luca pov
after 3 months na mag kasama kami ni tristan, inamin nya lahat ng pag kakamali nya sa akin, mula ng puwersahan nya akong inakin at tinaggal ang mga memorya ko
galit na galit ako sa kanya, dalawang buwan ko hindi sya kinausap at tumira sa penthouse na hindi sya kasama dahil kapag nakikita ko sya pinag babato ko ang mga bagay na mahawakan ko sa direksyon nya
ngunit nakaraang lunes ay nag kabati kaming dalawa at inayos ang mga gusot na sya ang may gawa, nakaharap ko na ang aking pamilya, kapatid at kahit sila ay galit na galit sa ginawa ni tristan sa akin
kahit hindi ko na maalala ang pamilya ko ay ramdam ko na naging importante sila sa akin
ngayong araw ay kasama ko ang mga anak namin dito sa parke dahil nag plano akong mag libot libot manlang kami dito sa parke, nasa stroller sila, yung pang apatan para mag kakasama sila.
dapat kasama ko si tristan ngayon dito pero nauna na kami dahil bumili pa sya ng mga pagkain namin, ang dala ko lang kase dito ay para sa mga anak namin at nakalimutan ko about sa pagkain namin dahil sa kagustuhan kong maipasyal ang mga anak namin sa labas na walang kapahamakan ang nakabantay sa amin
kinuha ko ang basket at nilagay sa gilid namin, naka puwesto kami dito sa isang malaking puno, ito ang napili ko dahil malilim at presko ang hangin dito sa puwesto. Kinuha ko ang malaking sapin at nilagay ito sa lupa para sa aming uupuan
pagkatapos nag tungo ako aking mga anak na pinapanood lang ako sa aking ginagawa, si taleb ay matagal na akong nakakapansin dito, hindi na sya umiiyak kapag umaalis ako sa tabi nya ang ginagawa nya lang ay titignan ako na parang okay lang sa kanya na hindi naman nya ginagawa noon
tatanungin ko nga mamaya si tristan kung bakit naging ganito si taleb nung mula sya nag alaga dito, sabi sa akin ng mama nya ay ito daw ang nag alaga nitong nakaraang araw
kinuha ko sila sa kanilang stroller at nilapag sa sapin na aking nilatag, hindi naman sila malikot at ng maayos ko ang kanilang pag kakaupo ay napatingin sila sa paligid namin
" ang ganda ng lugar diba mga anak?" nakangiting tanong ko sa kanila, kita ko sa kanila ang bawat tingin sa buong paligid namin
" gusto nyo bang bumalik tayo dito sa susunod" ani ko muli sa kanila at umupo sa likuran nila
tumingin ako kay taylor ng mag salita, wala akong maintindihan sa mga sinabi nya basta nag salita lang sya na parang naintidihan nya ang tanong ko sa kanila kanina
"BULAGA!!!!" napasigaw ako sa gulat, kahit ang mga anak namin ay nagulat kaya sabay sabya silang nag iyakan
malakas kong hinampas si tristan sa kalokohan nyang ginawa, natatawa nalang sya at nilapag ang mga pagkain namin dito sa tabi ko at nilapitan nya ang mga anak namin para patahin ito sa ginawa nya
"WAAHHHH!!!" iyak ng mga anak namin, nakita ko pang hinampas nila ang kanilang daddy sa mukha nito ng sabay sabay silang binuhat nito
" sorry na mga anak" ani sa kanila ni tristan at hinehele sila na parang pinapatulog sila, unti unti naman tumahan at hinayaan na hinehele lang sila ng kanilang daddy
" kalokohan mo talaga tristan" inis kong ani sa kanya at kinuha sa kanya si titus at ako na ang bumuhat dito dahil nakatingin ito sa akin at alam ko na ang pinapahiwatig ng aming anak sa akin
kinuha ko ang milk bottle nya at pinahiga sya sa aking bisig bago pinasubo sa kanya ito
umupo sa aking tabi si tristan habang karga ang tatlo sa kanyang bisig, tumingin ako kay tobias na halatang nagugutom din kaya inutusan ko si tristan na padedein at ilapag ang dalawa sa tabi namin kaya ang buhat nya nalang ngayon ay si tobias
" mi esposa" tawag pansin nya sa akin, lumingon ako sa kanya ng patanong
" kapag ba niyaya muli kitang ikasal sa akin papayag ka" aniya sa akin, tinignan ko naman sya ng pag tataka
" bakit mo naman ako natanong ng ganyan?" ani ko sa kanya
" sagutin mo nalang ang tanong ko mi esposa" aniya sa akin
" bakit hindi, kahit man tumanggi ako sa alok mo ay may plano kana para sa kasal ulit natin, kaya ang sagot ko ay oo dahil payag muli akong maikasal sayo" ani ko sa kanya, sumilay sa kanyang mukha ang ngiti matapos nyang marinig ang sagot ko
" kahit maraming pag kakamali ang nagawa mo sa akin, isa lang ang hangad mo ay mahalin kita kahit pwersahan ang mga ginawa mo, mamahalin pa din kita kahit ikaw na ang pinaka masamang tao sa mundo" ani ko pang muli sa kanya
" maraming salamat sa pag papatawad sa akin mi esposa" aniya nya, ngumiti nalang ako at sinandal ang aking uluhan sa kanyang balikat at pinag masdan ang aming paligid
" mula noong malaman ko ang patungkol sayo, nag imbestiga ako at nalaman ko ang background mo, kung saan ka nakatira, sino ang mga magulang mo ngunit sa lahat ng iyon ang ikinagulat ko na nabuhay ka sa cell ng papa namin, nakita ko sa video record niyo sa dati nyang laboratory, doon ko nalaman ang lahat ng patungkol sayo, kung paano ka nabuhay sa mundong ito. Nung una akala ko kapatid ka namin dahil sa unang paliwanag ni Dr. manky pero ng marinig ko ang huli paliwanag nya ay hindi dahil kalahati lang naman ang nakuhang percent ng katawan mo, kaya nun lalo akong nabaliw sa kagustuhan na makuha ko dahil para sa akin isang kang importanteng tao na kailangan alagaan, protektahan, mahalin at ituring na aking asawa, kaya ginawa ko ang lahat mapaakin ka lang." aniya sa akin
" paano kapag nawala nalang ako ng parang bula, hahanapin mo pa din ba ako?" tanong ko sa kanya
" hindi ako papayag na mangyari iyon, kapag nawala ka hahanapin kita, kahit sa pinaka sulok ng mundo ka mag tatago hindi ako titigil na hanapin ka para bumalik sa akin, dahil ito ang tandaan. Mahal kita at mamahalin kita hanggang kamatayan nating dalawa" nakangiting aniya at hinalikan ako nito sa labi
" kaya wag mo na balakin pang umalis dahil kahit kamatayan man ang magiging kalaban ko handa ako makipag laban mahanap at makasama kalang, mi esposa" aniya nyang muli, ngumiti ako at tumango
" i love you" ani ko sa kanya
" i love you more, my love"
thank you for loving me tristan...........
tbc
BINABASA MO ANG
You rape me! Mr. possessive man ( COMPLETE)
Aléatoirethe story of Tristan daniel Ty and Luca Alarick