediğim şaşkınlığım ile
"Unuttum" dedi
Sabır dilercesine tavana baktım.

Doktor elime peçete verip karnımı silmemi söyledi. Peçeteyi aldıktan sonra silip çöpe attım. Ardından doktor masasının karşısındaki sandalyelere oturduk. Doktor konuşmaya başlayınca dikkatimizi ona vererek dinlemeye başladık.
"Öncelikle tebrik ederim" dedi gülümseyerek ben de gülümseyerek teşekkür ettim ve yeniden doktor konuşmaya başladı.

"Tepkilerinizden anladığım kadarıyla istiyorsunuz bebeği" dedi ikimize de bakarak kafamızı onaylar bir şekilde salladık. Doktor bana döndü yeniden
"3 haftalık gebesiniz, şu an bir problem yok. İçiniz rahat olabilir, ama mide bulantısı, kusma ağır gelen kokular vesayre olabilir. Bir kaç ay ağır bir süreç olacak"

                              ❤️‍🩹🫶

Doktordan çıkıp eve geldik. Abim, ela, ateş, masal hepsi teker teker merakla ne olduğunu sormaya başladı
"Size önemli bir şey söyleyeceğim" dedim hepsine bakarak
Hepsi bir ağızdan
"Söyle!" Dedi heyecanla
"Ben hamileyim!" Dedim bağırarak saniyelerce kimse bir şey demeden öylece bana ve Barkına baktı.

Abim birden kalkıp bağırmaya başladı.
"Allaaahhhh" diyip koşup bana sarıldı. Ardından Barkına gidip sarıldı.
Ela gözü dolmuş bir şekilde yanıma geldi. Elini karnıma koyup bana baktı
"Hala mı olacağım ben şimdi?" Dedi masum bir çocuk gibi soru sorarak.
Gülüp,
"Eh biraz öyle olacak sanırım" dedim ve sarıldık

Ateşle de sarıldıktan sonra o Barkın'ın yanına gitti ve masal yanıma geldi.
"Teyze olacağım." dedi gözünden bir kaç damla yaş düşerken
"Masal ağlama kızım. Zaten herşeye ağlıyasım var" dedim sesim titrerken
"Tamam tamam ağlamıyorum." Dedi, sıkı sıkı sarıldı.
"Tebrik ederim abla" dedi yanağımı öptü ve geri çekildi teşekkür ettim, gülümsedim.

Sonunda kahvaltı masasına oturabilmiştik. Ela çayından bir yudum alıp masaya koydu ve bana döndü
"Cemre, ne zamandır varmış?" Dedi
"3 hafta olmuş" dedim gülümseyerek
Sonra ela birden ayağa kalktı. Ateş,
"Noluyo be?" Dedi şaşkınca elaya bakarak
"E ben size birşey söylemeyi unuttum." Dedi.

Masal gülümseyerek
"Heh tamam. Sen de söyle hadi" dedi
Ela abime bakıp içten bir gülümseme ile,
"Biz evlenmeye karar verdik" dedi sevinçle 
Barkın öksürmeye başladı. Hepimiz güldük, sırtına vurdum iki defa

Ela ile abime bakıp
"Çok sevindim." Dedim gülümseyerek sonra bir an ciddileşip Barkına bakmadan
"Millet evlenmeye karar veriyor, ben hamileyim hâlâ bizimkinden tık yok" dedim sinirle Barkın bana bakıp
"Ne demek yok" hızla elimi tutup ayağa kalktı. Önümde diz çöküp cebinden küçük bir kutu çıkardı.

"Seninle en az senin kadar güzel bir ömür geçirmek istiyorum sevgilim. Benimle evlenir misin?" Dedi kara gözlerini toprak gözlerime sabiteleyerek
Kafamı aşağı yukarı sallayıp
"Evet!" Diye bağırdım. Yüzüğü parmağıma takıp ayağa kalktı ve bana sıkıca sarıldı.























HELLOOOO

Oy verirseniz sevinirim ⭐

Tiktok: sennvebenn_1

Sizi seviyorum ❤️

En Güzelinden Aşk Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin