Chapter 63

45 2 0
                                    

(Audrey's POV)

Umiwas akong masaksak ng kalaban. Kalahating oras narin ang nag daan ngunit hindi pa rin namin natatalo ang tatlong hayop nato.

"Arghhhh!" Tinutukan ako ng wand ni cerres para hindi ako masaktan sa pag bagsak. Fuck. Naiirita nako. Nag lalaban parin kami. si thunder, ruscov, ay kay Lucio. Habang si zaiden at Keil ay doon sa Tito nila. Si efir naman ay doon kay ruello na tinulungan ni lincoln. Si kairan naman ay nasa gilid at nakahiga dahil nahimatay. Sila marina at ate nedruda ay doon sa tita ni Kara.

Kara. Shit Hindi ako papayag na matapos ang araw rito na hindi sila nababawian ng buhay.

Pinag patuloy ko ang pakikipag laban dito babaeng nangangalang erika. Hindi ko maaaring labanan ng one on one lalo na ang pinantatapat nya sakin ay mga puppet na gawa nya.
I'm already exhausted. nakita ko syang ngumisi.

"you're tired dear. You should rest" ani nito na kinairita ko.

"Rest your face" sabi ko rito na ikinatawa nya.

Kanina pa ako panay iwas sa atake nya. Fuck. Hindi ko pwede patamaan si Lira. Gamit sya ng babaeng ito panlaban sakin and I can't hurt my friend. Nasa tamang pag iisip si lira ngunit hindi nya ma control ang katawan nya.

"I'm sorry audrey" Sabi ni lira na lumuluha.

"It's not your fault" Sabi ko kay lira.

"Shut up I hate drama" sabay ngisi ng babaeng ito. Fuck how can I kill this bitch?

Pagod na ako ngunit anong paraan para matalo tong babaeng ito.

Suddenly a bird coming true her but she use her powers to control that bird to change direction and die hitting the floor.

This Heartless bitch!

On the second time a dead bird coming to her direction again but this this time she didn't control it and use her puppet as her shield. That seems off.

Kumunot ang noo ko. Bakit di nya kinontrol yon? Or baka Hindi na macontrol? I smirk. I Found your weakness bitch.

I concentrate summoning dead people. Isa ito sa katangian ng kapangyahiran ng mangkukulam. We can control dead people. Ito lang ang paraan para matalo ko ang babaeng ito.

Nang matapos ako tinignan ko ang kalaban ko. Ngumiti ako sa kanya. Nginitian nya rin ako.

"Why are you smiling? Are you going nuts cause you can't defeat me kid" mock nya sakin.

"No grandma, i smiled cause i can feel winning against you" ngisi ko bago nag seryoso. "Riseeee!" Umangat mula sa lupa ang mga sinummond ko.  I saw her shock face pero natigil iyon ng may tumulong dugo sa bibig nya.

Meron akong inunang sinummond na patay at inutusan na kapag nagulat ang babaeng kalaban ko dahil may mga patay na tao na umaangat mula sa lupa ay saksakin nya ito agad.

Bumagsak ang kalaban ko at nawalan sya ng control sa puppet nya. Hinawakan ko ang buhok nya at inangat para mag tama ang tingin namin.

"Bye bitch" huling sabi ko sa kanya bago sya saksakin sa puso. Ngumiti ako.

Nakita ko rin na natalo nila ruscov yung Lucio at natalo nila ate nedruda yung tita nila Kara.

Tinignan ko si zaiden at nakita ko kung pano nya saksakin yung pumatay kay kara. Akala ko nag wagi na kami ngunit ang bangkay ng tiyo ni kara ay nag iba ng anyo. Wala itong buhay dahil direkta sa puso sinaksak ni zaiden ngunit sa nakikita namin ngayon ay nag eevolve ang parte ng katawan nito hanggang sa naging pinakamalaking Dragon. nanlalaki ang mata namin ng mag buga ito ng apoy sa banda namin buti nakaiwas kami.

Na habag kami sa nakita. Nabaling ang atensyon namin kay kairan na lumulutang habang tulog. Palapit ito kay kara. nakaramdam kami ng itim na enerhiya. Napatingin ako sa walang buhay na katawan ni Kara. Nanlaki ang mata ko ng lumutang ito. Alam kong hindi lang ako ang nakakakita nito. Ang mas nakakagulat ng mag karoon ng bagong kasuotan ang dalawa at unting unting dumilat.

"Baby"

"Love"

Banggit nila keil at zaiden sa mga mahal nila.

"Audrey" nagulat ako sa sumulpot sa gilid ko. Sinamaan ko sya.

"Epal mo" sabay roll eyes ko. Ramdam ko namang ngumiti lang sya. Binalik ko ang tingin ko sila Kara at Kairan na umiilaw ang kanilang mata.

Nang matigil ang pag ilaw ng mata nila unti unti silang bumaba sa lupa.

"Tadaaa" Sabi ni Kara at nginitian kami.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(Kara's POV)

Dinilat ko ang mata ko.

'asan ako?' unang tanong na pumasok sa isip ko.

Natigil ako ng may narealize ako.

"Hala!" Tinignan ko ang tama sa katawan ko ngunit Wala.

"Patay na ba ako?" Sabay turo ko sa sarili ko.

"You are not dead" hinanap ko ang nag salita ngunit wala akong makita.

"M-minumutlo bako?" Kinakabahan kong tanong. I hate ghost pa naman.

"Kara" Napatingin ako sa nag salita nanlaki ang mata ko ng maalala ko sya. Sya yung sumakal sakin dati nung na hospital ako.

"I'm goddess nyx" nag bow naman ako.

"I'm kara arise po" inangat ko ang tingin ko sa kanya.

"I'm sorry" Sabi nito ng nabasa ata ang naiisip ko.

"I'm proud of you" Sabi nito na ikinakunot ng noo ko.

"Po?" Taka kong tanong.

"Even you knew you are the dark princess you still choose to be good." Napangiti naman ako.

"Maliit na bagay po" ngumiti naman sya.

"Your journey ends here you should come with me" alok nito.

"Po? Ano pong ibig nyong sabihin" lumapit naman sya sakin at pinakita ang totoo nyang muka at Isa lang masasabi ko. Gorgeous. Napanganga ako.

"You already do your part. It's time for you to rest. We will go to our wonderful land where we can live in peace" magandang alok sana ngunit umiling ako.

"I can't" tanging sabi ko.

"Why?" Tinitigan ko yung babae.

"You're wrong when you said my journey ends here. It's not. I still haven't defeat my enemy. I still have friends waiting for me and I still have dreams to achieve"

"But you're dead" nalungkot ako.

"I don't have rights para humiling sainyo. But please can you give me a second chance to be alive po?" Tinitigan nya ako.

"Why?" Ngumuntong hininga ako bago sumagot.

"I know my journey isn't yet
Finish po. The time I spent with my brother is not enough. And my life is not I know how it use to be po. I just got my memories back and now i know who really am I. I haven't bring peace on our kingdom goddess nyx. At ang main reason ko is wala pa po kami label ni zaiden po" sabay pout ko sa kanya. Ngumiti naman sya sakin.

"Are you willing to be back without the powers of necklace?" Tumango ako.

"Opo, being the dark princess and having will to live and to fight is my greatest weapon po. Staka I know na the power of dark is still inside me po. I can't see it but I can feel it" Lalong lumaki ang ngiti nya.

"I'm proud to choose you Kara"

"Salamat po" ngiting ngiti ko.

"Now you should go. Continue your journey."

"I will po, maraming salamat po" I said and I close my eyes.

Umangat ang katawan ko at naramdaman kong nag ilaw ang mata ko at may nag babago. Nawala ang ilaw na iyon ng lumapag ako sa lupa.

Napatingin ako sa mga kaibigan ko.

"Tadaaa" sabay ngiti ko sa kanila

Fantasia of Mageia: The Lost PrincessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon