"Dur, Lalisa Manoban! Benim mekanımda elini kolunu sallayarak adam öldüremezsin. Buna bir son ver artık, pis işlerini git başka bir yerde hallet."
"Durdursana o zaman."
"İndir silahını Lalisa Manoban." Taehyung'un sesi kulaklarımda çınladı. Lanet olsun. Hepsi biliyordu, hepsi bu işin içindeydi. Ama ben sadece Jungkook'a üzülüyordum. Kimse umrumda değildi. Kimse.
Ama ilk defa aşkı tattığım birinin beni arkamdan bıçaklaması canımı çok yakmıştı. Hiç kimseyi umursamadan Jungkook'a hitaben "Seninle yaptığımız anlaşmada BamBam'i korumak da vardı. Sen anlaşmayı bozdun Jeon Jungkook." dedim.
Taehyung keskin sesiyle "Lalisa, silahını indirmezsen seni vururum." deyince histerik bir şekilde güldüm. "Sence umrumda mı?"
Jungkook tekrardan yavaşça bana doğru adımlarken "Lalisa, sakin olursan her şeyi anlatacağım." deyince hayal kırıklığıyla "Sana güvenmiştim Kook." diye fısıldadım.
Gözlerimi Jeon Jungkook'tan çekemedim. Ona doğrulttuğum silah titredi hafifçe. Onu vuramazdım, lanet olası duygularım buna izin vermiyordu.
Ağlayarak silahı şakağıma yasladığımda karşımdaki adamın korkusunu gördüm.
"Hayır, sakın! Duydun mu beni?! Sakın yapma Lisa!"
Seokjin kocaman açılmış gözleriyle bana bakarken "Yah, Lalisa! BamBam ölmedi. O yaşıyor. Bırak şu lanet olası silahı!" deyince duraksadım.
"Cesedini gördüm onun. Beni daha fazla kandırmanıza izin veremem."
Jungkook yanağındaki yaşlarla silaha uzandı ve tuttu. Kendine çekmesine izin vermedim.
Elimi daha sıkı tutarken "Lütfen bırak şunu, sana her şeyi anlatacağım Lisa. Lütfen..." dedi çaresizce. Kalbim Kookie'ye inanıyordu. Ama beynim inkar ediyordu.
Cesedi gördün Lalisa. Soğuk tenine dokundun. Atmayan kalbini dinledin.
Sana engel olup daha çok acı çektirecekler, belki de daha çok salak yerine koyacaklar.
O sırada hiç beklemediğim bir şey oldu. Üst kattan uykulu bir şekilde BamBam indi. Gözünü ovuşturarak "Lalisa?" dedi.
Jungkook dağılan dikkatimi fırsat bilip aniden silahı elimden çekti ve yere fırlattı.
Seokjin eğilip silahımı yerden alırken içimdeki öfkeyle Jungkook'un bileğini ters çevirip sırtına yasladım.
Hırslı bir şekilde kaslı göğsünü duvara çarptığımda nefesi kesildi. "Sizi gebertmemem için bir neden söyle Jungkook."
"BamBam'i sadece yem olarak kullandık, üzgünüm. Jungkook'a bunu ben zorladım. Aramızdaki köstebeği ancak böyle bulabilirdik." Seokjin'in dediği şeyle bakışlarım ona döndü.
Yanında kanlı canlı duran BamBam'in omzunu sıvazlarken "Oradaki ceset filmlerdeki gibi sadece bir mankendi. Sanki onu biz öldürmüşüz gibi yaptık. Örümcek ağımızdaki köstebeği bulmak için eline koz verdik. O da hemen Eunwoo'ya yetiştirdi. Eunwoo ise sana." dedi.
Taehyung araya girip "Ancak Eunwoo'nun kökünü böyle kazıyabilirdik. Birkaç gündür bunu yapıyoruz zaten. Finali ise birkaç saat önce sen yapmışsın." dediğinde bu sefer Jungkook mırıldandı.
"Lisa nefes alamıyorum."
Kollarını bırakıp göğüs kafesini duvardan ayırdım. Öksüre öksüre nefes alırken sinirle bağırdım. "Ya Jk'e ya da kendime bir şey yapsaydım?! Bana niye bu planı anlatmadınız?!"
BamBam gevşek gevşek gülerek "Beni ne kadar seviyorsun ölçmek istedim. Ayrıca sen Jungkook'a zarar vermezsin." dediğinde ona doğru adımladım. "Seni asıl şimdi öldüreceğim BamBam."
Arkasına bakmadan üst kata geri çıkınca sinirle arkasından "Yah!" diye bağırdım.
Jungkook gülerek arkadan bana sarılmaya çalışırken bense onu itmeye çalıştım. "Seni seviyorum Lisa, seni üzecek bir şey asla yapmam."
"Külahıma anlat onu sen, bırak artık beni."
"Beni sevdiğini söyleyene kadar bırakmam."
"Yah, bırak dedim Kook!"
"Hayır, sihirli cümlee..."
"Lanet olsun, tamam tamam. Ben de seni seviyorum Kookie."
-final-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
