Öldürmek Zorundaydım

16 0 1
                                    


elimdeki bıçağa baktığımda çok geçti birini yere serdiğimi anlamıştım, bıçaktan akan kanı gördüğümde gözlerimdeki yaşa engel olmadım ellerim titriyordu içlerinden biri fark etti ve kahretsin diye bağırdı. ama küçük kardeşimi bırakmıyorlardı, olduğum yere oturdum ve kendi içime yumuldum, defalarca içimden
- ben bir katilim diye sayıkladım bu gürültüyü çoktan insanlar fark etmişti hemen yanıma doldular ve bir sürü soru sordular yerde yatan kanlar içindeki adama baktım ve artık bittiğini düşündüm, polisler de çok geçmeden yetiştiler elimdeki bıçağı ve yerde yatan adamı görür görmez bana kelepçeleri bağladılar. Araca bindiğimde ne yapmalıydım diye sayıkladım benim duyan bir polis de sert bir şekilde o adamı öldürmeyebilirdin ufaklık dedi. o an o polisin ne kadar aptal olduğunu düşünüp sırıttım fakat çok uzun sürmeden birisi yüzüme sert bir yumruk attı, sonra eski halime geri döndüm. karakola vardığımızda kimliğimi istediler ve ebeveyinlerim sordular ve ben ne ebeveyinim yok ne de kimliğimi onlar aldı diyebildim, korku bu iğrenç birşeydi, dağınık saçlı sert yüzlü bir adam bana yaklaştı ve beni bağlayan adamlara bakarak, kim vurdu bu çocuğa diye bağırdı. ben de adamı gösterdim ve gösterdiğim adamın yüzünün nasıl büzüştüğünü gördüm ve bana yine bir gülme hissi geldi fakat dersimi almıştım içimden kahkahalar attım. sonra adam eğildi ve bana olanları anlatmamı istedi, soğuk bir odaya gittik ve kendini dedektif olarak tanıttı, ben de kendimi tanıttım ve bana çeşitli sorular sordu
-neden öldürdün
kardeşimi kaçırdılar öylece duramazdım
-neden bizi aramadın
çoktan kaçmışlardı ve daha yüzlerini bile görememiştim
-o adamı ödürmekle ne yaptığının farkında mısın
evet
-o adamlar yakalanırsa sen de onlarla birlikte gideceksin
evet biliyorum

ve daha bir çok sıkıcı sorlar sordu adamları çizdim onların dış görünüşlerini ve bir çok bilgiyi onlara verdim. sonra dedektif işimiz bitti
diye seslendi ve kapı açıldı
-çocuk gel şimdilik seni yanımda tutacağım.
nasıl yani özgür müyüm?
-hemen havalara girme çıkmana izin vermiyeceğim
peeeki dedektif

ardından beni harbi yanına aldı çok ta lüks olmayan kirli bir arabaya bindirdi o çıkarken karakoldakiler arkasından çokça kez bağırdı
-bay dedektif o çocuk suçlu!

dedektif te sinirli bir biçimde buna ben karar veririm aptal diye sayıklandı

Suç İşlemek Suç DeğildirHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin