İsis'i, Kayra'nın ailesine bıraktıktan sonra direkt olarak beraber kışlaya geçmiştik ve odaya dinlenmek için girdikten sonra bizimkilerden başımı kaldıramamıştım. Bütün komutanlardan tutun erlere kadar herkes geçmiş olsuna geliyordu ve ben kocaman bir sevgi patatesi olmuştum.
Ben bu kadar sevgi görmeye alışık biri değildim ve benim gözlerim tek bir kişinin sevgisini arıyordu ayrıca onun hakkında bir şeyler öğrenmek istiyordum çünkü kafamda kurduğum şeyler pek iç açıcı şeyler değildi.
Saat akşam dokuza geliyordu ve hâlâ Kayra yanıma gelmemişti, kalbim yavaş yavaş kırılmaya başlamıştı.
Adsay komutana baş selamı verdikten sonra komutan iyice dinlenmemi söyleyip odamdan çıkmıştı.
Sanırım son misafir de böyle gitmişti.
Hijyen açısından bana tek kişilik bir oda ayarlamışlardı ve sabahtan bu yana gelen çıkan belli olmadığı için o mikrobu sanırım yine kapmıştım.
Yine de sağ olsunlar ayrı oda vermişlerdi ve 10 kişilik odada boğulurdum.
Gerçi... İyileşince yine aynı koğuşuma dönecektim o yüzden sesimi kessem iyi olurdu.
Komutanlar aileme haber vermek isteseler de bunu kesin bir dil ile reddetmiştim çünkü annem başıma gelenleri öğrenirse bütün işini gücünü bırakıp buraya gelerek yeri göğü birbirine katabilirdi ve buna doğrusu pek hazırlıklı değildim.
Hele hele Kayra'ya olan hislerimi öğrenirse direkt olarak tüm dünya duyardı ve bu Kayra ile sonum olabilirdi.
Ailem, her aile gibi homofobik biriydi ve hem ailem hem de Kayra arasında kalmak istemiyordum.
Evet, bu zamana kadar ailemin sözünden daha önce hiç çıkmamıştım ve Kayra'yı öğrenirlerse kesin olarak beni başkası ile evlendirmek için diretirlerdi.
Onlara ne kadar karşı çıkarsam çıkayım yine de onlar galip gelirdi ve şimdi bunları düşünmek...
"Gelin." Sesim, doluktuğum için boğuk çıkarken kapı yarım açılıp Kayra başını içeriye doğru uzattığı an göz göze geldiğimiz zaman gülümsemiştim.
"Gelebilir miyim?" Kayra, yumuşak bir sesle konuştuğunda, başımı hafif bir şekilde sallamıştım.
İki dakikada aklıma gelen bütün düşünceler yüzünden moralim bozulmuştu ve sanırım hayal aleminden çıkmam gerekiyordu.
Kayra, içeri girip kapıyı kapattığı an kalbim heyecanla sıkışmaya başlamıştı, bu adam beni tek kelime ile delirtiyordu, bana doğru yavaş adımlarla ilerlemeye başlamıştı.
"Nasılsın?" Gergince ayakta dikilmeye başladığı zaman neden böyle davrandığını düşünmeye başlamıştım.
"İyiyim, sen nasılsın?" Onu taklit ederek konuştuğumda fazla tepki vermeden başını sallamış ve odadaki sandalyeye doğru ilerleyip oturmuştu.
Yanıma niye oturmamıştı ki?..
"Neden bu saate kadar gelmedin? Seni bekledim, bir de niye bu kadar mesafeli davranıyorsun?" Çekingence sorduğum soru ile Kayra bıkkınlıkla iç çekmişti.
Sabah kendi evinden çıktığımız zaman da böyle mesafeli davranıyordu ve bu konunun o kadın ile alakası olduğunu düşünüyordum.
Evli olsalardı ona bu kadar mesafeli davrandığını düşünmezdim ve İsis ona anne demiyordu ya da başka bir şey de demiyordu maşallah kızın ağzından bir tek baba kelimesi çıkıyordu...
Kayra'nın evindeki fotoğraflara baktığım zaman da o kadın ile fotoğrafları yoktu, hep kendisi ya da anne babası olduğunu düşündüğüm insanlar ile fotoğrafları vardı.
"Sadece yorgunum ve seninde başın kalabalıktı, Hamza olayından sonra ben de ceza aldım. Sabahtan bu yana bahçedeki heykelleri yıkıyoruz, eve gitmeden seni göreyim demiştim." Yorgun sesi kulaklarıma ulaşınca ona doğru köpek bakışları atmaya başlamıştım.
"Deniz kim?" Aklıma sabahki duyduğum isim geldiği zaman ağzımdan pat diye o soru çıkmıştı ve aslında benim amacım daha başka bir şeydi.
Kayra'nın yüz şekli anında değişirken kendisini dikleştirmişti.
"Kuzenim, Yaman cidden evden bu yana kıvrandığın şey bu muydu?" Kayra tavrını net bir şekilde ortaya koyarken yavaştan ayaklanmaya başlamıştı.
"Aslında tam olarak bu değildi, yanlış bir şey sordum sanırım özür dilerim." Kırgınlığım ses tonuma vururken o yanıma doğru gelmeye başlamıştı.
"Özür dileyecek bir şey yapmadın, evet hakkımdaki şeyleri merak ettiğinin farkındayım ve sorduğun sorulara cevap veririm Yaman ama şu an çok yorgunum ve eve gidip bir an önce duş alıp uyumak istiyorum, sen de güzelce dinlen ve soracağın soruları yarına sakla. Hadi güzelim şimdiden iyi uykular, ben eve geçiyorum." Kayra konuşmama fırsat vermeden saçlarımı öpüp odadan çıkıp gittiği zaman bana gösterdiği sevgi ile benim çadırım yine kendini göstermişti ve bu hiç adil değildi?!
Eh iyi tarafından bakacak olursak sert çıkışmamıştı ve hakkındaki her şeyi öğrenecektim.
******
Kayra yakında Yaman'ın bulunduğu yere bunu asacak iwöwşaöqiqöw
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
