Set You Free| Larry fanfiction

4 .

—
#setyoufreeff
—

Rano Louis obudził się z delikatnym bólem głowy, suchością w gardle, oraz nie w samotności.

Spał przytulony do Clifforda, w czasie kiedy na drugiej połowie łóżka leżał Harry, przesuwający palcem po ekranie swojego telefonu.

— Harry? - Louis mocno zacisnął powieki i przeniósł się na przedramiona, zaczynając przecierać swoje zaspane oczy palcami— Czy my-...- przełknął ślinę. Z wczorajszego wieczoru nie pamiętał nic poza powrotem z parku.

— Tak, w trójkącie z Cliffordem. - odchrząknął głośno, i poprawił kołdrę na swoim ciele, zakładając nogę na nogę— Masz wodę na szafce. - dodał nie bijąc zbyt dużym entuzjazmem.

Louis od razu sięgnął po szklankę, opróżniając jej zawartość w mgnieniu oka. Doskonale wiedział, że był nie do ogarnięcia pod wpływem alkoholu. Zaczął się martwić o to, że sprawił Harry'emu przykrość, czego zupełnie nie miał w planie. Zaczęły dogryzać mu wyrzuty sumienia.

Louis odetchnął głęboko, aby następnie objąć psa ramieniem, obserwując to jak ten uderzył głową o jego tors. Szatyn uśmiechnął się delikatnie i ucałował jego wilgotny nos, za co otrzymał przeciągnięcie długim językiem po całej twarzy.

— Fujka Cliff! - skrzywił się i z uśmiechem na twarzy zaczął czochrać zwierzaka po całym ciele.

Po krótkiej zabawie, Louis czując się trochę lepiej, postanowił wymienić kilka słów z Harrym.

— Słuchaj, Harry. - Louis przełknął ślinę, ciągle głaszcząc Clifforda, co było jego najlepszym sposobem na pozbycie się stresu— Przepraszam za wczoraj. To okropne, że w drugi dzień od kiedy mnie poznałeś, już widziałeś mnie pijanego. - oznajmił zagryzając wnętrze policzka.

— Nic się nie stało, naprawdę. - obiecał blokując telefon, odkładając go na swój brzuch— Ja też trzeźwy nie byłem. Ani święty. Wiem, że to dla ciebie nowość, i denerwujesz się wszystkim bardziej niż ja. Mogę się założyć, że na co dzień nie pijesz, a wczoraj szukałeś po prostu pocieszenia.

— Tak. Mniej więcej. - przytaknął zagryzając wnętrze policzka— Ale masz rację, z tym, że nie piję. Jutro mam sesję, więc...

Louis chciał zaproponować Harry'emu wyjście w jakiekolwiek miejsce, mając nadzieję że to załagodzi sytuację. Ale nie chciał widzieć go codziennie, więc się zawiesił. Nie wiedział co miał robić.

— Możesz wpaść. - oznajmił odkręcając głowę w jego stronę— Będę się starać aby nam wyszło, chociaż i tak nie jestem zbyt pozytywnie nastawiony, nie będę ukrywać. Spróbuje, okej? - uśmiechnął się delikatnie.

— Próbuj. - odpowiedział Harry również się uśmiechając— Ja też będę. - obiecał i mrugnął do szatyna.

Młodszy postanowił, że nadszedł czas na to, aby wracał do domu. Pożegnał się z Louisem machając mu dłonią, po czym założył na siebie ubrania z podłogi, i wyszedł. Zbiegając ze schodów słyszał głosy rodziców niebieskookiego, na co wywrócił oczami.

— Harry! - uradowała się Jay— Jak tam? - zapytała z szerokim uśmiechem na twarzy.

— W porządku. - przytaknął odwzajemniając uśmiech— Dziękuję za gościnę, i za wczorajszy obiad. Było przepyszne. - oznajmił powoli kierując się w stronę wyjścia— Mam nadzieję że do zobaczenia wkrótce. - dodał posyłając im uśmiech ostatni raz.

— Nie zostaniesz na śniadanie? - zapytał Troy marszcząc brwi.

— Dziękuję. - pokręcił głową na boki— W niedziele mam swoją... poranną rutynę. Miłego dnia. - pożegnał się, i finalnie przeszedł do korytarza.