(27.2)နမ်းပေးပါဦး

8.8K 1.4K 26
                                    

Zawgyi

"မင္းဘာလို႔ ျပံဳးေနရတာတုန္း"
ဟန္ေခ်ာင္ နားမလည္နိုင္စြာေမးလိုက္တယ္။

"ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး သြားခ်က္လိုက္ေတာ့ေလ က်ြန္ေတာ္ဗိုက္ဆာေနျပီ"

" ဒါဆို မနက္ဖန္အိမ္မွာေနျပီး ကိုယ့္ကိုေစာင့္ေနဖို႔မေမ့နဲ႔ေနာ္"

“က်ြန္ေတာ္သိပါတယ္ မနက္ဖန္အိမ္မွာေစာင့္ေနမယ္"

သူ႕ရဲ႕ပံုစံေလးကိုျမင္ေတာ့ ဟန္ေခ်ာင္တစ္ေယာက္ တစ္ဖက္လူက အေတာ္လးေကာင္းမြန္တာပဲလို႔မေတြးဘဲမေနနိုင္ဘူး။ ေန႔ဘက္ေတြမွာဆိုရင္ သူက အိမ္မွာေနျပီး တစ္ရက္လံုးစာေတြေရးေနျပီး ညဘက္မွာဆိုရင္ေတာ့ သူနဲ႔အတူ ကားေမာင္းထြက္ေသးတယ္ေလ။ သူက သူ႕ရဲ႕တာဝန္ေတြကိုေရာ သူခ်စ္ျမတ္နိုးတဲ့အရာေတြကိုပါၾကိဳးၾကိဳးစားစားလုပ္ေနခဲ့တာပဲ။ ဘယ္ေတာ့မွလည္း ပ်င္းရိေနတာမ်ိဳးရိွမေနခဲ့ဘူး။

အရမ္းကိုအံ့ခ်ီးဖြယ္ရာ ကိုယ္ပိုင္ကားေလးပဲ။ ဟန္ေခ်ာင္ထိုကားေလးကို ေနာက္ထပ္နွစ္ဝက္ကိုလည္း ဆက္လက္အသံုးျပဳဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္!

ဟန္ေခ်ာင္ ခ်က္ျပဳတ္ဖို႔စတင္ေနတာကိုျမင္ေတာ့ ရွန္ခ်င္းရႈလည္းအခန္းထဲကိုျပန္ဝက္ျပီး အပိုင္းသစ္ထပ္တင္ဖို႔ ေရးသားေတာ့တယ္။ ဟန္ေခ်ာင္ရဲ႕ဟင္းပြဲေတြအဆင္သင့္ျဖစ္သြားခ်ိန္မွာေတာ့ ေမႊးပ်ံ႕တဲ့ဟင္းရနံ႔ေတြေၾကာင့္ ရွန္ခ်င္းရႈတစ္ေယာက္ တစ္ဖက္လူရဲ႕အေခၚကိုမေစာင့္နိုင္ေတာ့ပဲ မီးဖိုခန္းထဲကိုဝင္ျပီး ေျပာလိုက္တယ္။

"က်ြန္ေတာ္ ဟင္းပြဲေတြကူျပီးစားပြဲေပၚခ်ေပးမယ္"

"လိမ္မာေနတယ္ေပါ့ေလ"
ဟန္ေခ်ာင္ သူ႕ထံသို႔ ပန္းကန္တစ္ခ်ပ္ကမ္းေပးလိုက္တယ္။

"ဒါဆို ျပီးသြားရင္ ကိုယ့္ကိုကူျပီးပန္းကန္ေဆးေပးဦး"

" ေပ်ာ္စရာေကာင္းသားပဲ ခင္ဗ်ားက်ြန္ေတာ့္ကို ကူေဆးေပးမလား"

ဟန္ေခ်ာင္ ရွန္ခ်င္းရႈရဲ႕နဖူးကို ခပ္ဖြဖြပုတ္လိုက္ေတာ့ ရွန္ခ်င္းရႈနွာမႈတ္လိုက္ျပီး ပန္းကန္ေတြကိုစားပြဲဆီသယ္သြားလိုက္တယ္။ က်န္ရိွေနတဲ့ပန္းကန္ေတြကိုေတာ့ ဟန္ေခ်ာင္ပဲသယ္ေဆာင္ကာ ရွန္ခ်င္းရႈရဲ႕ေနာက္မွ လိုက္သြားခဲ့ေလရဲ႕။

အရံဇာတ်ကောင်လေးက ငါးဆားနူလေးဖြစ်ချင်ရုံပါ (Myanmar Translation)Where stories live. Discover now