Elindeki suyu tepesine bir dikiște bitirdi ve su șișesini hızla evlerinin geniş bahçesine savurdu. Onu her sabah böyle izlemek akıl kârı değildi ama elimde de değildi.
Perdeyi biraz daha araladım ve atletli ama yaklaşık bir saati aşkın süredir spor...
Merhaba Yaralarım. 🥀 Nasılsınız? Nasıl gidiyor hayat?
Sizden tek bir ricam var oy ve yorum sınırını doldurmanız. On sayfadan fazla bölüm yazmama rağmen istediğim oy ve yorumu alamıyorum. Bu üzücü bir durum. Üstelik 30 bin okunmuş bir kitabı kaldıran bir yazar olarak...
Okuduğunuz saati ve tarihi yazar mısınız?
Bölüme geçmeden aşağıdan yıldıza basar mısınız?
30- 40 arası oy ve 600 yorum istiyorum. Bölümü okuyan ile oy veren arasında fazlasıyla fark var. Bu üzücü bir durum...
Ig/ guzyarasiofficial (Mutlaka takibe alınız. Bölümden önce paylaşım yapıyorum)
Parodiler;
keremali.altinay
nevrakandermir_
Tiktok; guzyarasi_fc - guzyarasi
Takibe alırsanız çok mutlu olurum. 🐝
Sizleri seviyorum. ♥️
Keyifli okumalar 🔥
Sena Şener | Sendin düşmanım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
4. GEÇMİŞ
İçimdeki umutsuzluğu tarif edecek hiçbir kelime yoktu, ben her zaman savaş meydanında silahsız bırakılandım; halbuki gireceğim savaşı bilerek önceden hazırlığımı yapardım ama asla öyle olmazdı. En yakınıma soktuğum insanlar beni her daim sırtımdan vururdu.
Bu hayatta ne annemize ne de babamıza güvenecektik, onlar bile bizi sırtında taşıdığı kambur olarak görüyordu. Bir başkasının himayesine sığınamazdım. En iyisi kendi ayaklarımız üzerinde ölümüne mücadele vermekti.
Biliyordum biz ayakları üzerinde durmaya çalışan kadınlar her seferinde yerle bir edilmek için uğraşlıyordu, kısmen başarısız olan da oluyordu ama sonuç hep zaferle sonuçlanıyordu.
Geçmișim karşımda eline aldığı silahı alnıma dayayarak bana bakıyordu. Patlayacaktı o silah. Ben en derin yarayı alacak kişi değil ölecek kişi olacaktım. Yazgım her defasında dile getirdiğim gibi karaydı. Alnıma kara bir leke çalınmıştı. Nereye gidersen gideyim kaderim arkamdan bir an olsun ayrılmayacaktı.
Geçmișim kaçtığım gerçeği suratıma vurmak için gelmişti, geçmişim yarım bıraktığı işini tamamlamaya gelmişti. Doğrulttuğu silahı sıkmaya gelmişti.
"Nerede kaldın?" Karşımda duran adam bana öfkeyle bakarken elime sıkıca kavradığım çantamı koluma astım. Sabah saatleri olduğu için çalışanlardan başka kimse yoktu. "Korkma sana bir şey yapmayacağız," masaya elini birkaç kez vurdu. Güya kendini kanıtlamak istiyordu.
