F L I P P E D

1: Flashed Memories

Hi. My name is Stranz.
Stranz Cameron.

One thing, it's annoying.
My name sucks!

Kainis naman kasi! Oo, lalake ako! Pero bakit naman kasi babae ang puso ko!! T^T

Oh? NAgulat ka?? TAMA ang nabasa mo.

Yeah. I'M GAY as in G-A-Y!

I hate it that I'm trapped in this kind of situation.

Sino ba sa tingin mo ang ginustong maging bakla??

Diba wala naman may gusto nun?

Of all people, bakit ako pa? Why ME?

Why? Why?

OOOOOHHH, WHHHHYYY?!! T____T

I did not expect to be like this, but I can't stop it.

Ang puso ko kasi ang problema, (nuhh ba kasing puso to o!)

I guess mismatched yung physical body ko and my soul.

I can't do anything but to try to tolerate this feelings pero may mga times talaga na..

na..di ko talaga mapigilan. >.<

Mahirap ikimkim sa puso.

Masakit sa dibdib at nakakarindi na sa utak ang bulong ng puso ko!

I love him ever since I don't know.

The realization suddenly came unto me like a slap in the fez! I mean face.

Alam ko puro na ganito ang nasa utak niyo: ???????????????????????????????

Okay, 'di na ako magdadrama pa.

Let's start this story rolling.

I'm Stranz Cameron.

The name itself, maganda na ang appeal if I were a guy. ^____^ (joke)

Well, my parents are separated.

That gives me the freedom.

I stayed with my grandma..

Every time na gusto akong kunin ng either sa mga parents ko, hindi ako sumasama..

I hate them.

If they wont be together then why would I ever exist in their life?

It was like I'm a big mistake.

And I feel like cursing every time I remember the day how they toss me away.

Staying at my lola's house.

I've gained new friends.

I'm 7yrs. old when I met my best friend, JC.

At that time, feeling ko nakahanap ako ng kakampi.

A person you can pour out all the negative feeling you kept inside your heart.

Kahit na hindi yun masyadong seryoso sa kanya.

Of course, were just 7 years old that time.

Madalas niyang sabihin na ''Okay lng yan, at least andyan pa ang lola mo.

Tara na laro tayo!''

At ako naman maglalaro na lang din. Limot pa ang drama ko. Haha..

Si JC napakasuper duper best friend ko yan! Tol pa nga tawagan namin. :)

Nami-miss ko tuloy nung bata pa kmi. >.<

Kaya lang hindi na kami mga bata.

19 na nga ako eh.

Iba na ko kaysa noon. Siya? Di ko alam. Nagkahiwalay din kmi ..

\\\10 years ago~

Pauwi kami ni JC from school.

Pareho kaming pawis katatapos lang ng basketball game namin.

Masayang-masaya kami nun kasi naman Champion ang team namin so syempre kami ang maglalaro sa Regionals. O diba?

GALING KO NOH!! I'M SO PROUD OF MYSELF!

''Galing natin TOL! were so cool.. '' sabi ni JC

"Haha. Highfive!'' at naghighfive nga kami.

''Oh? Tol.. " bigla na lang na may tinuro siya sa harap.

"Bakit? '' napalingon ako sa harap ng bahay namin at nakitang may nakaparadang kotse.

"May bisita ata kayo. Sige mauna na ko. Nice game this year. Tol.. Hanap na ko sa amin.''

''Oh, sige. Practice na lang ulit tayo bukas. Mukhang may importanteng bisita ata si lola. Naku,mapapagalitan pa ko nun at ikaw din, tiyak galit na si tita. Haha"

"Mukha nga. Pero may shield na ko para dun.." :)

"Ako rin.." :) "CHAMPION TAYO!!!" sabay pa naming bigkas.

Tawa pa kami ng tawa ng mapansin kong may palabas ng bahay.

At di ko inaasahan ang aking mga nakita.

Nanlaki ang mga mata ko at napahinto sa paghagikgik pati na rin si JC.

"hoy! okay ka lang?''

Di ako nagrespond..

Dire-diretso lang ako papunta sa gate ng bahay hanggang sa narinig ko si JC na sumigaw ng ''Alis na ko Tol.. See ya."

Kumaway ako na di lumilingon.

I'm gripping my hands so tight.

Di ko maintindihan kung ano ang nararamdaman ko ngayon.

Hmm.. nakatingin ngayon sa akin ang mga bisita ni lola.

Napalingon kasi sila ng sumigaw si JC.

Now, I was facing them face to face, but all I did was magmano kay lola at pasok agad sa loob.

Giving them a blank face.

Manhid na ata ako.