Once Again (jikook) || Slow Update

නිවුන් දරුවන් සොයනා හිට්ලර්

ඈන්ගේ පෙරැත්තය නිසාම ජිමින් අකමැත්තෙන් වුවත් ජන්කුක් නමැති තැනැත්තා වෙත යන්න වූ නමුත් මුලින් දුටු වරදීට වඩා යම් තරමක පැහැදීමක් ඔහුගෙ සිත තුළ මේ වෙනකොටත් හටගෙන තිබූ නමුත් එය ඉගියකින් හෝ පෙන්වීමට හේ අකමැති වීය.. එයට හේතුව ඔහුම නොදන්නා නමුත් එලෙස මෙම නාදුනන්නා නොසලකා හැරීම හෝ ඔහුව එතරම් තැකීමක් නොකර සිටීම ජිමින්ගේ සිතට සතුටක් ගෙන දෙන්නක් වී ඇත.. කුඩා දරුවන් දෙදෙනා එතැනින් ඉවත්ව සුපුරුදු පරිදි ඔවුන්ගේ මිතුරන් වෙත එකතු වූයේ තරුණ මහත්මයන් දෙපලට තනිව ඔවුනගේ කතා බස් කර ගැනීමට ඉඩ සලසමිණි...

"ඔවුන් නිවුන් දරුවන්.. සෑම අතින්ම එක සමාන..."

ජිමින්ගේ පැමිණීමත් සමඟම ජන්කුක් තම ගැඹුරු කටහඬ අවදි කලේ තමාට ඈතින් නිදහසේ දුව පැන ඇවිදින කුඩා දරුවන් දෙදෙනා දෙස බලමිණි.. තමාටත් ඔවුන් අතර මේ ආකාරයෙන් නිදහසේ දුව පැන ඇවිදින්නට ඇත් නම් යැයි ජන්කුක්ට වරෙක සිතෙන්නට විය..

"ඔවුන්ගෙන් ඈත් වෙලා ඉන්න..."

ජිමින් තමන්ගෙ කටහඬ වෙනදාට වඩා තරමක් තද ගතියක් ආරූඪ කර ගනිමින් කියන්නට වුණේ තමා ඉදිරියේ ඉන්නා දේහදාරියාගෙ තියුණු ඇස් මගාරිමිණි..

"එසේ නොකළොත්..."

"මම.. මම.. මම ඔවුන්ව අරන් යනවා.. ඈතට...! ඔව්... මම ඔවුන්ව අරන් යනවා ඇතට.. තමුන්ගෙ ඇස් වලින් ඈතට...!!"

"මෝඩයෙක් වෙන්න එපා පාර්ක්...!"

නාදුන්නන්නා තමා දෙස එක එල්ලෙ එලෙස පැවසීම ජිමින් තුළ ඇති කලේ නුරුස්සනා සුළු ගතියකි..

"එතරම් හයියක්...!! මහත්මයා... මේ අහන්න...! පසුගිය කාලය ඔබතුමා අපට බොහොමයක් උපකාර කළ බව ඇත්තක්.. එහෙත්.. එහෙත්... මන් හිතන්නැ... මන්.. මන් අදහස් කලේ... ඔව්... ඇත්තෙන්ම එයින් කියවෙන්නෙ නැහැ ඔබට මගේ සහෝදරියන්ගෙ අයිතියක් ඇති බව නම්...."

ජිමින් තරමක පැටලැවිල්ලක සිටින්නට වීය. ඔහුගේ හිත මෙන්ම වචනත් එකිනෙක පැටලෙන්නට වූයේ සුපුරුදු ගති ලක්ෂණ පෙන්වමිණි.. වෙනදා මෙන්ම තමාගෙ වචන පැටලැවෙන ගතිය හේතුවෙන් ජිමින් තරමක හිත් තැවුලකින්ද සිටින්නට වීය.. එය ඔහුගේ හිතට තරමක මදිකමක් වූ බව පෙනෙන්නට තිබුණු අතර තමා ඉදිරියේ ඇති දේහදාරි ඒ හැඩි දැඩි සිරුරත් ඒ හා සමානවම ඇති පෞර්ෂයත් ඉදිරියේ තමා දුබලයෙකු මෙන් පෙනීම පිලිබඳව ඔහු වෛර කරන්නට වීය.. එලෙස පිටස්තරයෙකු ඉදිරියේ තමා තවත් ලාබාල නොවැදගත් කුඩා දරුවෙකු මෙන් පෙනීම ජිමින්ගෙ ආත්ම ගරුත්වයට හානියක් එක් කරලන්නක් ලෙස ජිමින්ගේ ඇතුලාන්තය ඔහුට කියන්නට වීය..