Teardrops on a Sketch Pad

Kabanata 33: He's Here

[Xylandria's POV]

"Is this our room?" I asked when we got inside. My eyes strolled around the room and it's not bad, it's actually nice to see that the price is all worth it.

There are two queen size beds, a flat screen tv placed on a wooden divider. The tiles is neat and shining in white, at the end of the room is a sliding door for the wide veranda. Even if it's still daytime, the whole room is quite dim because of the chandelier and there were no windows. The only access we have for the scenery outside is the veranda.

"Ate Xy, dito ka matutulog?"

"Ako na lang ang kasama mo rito!"

Napangiti ko nung magsipasok ang mga pinsan ko sa loob ng kwarto at biglang umingay ang tahimik na hallway dahil na rin sa pagpasok ng pamilya ko sa building kung saan kami mag-oovernight.

"Arthur, diba partner kayo ng kakambal mo?" Tanong ko nung nagpupumilit siyang samahan ako sa kwarto.

"He said that he'll be sleeping with Kuya Walter." Nakakamot sa ulong sagot niya na parang hindi rin sigurado sa plano ng kanyang kakambal na si Timothy.

"Walter is sleeping in a room with his nephew." Sinama ni Walter si Joshua at ang kanyang assistant. Magdadala rin daw siya ng nurse na magsi-stay muna sa hotel malapit sa resort incase of an emergency.

"Then sino ang kasama mo rito, ate?"

Sasagot na sana ako sa tanong ni Tina nung pumasok sa kwarto si Sabrina at maarteng tinaas ang kanyang shades bago umupo sa kama na katabi ng veranda.

"Ako, of course. I'll be occupying this bed. Walang aangal."

"Ako ang sasama kay Ate rito!"

"No, tatabi ka kay Mommy mo. You're still a baby pa kaya."

"Oh, really?" Tinaasan ni Tina si Sabrina ng kilay at nilagay ang kamay sa magkabilang bewang.

"Yeah, really! Umiihi ka pa nga sa kama, e!" Napabusangot si Tina at sinamaan niya ito ng tingin. Balewala lang may Sabrina ang mga tingin ni Tina at kampanteng pinag-cross ang mga paa.

"Sabrina, magkasama kayo ni Tina sa kabilang kwarto."

"Seriously, ate?!" Magkasalubong ang kilay at hindi makapaniwala niyang bulalas.

"Yeah, i'm serious."

"Then sino ang kasama mo rito?"

"Assistant ni Walter. I insisted na sumama siya, so please, sa kabilang room na lamang kayo ni Tina... ba't hindi pa pala kayo nakapagbihis ng swimwear niyo? Hindi pa ba kayo maliligo sa pool o sa dagat?"

Namilog ang kanilang mga mata at ngayon lamang napagtanto na merong pool at beach.

"Oh, shit! I forgot!"

"Arthur, words please." Tukoy ko kay Tina na napatingin din dahil sa sinabi ni Arthur.

"Well, yeah... sorry about that."

Nagsiunahan na sila pababa ng building kaya nung maiwan akong mag-isa ay binuksan ko ang sliding door at pumasok ng veranda.

Agad na bumungad sa akin ang malumanay na simoy ng hangin na nanggagaling sa dagat. Standing on the fifth floor, I could already see the small island not far from Camp Nomalis. The resort is extremely breath-taking because of the golden sand that made everything look so luxurious. There are also a lot of trees that I can't wait to rest underneath.

My eyes were filled with amusement as I strolled my sight around, until it accidentally stopped on someone else's eyes. Those deep blue eyes like the ocean waves. I looked away when I felt myself drowning.

Hinihingal akong umalis ng veranda at napahawak sa dibdib ko dahil sa pagpintig ng sobrang bilis. Kanina pa ba siya nakatitig sa akin?

.

"Hindi ba rito magla-lunch si Walter, Andria?" Napaangat ako ng tingin kay Tita Esther nung magtanong siya habang kumakain kami.

"Hindi po. Baka mamayang hapon pa siya darating. May emergency po kasing nangyari sa schedule ni Tito Immanuel."

Mabuti at hindi na sila nagtanong pa tungkol kay Walter lalo na yung mga pinsan ko. Hindi ko nga lang maiwasang mabahala dahil sa pananahimik ni Timothy. He's not like this, he was loud like his twin and I guess it has something to do with Walter. Kanina pa siya nagmamadali na makausap si Walter, hindi ko alam kung tungkol ba sa ano ang bagay na iyun.

Bigla akong nakaramdam ng ilang habang kumakain nung hindi maalis ang titig sa akin ni Dave. Habang tumatagal na kasama ko siya ay mas lalo akong nagiging hindi komportable sa kanya.

"Si Chelsea at Melchor kailan daw sila magbabakasyon dito, iho?"

"Made-delay po ng dalawang buwan ang kanilang pagdating dahil na-postponed ang exam ni Chelsea sa University," sagot niya na hindi binubura ang tingin sa akin. My family didn't mind since wala namang malisya iyun pero sa akin... iba ang dating ng kanyang mga titig. Hindi ko nga lang maintindihan kung bakit niya ako tinitigan nang ganun na alam naman niyang may boyfriend ako.

"Excuse me, I need to go back to my room, may naiwan kasi ako." Tumayo na ako at lumabas na ng restaurant. I think having him here is really a bad idea. Yes, kinakapatid ko siya pero ayokong mapalapit sa kanya o lumapit man lang.

"Andria!" Hindi ako lumingon nung marinig ko ang pagtawag ni Dave sa akin. Binilisan ko ang paglalakad at akmang tatakbo na sana ako papasok ng hotel pero pinigilan niya ako sa siko.

"B-bakit?"

"Yung boyfriend mo, sigurado ka bang dadating iyun?"

"Of course! Walter will arrive any minute, so get off me!" Binawi ko ang aking siko mula sa kanyang pagkakahawak at nakakunot-noong tiningnan siya.

"Bakit, Xy? Bakit hindi mo ako hinintay? That question have been running inside my head for days."

Gulat at nagtataka kong sinuri ang kanyang mga matang nadidismaya. "Dave, bata pa lang tayo nung nagkakilala tayo. I was never in love with you, ba't naman kita hihintayin?"

"Then why don't you leave your boyfriend? Tutal mag-isa ka naman palagi sa tuwing nakikita kita, ba't hindi na lang ako? Kasi ako, Xy, gustong-gusto kita simula nung mga bata pa tayo. Hindi kita hahayaang mag-isa katulad ng ginagawa ng kasintahan mo ngayon."

He doesn't understand. He will never understand kasi hindi naman siya ang nasa lugar ni Walter.

I was about to oppose what he said but our attention shifted to the car entering the resort's parking lot. My heart made my lungs stopped functioning for a second as I watched his car stopped in front of us.

He's here... he's just right on time.