KARANLIKTA Kİ KIZ

9

Uyandığımda üzerimde Aras'ın ceketi vardı. Deri koltukta yatıyordum ayakkabılarım çıkarılmıştı. Odada kimse yoktu.

Aras nerdeydi? Saat kaçtı ? Niye uyandırmamıştı beni.

Sehpanın üzerindeki telefonuma uzandım saat henüz 19.04'dü. En son uyuduğumda öğlendi galiba ne ara akşam olmuştu.

Koltuktan doğrulup kendime gelmeye çalıştım. Sözde biraz dinlenip eve gidicektim ama hiçte öyle olmamıştı.

Yarenle konuşmam lazımdı haini bulduğumu ve planın diğer aşamasına geçmemiz konusunda biraz konuşmamız lazımdı.

Evde bir hain var mıydı ? Varsa kimdi. Rehbere girip Ural bey'i aradım.

Ani hareket etmiyordum ama yeni uyanmıştım biraz bekleyip öyle arasaydım iyi olurdu.

Telefon üçüncü çalışında açıldı.

" Alo Esin hanım."

" Ural bey rahatsız etmiyorum umarım."

" Yok estağfurullah. Buyurun dinliyorum sizi."

" İstediğiniz dosyalar evde saklı değiller Aras Emreyle konuşurken duydum bir sevkiyattan bahsettiler belgeleri almak için yarın akşam saatlerinde bir adreste buluşup öyle gidicekler."

" Peki adres neresi öğrendiniz mi ?"

" Hayır onu duymadım maalesef. Ama Emre'yi ya da Aras'ı oraya gidiceği zaman size haber veririm takip edersiniz."

" Yardımız için teşekkürler Esin hanım orasıyla ben ilgilenicem."

" Peki benim almam gerekenler ne olacak."

" Merak etmeyin yardımcı olucam size. Aras'ın sevkiyattı patladığında hem sevkiyatın patlamasıyla ilgilenicek o sıra sizde işinizi hallediceksiniz."

" Tamam öyle olsun o zaman. Şimdi kapatmam lazım iyi akşamlar. "

" İyi akşamlar Esin hanım. "

Bu iş tamamdı sıra Aras'ı ve Emre'yi aynı yere aynı anda çağırmaktı. Sonra ise onu takip edeni bulurdum muhtemelen evde hain varsa o peşlerine düşüncekti gözden kaşırmamak için.

Haini kim olduğunu bilmediğim için onları oraya nasıl çağıracaktım ya bir açık verirsem.

Önemli bir şey atarsam ortaya onlar da sadece güvendikleri kişiyle irtibata geçer o sırada hain hiç bir şey anlamaz. İnşallah güvendikleri kişi arasında hain yoktur. Yoktur muhtemelen olsaydı sevkiyat için olan belgelerin nerde olduğunu bilirlerdi.

Kapı açıldığında oraya döndüm. Aras gelmişti.

" Uyanmışsın."

" Evet uyandım. Keşke uyandırsaydın."

" Bugün baya yoruldun yerini de rahat bulduğunu anlayınca dokunmadım." Hakketten rahattı ya bir ömür uyurdum burda.

" Sen nerdeydin?"

" Toplantım vardı." Anladım anlamında kafamı salladım.

" Nasıl geçti?" Merak etmiyordum sırf konuşmak için konuşuyordum.

" İyi geçti. İstersen çıkalım benim işlerim bitti."

" Olur çıkalım."

Oturduğum yerden kaldım. Aras'a ceketini verdim çantamı alıp beraber odadan çıktık. Asansöre ilerledik.

Çok sürmeden asansör geldiğinde İrem'de asansördeydi. Bir şey yapmam gerekiyor muydu acaba?

" Yemeğe gidelim." Dedi Aras belkide aradığım fırsat kapıma gelmişti.