~19~

43 8 2
                                    

Abim ile hazırlanmış Yeşimlere gidiyorduk. Bizim ailemiz bu kadardı sadece abim ve ben. Annem ya da babamız olmadığı için Yeşimi abime ben isteyecektim. Garipti ama keşke annem ve babamda burda olsaydı diye geçirdim içimden. Yeşimlere geldiğimizde kapıyı Yeşim açtı. Çiçek ve çikolatayı verip salona geçtik. Kahveler de gelince bir iki yudum aldım. Eren'de karşımda oturuyordu.

"Sebebi ziyaretimiz belliii." diyerek uzattım cümlemi. Yeşim'in ailesi oturduğu koltuğa daha bir kuruldu. Bense sözüme devam ettim.

"Gençler birbirini görmüş beğenmiş bize de genlerin mutluluğuna ortak olmak düşer. Abim çınarı kızınız yeşime istiyoruz." dedim.

Şahin amca ceketini düzeltip kızına yani Yeşime döndü.

"Yeşim benim biricik ve tek kızım zon söz ona ait. Bu delikanlı ile evlenmek istiyor musun kızım?" dedi şahin amca.

Yeşim kısık ama duyulacak seste "Evet baba." dedi.

"O zaman bende verdim gitti." dedi Şahin amca Yeşim ve Çınar sevinçten ayaklanınca bende kalktım abim bana sarıldı ardından Yeşime sonra da Şahin amcanın ve Hayriye teyzenin elini öptüler yüzükler de takılınca geç saate kadar oturup sohbet ettik ardından eve gitmek için kalkıp dışarı çıktık herkesle vedalaşıp arabaya  binecekken Eren kolumu tutu.

"Öyle ciddiydin ki bir ara bu benim civcivim olamaz diye düşündüm." dedi.

"Hâlâ senin civcivinim merak etme, orda öyle gerekiyordu." deyip yanağını öptüm.

"Hadi görüşürüz güzelim annemlere gideceğim beni özlemişler." dedi.

"Tamam aşkım, hadi dikkat et." dedim gidip arabasına binince ardından baktım.

"Aşkınızı seviyorum." dedi abim. Yüzüm kızarırken abim kahkaha atıp "Tamam tamam kızarma hemen, eren haklı kızarınca daha da bir civcive benziyorsun" diye ekledi.

"Abi yaa." dedim gülüp tekrar yola odaklandı. Arabanın ici sensizken duramadım ve konuşmaya başladım.

"Keşke annemde olsaydı." dedim.

"Elis bunları konuştuk abicim, yapma nolur."

"Ama abi sende özlemiyor musun?" dedim.

"Özlemez olur muyum Elis, ama annem bizi izliyorsada üzülmemizi istemezdi. Hem annem ne derdi hep hatırla." dedi.

"Bu dünyadan göçüp gitsem bile sizi hala seviyor ve izliyor olacağım bu yüzden gözüm üzerinizde beni üzmeyin sakın." dedik abimle aynı anda.

Ağlamaya başladığımda abiminde gözünden bir damla yaş düştüğünü  gördüm. Arabayı durdurmuştu bana yaklaşıp göz yaşlarımı sildi ve konuştu.

"Ağlama abicim ben yanındayım, seninde zarar görmene izin vermeyeceğim. Her ne olursa olsun seni koruyacağım. Ailemden geriye kalan tek kişiye sahip çıkacağım" dedi. Bu ağlamamı dindirmemiş aksine daha fazla ağlamaya başlamıştım. Abime sımsıkı sarıldım ve boğuk çıkan sesimle konuştum.

"Ne olursa olsun bırakma beni abi." dedim.

"Asla Elis, asla bırakmayacağım seni." dedi abim. Sonra kendime geldim abim arabayı tekrar çalıştırıp eve sürdü. Eve gelince hemen iyi geceler dileyip odalarımıza gittik hemen üstümü değiştirip kendimi uykunun kollarına bıraktım.

*^*^*^*^*^*^*^**^*

Görüşmek üzere.























































































































Çikolatalı Çilek | Instagram Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin