Zawgyi
ဖက္ထားေပးပါဦး
ရွန္ခ်င္းရႈရဲ႕ရိုက္ကူးေရးက (10)နာရီထိုးမွ ျပီးစီးခဲ့ျပီး အကုန္လံုးကိုသိမ္းဆည္းျပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဟန္ေခ်ာင္နဲ႔အတူရိုက္ကြင္းထဲမွထြက္လာခဲ့တယ္။
သူဂရုတစိုက္ ရုပ္ဖ်က္လိုက္ျပီးမွ ကားထဲကိုဝင္ထိုင္ကာ ထိုင္ခံုခါးပတ္ပတ္ေနရင္းနဲ႔ ဟန္ေခ်ာင္ကိုေမးလိုက္တယ္။
"က်ြန္ေတာ္တို႔ဘယ္ကိုသြားမွာလဲ"
"လ်န္ဟိုတယ္"
ထိုဟိုတယ္က လက္ရိွေနရာနဲ႔သိပ္ျပီးမေဝးေၾကာင္းကို ရွန္ခ်င္းရႈဝိုးတိုးဝါးတားျပန္လည္မွတ္မိသြားတာေၾကာင့္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္တယ္။
"ဒါဆိုလည္း မနက္ဖန္မနက္ေစာေစာ က်ြန္ေတာ့္ကိုျပန္ပို႔ေပးဖို႔မေမ့နဲ႔ေနာ္"
"ကိစၥမရိွဘူး"
ဟန္ေခ်ာင္ျပံဳးလိုက္တယ္။
"ဒါနဲ႔ မင္းက ပိုင္ရႊယ္ေကာရဲ႕ပရိသတ္လား"
"မဟုတ္ပါဘူး ဘာလို႔ေမးတာလဲ"
ဟန္ေခ်ာင္ ကားစက္နိႈးရင္းနဲ႔ သူ႕ဘက္ကိုျပန္ၾကည့္ကာေျပာလာတယ္။
" သူက မင္းကိုသူ႕ရဲ႕ပရိသတ္လို႔ထင္ေနတာ"
"အာ???"
ရွန္ခ်င္းရႈအံ့ဩမိသြားရတယ္။
ပိုင္ရႊယ္ေကာက သူ႕အေပၚဇာတ္ရုပ္ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားေတာင္ သတ္မွတ္ထားတာတုန္း!
မၾကာေသးခင္တုန္းကပဲ သူ႕ကိုသားမက္လို႔သတ္မွတ္ခဲ့တာမလား ? အခုက် ဘယ္လိုျဖစ္ျပီး သူ႕ရဲ႕ပရိသတ္ျဖစ္သြားရျပန္ျပီလဲ?
ဒါက အလႊာအထပ္ထပ္ရိွေနတဲ့ ၾကက္သြန္နီၾကီးလား?
အခြံတစ္ထပ္ဖယ္ျခားလုပ္တိုင္း ပိုမ်ားတဲ့အလႊာေတြေပၚလာျပန္တယ္!
" က်ြန္ေတာ္တကယ္ သူ႕ရဲ႕ပရိသတ္မဟုတ္ဘူး"
သူထပ္ေျပာလိုက္တယ္။
ဟန္ေခ်ာင္ကေတာ့ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ပါပဲ။
"ကိုယ္လည္း အဲလိုပဲထင္ပါတယ္ မင္းသူ႕အေၾကာင္းကိုေျပာတာ တစ္ခါမွမၾကားဖူးဘူးေလ"
" ဒါဆို သူဘယ္လိုမ်ားအထင္မွားသြားရတာလဲ ?"
ရွန္ခ်င္းရႈေနာက္ကိုမွီလိုက္ရင္း ျပန္ေမးလိုက္တယ္။
YOU ARE READING
အရံဇာတ်ကောင်လေးက ငါးဆားနူလေးဖြစ်ချင်ရုံပါ (Myanmar Translation)
Viễn tưởng_celebrity _Comedy _comeout _first-time, first ove _heart-warming _national cp _oldersiblings _romance _transmigration _writer
